Vijfenzestig jaar geleden, keek ik tegen mijn opa op. Vandaag de dag, ben ik net zo oud als hij. Gelukkig is mijn oude hart, dat van een kind gebleven. Mijn opa maakte zelf sigaren. Met smaak rook ik ze nu ook, zoals de grote opa's van toen. Ik hou van kinderen en van opa's, die gedurfde dingen doen.…

het schitterend licht valt overal binnen op al die onvermoede plekken hoe schilder ik je weidse kinderwereld ver boven het alledaagse uit ik kleur je trampoline-sprongen als je handen de wolken op ongeëvenaarde hoogte raken je blote voeten maken zich los van de aarde je rent lachend achter de kat aan hij is meestal de vlugste met zoete…

ik zag ze spelen met zand in overvloed op strand een licht misverstand over emmertje en schepje water en gieter gaven al snel het eerste piepen ook de kleurkeuze hield niet zo heel lang stand toen ik even niet keek had bijdehandje ik alle spullen ingepikt heb het opgeruimd wat bleef was zand zij speelden hand in hand…

een papier samen met de stilte tussen de woorden en een paar penselen is alles wat ik nodig heb in het klaarduister wil ik jou schilderen de donkere schaduwen verdrijven we naar de achtergrond bang ben je om te verdrinken je houdt van roze van springen op de trampoline en van jarig zijn en natuurlijk niet van ruzies in het helderdonker…

Ridder Rik uit Veenendaal, ja echt, die was het hélemaal Jongedames frank en vrij, ze stonden voor hem in de rij Zijn ijzeren ros ging in galop, de grootste monsters achterop Die Ridder Rik, hij leek heel fier, zo vol van pret en van plezier Maar kwam een Jonkvrouw op bezoek, dan deed hij het bijna in zijn broek Hij sloot zich op in de WC, en…

vrouwenvlees is goedkoop te vangen en te verhandelen ondergeschikt aan en gedwongen tot seks verkocht door hun familie ontvoerd of geronseld net zolang geslagen tot ze er mee instemmen beroofd van hun kind zijn het schuldgevoel immens hopend dat bevrijding hen ooit ten deel mag vallen…

waarom zetten we kinderen op de wereld om hen groot te brengen ze te voeden met haat en onverdraagzaamheid jegens andere geloven andersdenkenden dat in te prenten blijven herhalen tot zij bij machte zijn om de wapens op te pakken tegen hen genaamd de vijand is dat waarom…

jullie werden naar het bos gebracht vanwege vreselijke honger in de familie jullie moesten doodgaan in het bos tussen de bomen en dat klopt natuurlijk was er geen snoephuisje waarvan jullie konden snoepen en geen heks die jullie gevangen nam en probeerde op te eten knibbel knabbel knuisje wie knabbelt er aan mijn huisje hadden…

goed zo, wolfie! wil jij naar mama? wacht op mama! hondje! hondje!! ah chips! ik zit vast..... ik heb ook een hondje ik heb een poesje kom maar ff bij me slapen zonder hond hoor! dan gaat ie vechten met de poes ik ga zelf ook een poesje maken even slapen nu ik ga heel hoog en dan in het gat vallen ga jij dat ook doen? heb jij…

ze staat daar zo lief op de boulevard stralend in haar witte zomerjurkje met blote voetjes op de warme tegels van het trottoir het ijsstokje geklemd in haar linkerhand haar vreugdevolle gelaat zegt alles over haar gedachten moeder moet nog even wachten het nu een kwestie van likken maar…

soms vloog er een vlinder in onze tuin moeder vertelde mij dat het mijn oma was zij soms naar mij kwam kijken het heeft jaren geduurd voordat ik begreep dat oma's geen vlinders werden en dood betekende dat je nooit meer terugkwam…

ik droeg alles behalve je kleding voorbijgaand aan het kind zijn jouw leed angst en boosheid op schoudertjes teer een volwassen geest in kinderlijf zo klein om echt te bevatten maar schijnbaar groot genoeg om jou te dragen…

mijn huis werd een doos met zwakke muren het was stil daarbinnen in dat huis zonder ramen mijn oren had ik niet nodig nergens noemde jij mijn naam geruisloos verdween ik in een verborgen bestaan op onze onmachtige liefde legde de nacht laf een deken het kleine meisje van Madrid woont in herinneringen op papier alles wat geschreven…

soms huilt er 's nachts een kind in mij dat ik tot stilte maan vertel haar van de dingen die ook voorbij weer gaan en over herinneringen die bij haar zullen blijven misschien wel een heel leven en dat zij leren moet om ze een plek te geven…

Door de kleurenfoto heen zie ik hoe hij met enige aarzeling op zijn spiksplinternieuwe fiets wipt. Daar trapt hij er reeds vinnig op los en suist bij manier van spreken over het tuinpaadje. Tussen de seringenstruik en de berk met het nestkastje zwaait hij toch nog onzeker een groet. Nu afdrukken: knip. Glanzende ogen. Zijn broer staat…

Wind blijkt heer en meester Rukt en trekt aan boom en tak Meester en heer gehuld in somber wolken Een schrale zon zoekt zich een wak aan blauwe randen van schuchter lente De optimist in het jongetje laat z'n vlieger op Wind rukt en trekt vlieger met touw uit bei z'n handen.…

lief klein menneke rust nu maar zacht in de armen van engelen waar de zon altijd lacht lief klein menneke jouw halte kwam veel te vroeg want van die lieve pretogen kregen wij immers nooit genoeg lief klein menneke de dag des afscheid is gekomen alleen nu zullen wij ons nog ontmoeten in onzeren dromen…

Het is ons feest feest in Mei Het plechtig plaatsen van de boom de meiboom De hoogste boom uit de buurt En dan de optocht met slaande trom Zomer zomer komt weerom En wij dragen takjes helgele bloemen Die worden aan de kale boom vastgemaakt Door moeders en zussen vaardige handen De kale boom wordt nu een droom…

Elk ziekenhuis is een kinderziekenhuis, want wanneer een groot mens ziek wordt, lijdt ook het kleine kind dat in hem woont. Dat voelt zich eenzaam en angstig, en verlangt naar moeder, maar houdt zich groot. Morgen wacht de operatiekamer. Het huivert, want in ziekenhuizen, wachten ook pijn en soms de dood. Wanneer een klein mens zwak wordt…

nog één keer strijk ik door jouw haren vol ongeloof en verdriet wat eergister nog gewoon was is dat vandaag helemaal niet twee-en-een-half, je kwam net kijken rende zo de wijde wereld in nu jouw ogen voorgoed zijn gesloten zorgt jouw einde voor een nieuw begin…