een wereld vol jagen en jachten op vrede en succes in de maand met de langste nachten de hoop om dat te bereiken is al vervlogen met in de spiegel te kijken naar het intens vermoeide gezicht de vrije dagen zijn snel verdwenen met nog meer water naar zeeën van overvloed en decadentie te dragen duurder en mooi maar met een moraal…

Nog even en dan zingen stille kinderharten het van oudsher meest gezongen kerstlied op aarde. De sneeuw valt betoverend tussen ons neer het fijne kerstlicht dwarrelt als kristallen suikervlokjes krachtig, vanuit schoon bezongen hemelse sfeer vallen ontelbare kleine witte stukjes wereldbevrijdend vredig .. als eerste Kerstontmoeting op…

de ster is een licht het licht voor donkernis in een mens de mens die duizend dingen dacht zou willen droomreizen in een wakende nacht het hemellichaam geeft geen valse schijn wijst naar een kindje klein dwalende groeit er de kracht niet meer alleen het licht verzacht zal dagen van hoop, liefde en vrede dragen…

weer brak een stukje van haar wereld af het dunne glas was uiterst transparant zodat nu iedereen haar zag nooit heeft zij geklaagd of daarover kunnen praten die stilte moet zij nu verlaten het bestaan was lang slechts schone schijn armoe deed haar te veel pijn maar haar hoofd blijft trots geheven ook met scherven kan zij nog…

De wereld is in rep en roer Hij kraakt aan alle randen De krakers lagen op de loer En breken nu de wanden De aarde is op zijn retour De bol begint te stranden Een kaper lijkt er aan het roer Geeft hij het nog uit handen? - Elk mens dat kwijnt in dit rumoer heeft amper zicht voorhanden Heb jij nog wel het juiste snoer laat…

ik zag het boekje met gezangen heiligen die op hun sokkel al eeuwen aan pilaren hangen rook de geur van dennenbomen tussen wierook en de hoogste orgeltonen bad zonder te denken de vertrouwde woorden zat en knielde naar het ritueel behoren maar mijn geest vloog als een vredesduif de brandhaarden voorbij waar kerst kapot geschoten…

Bij deze kerstavond hoort een mijmering over - hoe kan het anders - VREDE. Je kan je verdomd opwinden... neen, dit gedicht - nou ja - vlot niet. Waarom niet denken aan het huppelend kind op de rustige straat, een kakelende kip en een fietsende boer, die meent dat het mooi weer is voor de tijd van het jaar. Je vrouw bezig zien ijverig…

Je schrikt je toch het lamlazarus als je in de tuin bezig bent om dooie bladeren te verwijderen en er klapt plots een reusachtige engel voor je op, samen met van die kleinere toch zou ik zoiets niet willen missen het is een gewaarwording van jewelste neem nou die sterke herders in het veld van Efratha, dat waren geen watjes dat moet een…

Hoor, de doodsklok luidt. Zie ons levenden gaan, op weg naar het graf. Einde van ons bestaan. Ruik de versgedolven aarde. Hier sterft onze haat en nijd. Voel hoe zelfs afgoden zwijgen. Hier sterft tegenstrijdigheid. De weg, de waarheid en het leven. Hier wordt vrede opnieuw geboren, de opstanding van waarachtigheid. De duivel heeft de…

ik oordeel niet maar wil het licht weer zien in ogen die glanzen nog voel ik het verdriet hoor de laatste zucht van hen in vogelvrije vlucht dan gloort saamhorigheid bloeien bloemen het intens gemis geven kleur en warmte prijs zij zijn op reis gegaan naar het licht van het geboortefeest dat daalt als ster naar kerst waar de vlammen…

Er heerst voor altijd droeve alteratie over Hrabove in de oblast Donetsk verbijstering rits men niet meer dicht bewoners blijven verstoken van stilte meer nog kommer over verre grenzen waar knuffels en beelden domineren onder ronken van overvliegende storm op weg naar eeuwige vrieskou er branden weer ontelbare kaarsen want kerst en nieuwjaar…

weer gaan wij deze kerst in onze harten sluiten uit het donker treden naar zijn ster die licht brengt in het heden geboren uit wat sprankjes hoop restanten uit nabij verleden stalletjes met vluchtelingen zijn overal verspreid rond het bethlehem van haat en nijd zij wensen warmte en koesterende handen terugkeer naar de eigen landen…

jij klokte sneeuw vlokte en hagel zong op de wind je vroor en ontdooide laag in de zon speelde als kind danste op feesten met kerst in je haar naar een knallend nieuw jaar nu krokus je tussen kristal stil bloeit al heel pril de kleuren van lente kust iedereen met die intens stralende lach voor de allerbeste wensen…

Ik kreeg een envelop rond kerst met hanepoten beschreven, 'k bedacht blij van wie die zou kunnen zijn. Zeker de kleinzoon van, ontroerd, kwam zijn opa nu in beeld hoe hij nog alles wilde doen met mij nadat hij hoorde nog maar een jaar te hebben. De landrover die hij kocht en met mij, wandelaar, door de stille bossen wilde rijden, de weekendjes…

Wanneer we de liquidaties achter ons laten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de oorlog even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de vliegtuig ramp even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Wanneer we de haat en nijd even vergeten, hoe mooi is dan de Kerst? Er was een kindeke geboren op aard, hoe komt het toch, dat de…

Hoogtij bezinning gevraagd levensecht samen tot het daagt nabij in namen jezelf de binnenkant voelen zonder schools aangeleerd maatschappelijk en commercieel teveel nu met handen en ogen bewogen zien mogen hart en ziel in zich en zicht langere dagen meer licht dragen…

De winterwolken zwellen aan met de herfst is het voor nu gedaan sneeuw valt langzaam naar beneden een witte kerst is lang geleden het sneeuwklokje laat zich weer eens zien dit schouwspel is iets van toen we hebben het lang niet gezien dat alles was bijna iets van dien maar witte kerst is toch gekomen al komt het sneeuwklokje uit mijn verre…

Het Adventslied "Hoe zal ik U ontvangen?" klinkt in 't koude, feestrijke jaargetij: dat aanbeden Kerstkindje juicht blij bij 't helen van menselijk verlangen. Mocht deze voorbode der Kerstzangen echter krachtig, zonder bangmakerij, het gevoel geven: de wereld gaat voorbij; steeds leidt Jezus de grootste belangen. Kan men over Christus…

Ha dennenboom groen, ha dennenboom groen Jou neem ik mee voor een kwart seizoen Ik geef je wat licht ik geef je wat glans En breng om je stam een vrolijke dans Ik geef je wat kleur, ik geef je wat geur En jij bent de boom... met wie ik wekenlang sjans Ho dennenboom groen, ho dennenboom groen Wat doe je nu, wat sta je te doen? Weg is je licht…

het eeuwige van gister het eeuwige van vandaag het leven zoet en zilt valt over daken en bomen een wens in je hand zo klein als geluk en het allermooiste liefhebben zoiets als vrede voor wie zwerft in een verstild moment…