Ze draagt in haar hart een lampion , met duizend mooie kleuren met kralen, geel en helder rood versiert zij steeds haar dag op blote voeten door het huis en steeds een gulle lach als ze in de knoppen knijpt die uit de planten komen verschijnen er onmiddellijk bloemen aan en gaan er vlinders dromen als ze koekjes eet verandert het huis in…

Jantje Beton, Rot op van de straat. Geen plaats voor het Kind dat graag binnen Voor buiten verlaat. Jantje Beton, Scheur rap van de Straten en pleinen. Het spel van het kind Is niet langer meer Een van jouw domeinen. Jantje Beton, Jouw buurt is niet meer Veilig voor spelende Kinderen. De stad parkeert Jouw binnen; buiten zal men…

Een kind speelt met een ballon ze laat hem los hij zweeft weg op de wind en vindt zijn laatste weg naar de zon.…

hij speelde met blokjes in alle vormen en kleur stapelde langzaam tot bouwen in tijdloze aandacht lachte geluk voelde hij warmte en vertrouwen toen kwam het kind speelde met wind danste op hoge voeten haar open gezicht bleek en wat sproeten groette hem stil in voorzichtig kijken begrepen zij beiden dat ieder anders was speelde…

onbezorgd dartelt lammetjes gelijk jeugd in spelend leren binnen en over grenzen spartelt en stribbelt zij in waarde wassend met kleine stapjes tegelijk groeiend groter zwaaiend en zwierend zo hoog als zij kan rent en springt zij van hot naar haar graaft zij in zand en strand klimt zij hoger dan hoog hutten timmerend het jong leven…

Ik draag je dromen op mijn schouder niemand kan er aan komen ze zijn veilig bij mij ik ben al wat ouder ik kan ze hebben ga maar lekker slapen van dromen vrij.…

witte sokjes met rode schoentjes gekleurde strik in 't haar beentjes strekken zich onwennig beducht voor vallen en gevaar vader houdt haar vast aan 't zadel ze trilt nu van spanning en plezier opeens heeft ze ’t door rijdt weg; lachend en fier…

Als kind "lekker slapen gaan" hoorde je moeder nog van beneden roepen om dan in dromenland te staan je kon vliegen als dat vogeltje boven de daken om de hemel de zon daarboven aan te raken.…

het heeft iets weg van een sprookje de jongens aan de deur van het knibbelknabbelhuisje gelukkig is de heks even niet thuis mogen zij toch nog van geluk spreken…

In Brieuc schuilt iets van een bioloog met een korte broek, scalpel in de hand en dan een worm in stukken snijden als bewijs van ongewerveld zijn Hij kijkt mij onderzoekend aan om een worm in mij te ontdekken Ik laat hem ongestoord verder begaan misschien wordt hij wel een chirurg één die zijn handen warmt voor hij hen legt op naakte huid…

jaren waren zij al onderweg maar in toenemende mate vroegen zij vaak, onbewust, om meer ruimte en om wat "zekerheid" achter te laten ach, ik zag hen van klein naar groter groeien en toch, ze bleven zo teer in mijn veel oudere hart al doende zag ik ze bloeien, en ze vaak met hun innerlijk en uiterlijk stoeien. de voordeur was tot…

Een teddybeer is eigenlijk niets. Stof, vulling en twee kralen. Méér is zo'n dood beertje niet. Maar, wanneer je van hem gaat houden, raakt hij wonderlijk mooi bezield. Dat geldt voor schepen en voor oude huizen. Het geldt voor steenkoude beelden. Het geldt voor speelgoedmuizen. Zoals dat geldt voor oude teddyberen, maar ook voor zeer…

Hij bouwt een huis van afdekzeilen op een staketsel van wilgentakken. Sjort met zekere hand zijn droom in platte knopen vast. Hij wordt metselaar en legt zijn onschuld in het fundament. Later zal hij treuren maar vandaag bouwt hij het groot voor veel straatmuzikanten en pleintjesspelers, voor dromers zonder dak. Van de stammen schraapt hij de…

In een vraag- en antwoord spel met schoonzoon, weet ik niks te zeggen wanneer hij gewoon zegt, dat doen we gewoon voor je! Ik app hem terug; zit even zonder woorden, krijg een smiley terug met de boodschap, Ma, da's me nog niet eerder overkomen, een schoonma die niet op haar woorden kan komen!…

Na de twaalfde zomerwende voleindigde mijn welpentijd en overheerste ’t onbekende; ‘k begon de reis oningewijd Een gulle gift van oude gronden, door de Tijdstroom zelf gevoed. Rede en waanzin zijn verbonden in Darckheims ambrozijne bloed. Van oudsher woedt de Meersenwind, die aangevuurd werd door mijn geest en nimfenvrouwen heeft bemind…

als kind droegen wij zeeën aan land in dunne emmers wij bouwden kastelen met water en bloed en drukten gaten in muren van zand van ramen en deuren wisten wij niet dan kwamen de golven luid en ongrijpbaar liepen wij weg op magere benen wij vluchtten naar later naar morgen en beter vonden huizen met winddichte luiken gingen naar…

Ze vallen, ze vallen allemaal als blaadjes in de herfst als bloempjes op het droge als bomen voor de bijl. Ik zie ze komen volwassen groot en sterk en smelten bij haar eerste blik haar eerste lach. Echt mooi is ze niet met veel te grote oren en een scheef gebit. Hoe ze het doet ik weet het niet maar vallen doen ze allemaal zoals…

Twents welvaren typisch een voorbeeld van jong geleerd oud gedaan hij vraagt ons terloops of wij ook weten hoe zijn tractor heet helaas moeten wij het antwoord daarop schuldig blijven doch blijmoedig geeft hij ons even later de naam van zijn 'kleinood'…

herinner jij je onze wereld binnen de wereld nog? mijn geboorte met je herhaalde naam na je vroege dood? de lege plek die we innamen in de schaduw van elkaar? herinner jij je nog dat we samen zowel verschenen als verdwenen? onvoltooide kinderlevens wiegend op een dunne tak onze wereld binnen de wereld…

Mijn dochter is een meisje zo’n giebel meisje zo’n giebel giechel meisje zo’n giechel giebel geitje Laatst waren ze met zijn twee Dat giebelt dan nog extra, dat giechelt in ‘t kwadraat dat griebelt greit en griechelt maar wat raak Maar drie geitende grietjes bij elkaar dat giechelt in het oosten, dat giebelt overal en moeder weet bij…