10.139 resultaten.
Het ultieme sirenelied
netgedicht
4.0 met 26 stemmen 81 ik heb je
aangekleed
terwijl jij
met je staart
soepel door
het water gleed
mijn liefste
zeemeermin
die mij heel
verwonderd
aankeek van
hoe moet ik
nu landen op
scherpe randen
van rotsen met
natte zilte handen
wij zijn samen
opgezwommen
naar de uitkijkpost
in de haven
heb lenteachtig
zeewier bedongen
om je schoonheid…
Mooie jongen
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 93 Jij mooie jongen
leert mij lopen
liever gezegd
waar ik moet lopen
want je weet zo goed de weg
naar school
je bent al vier
Jij weet hoe je kip eet
rijst te knoeien
schoenen uitschopt
in de regen danst
dan vraagt om kuku chocola
Jij kent de groenten in de tuin
weet wat je lekker vindt
zit met je vingers aan het hout
als mama kookt…
Bloemengeur
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 54 de geur van de lelie stijgt op
uit het veilige veld in het
licht bij het vallende donker
geen kreet van een meeuw
boven een demonische zee
dringt hier door en ik laat mijn
venster hier wijd open staan
met het brandmerk van een
vervolgde in de rug en het zeer
van het keer op keer openrijten
van een wond voor wie ik niet bestond…
Jouw naam
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 72 Je naam
je naam heb ik veranderd
En het hielp niet
Je lijfje
ik vocht tegen de gedachte aan je lijfje
En het hielp niet
Ik dronk
om niet van je te dromen
En weer sliep ik niet
Waar is de wind
om door dit huis te waaien
waar zijn de dansers de muziek
waar is het feest
de veel te volle zalen
de gevulde schapenmagen
waar is de wijn…
In leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Verdwijnen,
in een spontaan gedicht.
Schilderen,
met woorden die blijven.
Al schrijvend willen zien.
Naar passerende hondjes kijken.
Naar kauwen, vrienden, vrouwen,
waarover ik mateloos fantaseer,
omdat ik beminnen wil.
Dat het niet jij of ik of wij,
maar dat het de liefde is.
Dat het diepe gevoelens zijn,
die ons in leven houwen.…
[ Zijn zoals ik ben ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 56 Zijn zoals ik ben,
met jou in het rommeltje --
van onze liefde.…
Gemis als manjaboom in januari
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 76 De wind je weet de regen komt
je kaal versleten spijkerbroek
je glimlach als de kleine slaapt
Het duurde lang de droge tijd
Iedereen zegt iedereen wist het
dat jij en ik dat wij
dat alleen wij het nog niet wisten
dat ik van jou en jij van mij
Je kont ik kan je dromen
ik droom je elke dag
Jij kent na zoveel jaren
nu de weg wel
in…
Samen
netgedicht
2.0 met 47 stemmen 85 Ook al worden we uit elkaar gerukt
Ook al doet iedereen ons pijn
Wij zullen altijd samen zijn…
Dag schat
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 50 Ik wil het leven niet langer bewenen
Al is het gemis nog lang niet verdwenen.
Je portret hangt hier op meerdere wanden
In gedachten voel ik nog steeds je lieve handen.
In gedachten leef ik nog deels in het verleden
Denkend aan wat nu te doen en wat we ooit deden.
Soms bid ik dat ik niet van verdriet bezwijk
Maar ik beloof dat ik nooit voor…
[ Ik ben nergens echt ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Ik ben nergens echt
alleen als mijzelf: altijd –
wacht hij weer op mij.…
Levensmoedig schrijven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 Schrijven is beheersing.
Van mijn wilde gedachten,
die angstig geworden zijn.
Beheersing van denken.
Voor mij is schrijven therapie.
Wanneer zinnen zinvol helen,
hetgeen angst gebroken heeft.
Voor mij is schrijven een recept,
dat ik hoogstpersoonlijk schrijf.
Dat niet voorgeschreven werd.
Schrijven is vooral verlijmen.
Van onbegrepen…
Hoop
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Kom
mijn liefste kom
laat mij je leiden
kijk niet om
maar voorbij
de horizon
Er rest je niets
dan wat verloren
idealen
Je dromen
komen ooit wel uit
Verlies geen tijd
aan verbittering
of teloorgegane
vriendschap
Diegene die naast
je staat
je tranen vangt
zaait het
nieuw gewas
dat de zomer
rijkelijk oogsten zal…
MANDARIJNTJE IN PAPIER
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 73 mandarijntje met je losse huid
en parfum als een zomerhuid
een verantwoorde consumptie
voor kleuter en bejaarde
ze komen uit een ver land
een land van
hangmatten en golfplaten
en oude vrachtwagentjes
een kilo in een netje
er is er altijd wel één
omwikkeld met gevloeid papier
maar niemand weet waarom
misschien is ie wel bestemd
voor één…
DINGEN DIE LATER NOG VAN PAS KOMEN
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 58 de tafel van zeven zonder haperen
kunnen opdreunen, Hoogezand-Sappemeer
blind kunnen aanwijzen op de kaart,
dronken helderziendheid en dingen zeker
weten in een bar bij volle maan
de kunst van wegkijken als
een zomermeisje te mooi is
om waar te zijn
de kunst van verdwalen,
een andere weg te vinden
mentale foto's maken
van een gebaar,…
Achtentwintig Februari
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 96 De dag was September vijftien
We zaten loodrecht op de avondzon
Je had jezelf moeten zien
Ik vraag me nog steeds af of het die dag was dat het begon
Had ik mezelf verkeerd begrepen…
Waren het vlinders, of toch iets divers?
Voor het zekere nog in m’n vel geknepen
Deed mijn gedachten weg als pervers
Toen de dagen korter werden,
En ik je…
Voor Gaas
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 76 Er is een razende storm
Een storm die mij raast
Helaast, juist nu mij naast
in mij gaat, huist, gaat.
Er is een raas, een graas
het groene als gras, raas
als een haas, op de vlucht
als een dwaas, door de lucht
Er is een razende storm
Een storm die mij dwaast
haast, juist nu naast mij
inhaalt, in huist en gaat.
Terwijl ik, enkele…
[ Kom, we gaan naar bed ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Kom, we gaan naar bed,
het is tijd om te rusten –
na ons liefdesspel.…
LAIS CCCX
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Ware het maar dat ik nooit geboren was,
mijn zuchten zou ruisen, zegen van zee
mijn klagen zou zoemen, zachter dan was
mijn kermen zou aaien, stiller dan sneeuw
mijn huilen zou lachen, lach met mij mee,
mijn vloeken zou prijzen de deugdzame mens
mijn woede zou zoenen jouw leed met een wens
mijn lijden jou troosten met strelingen zang
mijn falen…
LAIS CCCIX
netgedicht
1.0 met 17 stemmen 43 Haar wangen vullen mijn bed met rozen.
De kamer wuift met geurige kruiden.
Lippen als lelies koelen mijn blozen.
Goud als van honing tooit zij mijn huid en
zie zij breekt ons de schaal der geluiden:
hemelse wrijving, vingers raken kristal,
handen saffier en mijn lijf zingt heelal.
O moeder der goden, laat mij vergaan,
gun mij de sluitende ring…
Reisgenoot van de onbestemde nacht
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 102 Vijftig roze engeltjes
in een Champagnebar
allemaal lief
met blauw gelakte nagels
zo wil ik wel in God geloven
vertel jij verlegen
wetend dat de liefde
bij de grond begint
jouw voetstappen
laten indrukken achter
reisgenoot van de onbestemde nacht.…