komt nadert mij met liefdevolle aandacht wie lezen kan en wil 't zingend hart in vreugd en smart dat schone druppels vangen mag och zie de sombere bossen waarom de ranke bomen zwiepen de vijver bedekt met mos en waterlelies in koele gouden dagen van juichend welbehagen de stille ongerepte plekken dat mij rukt uit bange overheersing…

Jouw ziel zit in een versteende stoel de wereld angstig aan jouw voeten reusachtig als een woest gebergte jouw innerlijk ligt vredig verloren samengekomen in tijd herinneringen deels onzichtbaar voor de mensheid in een oeverloos bed zonder gedachten of dromen witte rozen vergezellen jouw laatste wens om stilte reis naar het donkerblauw…

Hoe vaak kwam je al niet gewoon door de deur binnen met een glimlach op je snoet zoals ik je heb ontmoet. Ooit waren we bekende vreemdelingen voor elkaar vervolgens nu alweer vele jaren en weken een paar. Gelukkig en liefdevol zoals jij mijn hart altijd verwarmt mij met al mijn nukken en streken, enthousiasme omarmt. Toch hoor ik ook bij tijd…

In mijn gedachten. Kom je nog steeds bij me zitten. En leg je je hoofd zachtjes tegen mijn been. In mijn gedachten. Omhels ik je nog steeds. En voel jij je geborgen. In mijn gedachten. Hebben wij nog steeds eindeloze gesprekken tijdens onze wandelingen. En koesteren wij onze verbondenheid. In mijn gedachten. Zitten wij nog steeds naast…

Jij twijfelt, maar toch vraag je me: zullen we? Ik stel me voor dat het al zo is op de manier waarop ik denk dat het zal zijn, met die en die voor- en nadelen en vraagtekens ik sluit mijn ogen om het te voelen en te weten wat ik zou antwoorden als jij me dán zou vragen: zullen we nu weer net als toen?…

Natuur in vol ornaat De wereld van het kattenkwaad Tussen bloemen en bijen Waar vlinders vrijen Je vind er harmonie Een zoetgevooisde melodie Waar vogels musiceren En je samen van de natuur mag leren Warmte golven stromen Liefde die tot stand zal komen Het hart amoureus gedijt En een adderpaartje vrijt Natuur is de klankschaal van…

Zoals wolken ontstaan en weer oplossen in de lucht. Zo leven golven in oceanen. Water is het dat verandert en blijft voortbestaan. Mensen worden klein geboren en groeien groot. Ze komen uit en verdwijnen weer in het zogenaamde niets. Wolken en golven verdwijnen niet. Water sterft niet. Hemels en oceanen blijven. Draag dan water, water…

Zo lang en bochtig, er komt geen eind aan de kus- paadjes in het bos.…

toen je papa’s bromstem vol zoete zangwoordjes hoorde over schaapjes: hadden die nog witte wol? en je mama’s tedere bedroefde handen voelde op op het zachtste plekje op je hoofd toen die overweldigende liefde resoneerde in je fragiele gave baby-lijf toen wist je dat het goed was een leven lang en daar ver voorbij zullen…

Zoals een roofdier z’n prooi bespringt je penseel het doek, je eigen territorium in een arena vol uitdaging, kenmerkend van dualisme tussen wit en zwart die je emoties sturen en bruist in de stroomversnelling van het bloed. Het werd een ritmische spel op het linnen die de golven zingen liet in het getij van eb en vloed, je…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

wat de liefde aangaat was het voor hem niet alleen maar rauwe snelle seks daarover verschilden ze van mening op het laatst hij en z’n ex Toen hij nog een onbeschreven blad was nog heel erg jong slechts de natuur op zijn manier las de vraag invulde over hoe alles begon zag hij de zwaan en wist zo behoort het te zijn zo zou het…

blij danste jij in de bloemenwei waar vele jaren hun kleurrijke gebaren met jou hebben gedeeld nooit is er een ondermaats geweest zelfs niet in tijden waarin zij door omstandigheden veel hadden te lijden jij bent altijd voor het mooiste boeket gegaan daarin stonden de kleinsten en meest onooglijke heel vaak pontificaal vooraan…

in deze zomermaanden laat ik uit de stilte die me roept mijn woorden stromen overspoeld met licht dat voorzag in druilerige herfstdagen in de zachte wind elkaar verwarmen met de adem die ons onder hun vleugels beschermen terwijl wij binnentreden komt men thuis onbekend als kind op aarde erkend door de moedertaal terwijl…

Gedichten schrijven is niet schrijven. Is voorbij woorden gaan. Is bruggen slaan tussen woorden en gevoel. Is zonder woorden spreken wat niet kan worden uitgesproken. Gedichten schrijven is tasten in het duister zodat het ongekend geheim dichters kan bereiken. Zo wordt de brug geslagen. Zo gaat het licht weer aan. Niemand heeft geschreven…

Jij bent gewoon zoals je bent niet bijzonder niet speciaal maar gewoon het beste goed goed is goed genoeg voor mij perfect bestaat niet jij bent eigenlijk perfect voor mij…

Het kan niet en toch ben je niet bij mij je voelt niet wat ik voel en als, als we elkaar tegenkomen wie weet waar en hoe de kans lijkt me klein kijk je dan snel om lang genoeg, alsof je mij niet hebt gezien of vraag je hoe het gaat wat ik zoal doe, en alsof we oude kennissen zijn wens je me midden op straat gewoon…

zacht glansde koper de blinkende ziel van onze schat die wij jaren geleden ontdekten op een afdwalend liefdespad een kleinood nog zonder geur en smaak maar met een groeiende potentie waarvan zorg en onderhoud ons werd toevertrouwd wij hebben gepoetst en haar flexibiliteit de verrassende vorm gegeven waarin alleen liefde optimaal…

ik zag je dacht je onooglijk tussen het droge gras ontdekte je vanmorgen pas maar bij nader inzien besefte ik dat jij het mooiste stukje van de schepping was nietig maar zo schoon geschapen dat wind jou wakker waaide zon je liefjes warm zwaaide jij hebt echter nooit op de voorgrond willen treden bescheidenheid is een…

het innerlijke vuur aangewakkerd de lauwheid verdwijnt terwijl een witte wolk verschijnt heel dicht bij jou en mij op het zonnige feest tweeduizendtwintig de Pinkster-Geest de vogels buiten fluiten en een mooie witte duif gevangen achter tralies opgesloten in een kooi die kwijnt rondom de tuin waar bijen zoemen…