Vannacht bijt de wind met ijzige tanden Tekent de bomen met een aura van zilverkille handen De sterren schitteren fel in de nacht Er is honger in de ogen van het vogelvolk Stil schuilt het konijn met witberijpte vacht Onder de schaduw van een verloren wolk Deze nacht is maanloos, zonder voedsel voor de pelgrim De fruitboom staat naakt,…

Besmeurde kinderhanden Nagels zwart omrandt Diep in straten daar verzonken Niemand die om hen rouwt Flakkerend kaarslicht Verwarmen ogen koesterend Gesprongen koude handen Tot disk ontvouwde krant Glinsterend getooid Belemmerd het zicht Met ijzige witte parels In het schamele licht De kou dreigt te winnen De appel zeven parten…

koop sfeer in dennengroen een boom om op te tuigen met slingers van herinnering de geur van vroeger weer te ruiken zie knusheid in het licht van kaarsen beloften wiegen in hun vlam sneeuw ontdooiend aan de laarzen krijg honger van een etalage vol met overvloed het schreeuwend duur verstilt het wild gevild de wijn is goed we spreken…

Kerstmis, het feest van het Licht Waar ik me het hele jaar naar richt Het brengt Vrede in mijn hart Maakt de nacht wat minder zwart In de stralende ogen van een lachend kind Zie ik dat ik daarin de Lichtjes vind Van Jezus die ons zoveel Vreugde bracht In die eens door sterren verlichte nacht Welvaart heeft de rijkdom uit ons hart gehaald…

. de stal is open kom maar nederig binnen en kniel voor het kind laat je bagage buiten proef in stilte de eenvoud .…

bewapen je met woorden met woorden ferm en fijn omring ze met akkoorden laat het geklonken zijn bewapen je met zinnen met zinnen zoet en zacht die symfonie zal winnen die geeft de regels kracht bewapen je met talen met taal in kleur en klank die wijs zal vrede halen bij donker en bij blank…

Al is het tienmaal feest, 'k heb reden om te klagen. Ik erger mij het meest aan lui die boompjes zagen. Men kan met schone schijn voor mij de pret bederven. Die bomen lijden pijn en zullen langzaam sterven. Ze maken, dat ik walg, door zo het feest te vieren: alsof ze voor de galg de hanger eerst versieren. Ik sta bij stergeflonker…

kerststal nacht heldere hemel een stralende ster schijnt op het herderspad aandacht geboren jezuskind gelegen in geel stro jozef, maria, trotse ouders dankbaar god de vader vanuit verlichte hemel geeft graag zijn zegen liefde koningen drie stuks waarvan een zwart komen uit het oosten geven stal heel intiem geeft gouden…

Holle vreugde Onder het luiden van de kerstklokken Aangehoord door miljoenen kinderen Zij die kansloos crepeerde in hongersnood Dansen zij de dodendans in het maanlicht Begeleid door het matte klingelen der knekels Toonloos maar passend is het sinistere geheel Opgeluisterd met het knallen van champagne En het vettige applaus van de dood…

zag een raam een huis en voelde warmte daarbinnen jij klopte aan ik zwangerde en opende van binnen nee geen hotel een stal de dieren straalden al een kribbe in het midden ik kende nog geen naam maar jij hebt het geweten dat onze zoon ooit jezus zou gaan heten…

hoe het oude verhaal onder klater- goud en neonlicht bedolven lijkt hoe het ons nog wakker streelt zich in ieder mens ontvouwen wil wanneer in een schamele stal het licht ontstoken wordt, het verzonken verhaal zich weer vertellen laat rond de kribbe en ’t pas geboren kind…

In de bijbel staat een verhaal geschreven Over Maria, Jozef en een ongeboren kind Zij moesten zich op weg begeven Vol ontberingen zoals je ze zelden vindt Eenmaal in Bethlehem aangekomen Was er geen plek zelfs niet één bed Om de hoogzwangere Maria te laten bijkomen Ze hadden het gehaald maar net niet gered Ergens stond nog wel een koude…

winter sluimert over de wereld traag klinkt de winterhoorn mystiek in eindeloze nevel bomen zwarte silhouetten zweven boven dit witte niets tegen de vervagende bossen oergeluid in een lege wereld weemoedige bezinning op deze verre stille heide straks komt het licht in de diepste winterdag schreien in een verre stal zingen d’engelen…

men raast door de wereld medemensen zijn spoken voorbijgillend in de nacht godvergeten gezichten gemaskeerde lege tronies effen emoties glijden glad en ongrijpbaar te mooi om waar te zijn de draaimolen verslingert en verkrampt de krijsende massa dronken en blind het eeuwenoude verhaal komt soms heel even en ook zo wonderlijk bij…

Er bloeit een Lelietje van dalen tussen ruïnes in Betlehem en de wind vertelt verhalen aan de wereld over hem Dus als het waait, weet dat ik luister misschien vertelt de wind me wel dat er Licht breekt door het duister uit een nieuwe kleine ster Of hij vertelt me van de Koning die in de nachtelijke kou werd geboren zonder woning waar…

wellicht was het meer dan nostalgie bij de stal en de boom, waar ik mij ooit koning dan weer herder voelde rond de vertrouwde beelden immer vrede proefde, alsof hier alles klopte gehuld in meer dan licht alleen bij de kribbe mijn kinderziel verstilde de wereld vreedzamer scheen…

avondlicht, gesproken of gezwegen of zoiets als geluk een manier van reizen of waar je vliegen kan in winterwarmte naar verwondering…

De straten glunderen een gitzwarte glans. Kittige regendruppels druilen van blijdschap. Fietsbanden slurpen waterboogjes op, ijlend smelt snelheid het asfalt om tot glas. Motten en muggen liggen ondergronds te ziften in het graf van onbegonnen lente. De buren recyclen de kerstdagen aan gort volgens de formule all I want this Xmas…

Een lieve glimlach naar de mensen die o zo moe van Kerstmis zijn; wat kunnen we hen beter wensen dan dat ze zien het Kindje klein dat voor ons wilde zijn geboren, dat voor ons kwam naar deze aard'; het blaast niet hoog toch van de toren, maar heeft Gods liefde hier bewaard. Laat ons dan samen dankbaar leven en mensen rond ons warmte geven.…

je togaat wit sopraant de nachtelijke mis als uitverkoren stem rees als ster in stil geboren worden warmde stro en dieren in de stal van Bethlehem bassen donkerden het slapen van de schapen in het balken van de ezel naast de os warmden alten zacht hun trots als herdertjes bij nachten zongen kinderen het blij verwachten nog…