Om hier te gaan. Het veld op. Zonder broer. Onder die lege, blauwe hemel die alles zichtbaar maakt dat gezien wil worden.…

De ochtendmist maakt alles zacht, doet bomen verdwijnen. Die mag ik zelf verzinnen. Want er is geen verte. Er is alleen nu. Een lichaam tot stilstand, een naakt veld. Maar straks... Ja straks, werkelijk alles in de knop! Dan kom jij me tegemoet, onbedekt, in een oranje-paars licht. Tot die tijd - terwijl mijn wangen gloeien - blijf ik hier…

Elke dag kijk ik naar het landschap, zo onecht -- als je er nooit komt.…

Geen inwijding of ritueel overgeleverd en betoverd door meedogenloze on en bovenmenselijke krachten rotsvast in hun geloof en hun onwankelbaar vertrouwen in de allerhoogste, naar geen evenbeeld geschapen eeuwig onbeweeglijke beweger zongelijke evennachtslijn pooltotpool meridiaan onzichtbaar niemandsland bewaker de mens stip aan…

De nacht verzegelt de deuren stemmen verstommen In het diepst van het donker gonzen verhalen in stenen De bomen als trouwe wachters zwijgend in de duisternis Het landschap vindt lucht waar het licht ontbreekt In zwart fluwelen jas banjert iets door slaperig gras…

Dank de roodwitte schildjes gespijkerd op bomen, geplakt op palen, hekken, zij lieten je ‘t begin vinden en tussen ‘t lawaai van snelweg, treinen, tussen bomen en bossen hulst, dennentakken, kardinaalsmutsjes op pad, bedolven met eikenblad over hondesporen, geen wolven vertelde j’ over je kinderen, hoe je roeit met de riemen, je…

Een airbus trekt een streep dwars door de wolken de golven van de stille oceaan omspoelen kringen zand in breekbaar lint Er gonst en galmt zo om de paar minuten een jet airliner - eiland in de zon de last van passagiers is tijdelijk een hier en nu van wereldse passanten Vanuit de lucht gezien is een atol een klein en tijdelijk eiland…

Vlieg met me mee ontsnappen aan het alledaagse de wereld wacht Hoe uitnodigend het is om te kijken met het hart naar een landschap dat zich uitstrekt met lagen van zachte kleuren en texturen Tijd lijkt ontzettend langzaam te gaan zowaar stil te staan in deze puurheid. Heerlijk genieten met alle zin- tuigen in een omgeving waar ik dwaal…

Op 't kunstgras van de blaricummermeent bij een beboste dekzandheuveltop met zicht op het smaragdgroen van 't eemmeer de bijvanck tafelberg en stichtse strand de dode hond, kwadrant en muiderzand staat hij met puttersclub opzij te staren die gooi- en smijtwerk eemlander uit baarn zijn blik gevangen in de laatste stop voor 'n…

Op mijn startscherm een foto waarop de einder richting Katwijk, de bocht Ervoor een hondenoppasser met zeven honden die lekker vrij lopen daarachter wij, met z'n drie, maar niet op de foto Jij draagt die wollen pet en hij denkt waar gaat dit naartoe ‘k Wist niet dat ik zo zou genieten van dit uitzicht toen ik hem nam, ‘t strand…

tijd verslijt bergen van graniet steen wordt zand deemoedig wijkend voor het veenmoeras nieuwe levensbron op de afgeronde horizon…

volg het geëffend pad waar onuitgesproken woorden de voetstappen dempen waar ontluisterende bomen en linten van zwijgzaamheid onvoltooide zinnen vormen achter de hoge heuvels van misplaatste trots bepalen leestekens de grens juist daar in het land van zeggen en schrijven spreekt men de taal van dichters...…

Ver afgedwaald van de zee heerst zij over les lacs salés Getooid in zacht roze wit en blauw knispert deze koninklijke kristallen vrouw Een geurig paars lavendeltapijt omringt haar lacs roses waterrijk Odin en Helios haar bovenaardse goden-vrienden op de knieën de sauniers als scheppende bedienden Un roi flamant rose vliegt rechtlijnig…

De Brug als verbinding Tussen Zuid en Noord Met de Toren als peiler en Vervolgens 't Slot De Toren als bruggenbouwer Tussen hemel en Aard'. Daar je nooit echt weet of de Ander bestaat Zowel Brug, Torens als 't Slot bestaan; skyline Zaltbommel, hoog uittorenend Boven die soms woeste Waal >>> Fictie kan herstellen Dus rechtzetten…

Ik zie, omringd door stenen, door jouw ogen Een grafkamer van wel tweeduizend jaar Ik ken ze wel, toch kon ik 't niet geloven Hoe is het mogelijk, wat deed hij daar Was er geen Barinees die 't licht kon doven Te veel respect voor doden meegewogen? Ik ben een Baarnaar en geen Barinees Als Tukker ben ik niet in Baarn geboren Ik woon en…

In oranje licht zoemt ’s nachts heel het wijde land: het gasveld staat aan.…

in kleurenhoutsnede zonder titel varen we door een stroomlandschap we zien stormschade in olieverf op doek we kijken naar de zwarte golfbreker basalten wachter aan zee op doek hoe het water beschrijven haar tinten haar tonen met blauwzwarte inkt de schittering van zilveren strepen onder een tere witte lucht hoe…

ik herken de sporen in het akkerland de ijskoude winter die er heeft gezaaid ze droeg koren, tarwe en werd verfraaid nu heeft ze alleen hem als onderpand in haar kamers huist men al dagenlang waar geveegd werd op het vergane tapijt dat mossen, en menig paddenstoelen slijt en dichte mist had als enige behang mistroostig oogt mijn bewonderde…

wit is de jurk in het stille ochtendlicht wit de wapperende vlag uit de kapot geschoten muur wit de woedende knokkels van de gebalde vuist wit de gevangen geesten in een web van rokerige mist wit is het gelaat dat in de ijle verte staart wit het roerloze doek dat leeg op beelden in pigmenten wacht wit is de razende storm die…

zachte regen beroert de delicate schoonheid van huiverende kersenbloesems op ranke twijgen wiegen witte vogels wij lopen uit de langgerekte dag jij fluistert dat we voor geluk zijn geboren de bergen hullen zich in wolken…