advies voor de indeling van uw boekenkast bovenste plank: zet daar de kleine boeken plank daaronder: gelezen boeken afgelopen 2 jaar volgende plank: boeken die zijn uitgeleend plank verder: boeken die we klassiekers noemen nog een plank lager: boeken die daar toevallig staan onderste plank: dikke boeken die op elkaar liggen…

de foto herinnert mij in een vlaag aan het gedicht 'neger uit Mozambique' de titel kon destijds namelijk nog ik zie de vijftigers als kleine negertjes 'toen was er nog maar één' waarvan slechts de dichter Remco Campert als enige nog onder ons is... natuurlijk komt er aan alles een einde daarom blijf ik hangen aan de laatste zin van zijn…

Hij, van de bezie en de zoete zonde Hij, goed bekend met psalm, kansel en preek Hij, lang en blond en wild, ziekelijk bleek Ging al na tweeëntwintig jaar ten gronde Zij, met hem spelend rond de pastorie Niet wetend van de dichters in hun wezen Werd veel te weinig om haar werk geprezen In haar van vaders kant melancholie Augusta, domineeskind…

dichters dichten over geveinsd geluk dat zich in tegenweer staande weet te houden over koppels die in nimmer aflatende begeerte de grote en kleine beren van het firmament vrijen over trouw en nietsontziende passie en zoveel meer totdat ze stilvallen en men zich afvraagt van 'hoe ging het nu werkelijk ook alweer'…

ik schrijf gewoon op hoe lief ik je vind op papier uiteraard want digitaal is zo koud in een fles stop ik mijn liefdesbrief aan jou en ik ga hem in de glasbak gooien dan komt ie vast wel gerecycleerd bij jou aan misschien in de vorm van een fles zoete wijn…

Onbegrijpelijk is het, dat het maar niet lukken wil, om onbegrijpelijk te dichten. Jarenlang oefende ik vergeefs. Lucebert en ook Van Ostayen, heb ik met aandacht gelezen, maar het lukt mij maar niet te doen, wat zij artistiek wel hebben gedaan. Taal proberen te vernieuwen. Zinnen creatief verknippen. Grammaticaregels misverstaan. Hoofdletters…

schrijvende in de zon schrijvende in het licht zo zit de schrijver op zijn balkon en schrijft met een typemachine dit gedicht hij neemt een slok van z 'n wijntje na een stokbroodje met kruidenboter genietend van dit alles lacht hij om een geintje om van zijn binnenpretjes nog maar te zwijgen krijgt hij van de vogels nog een seintje terwijl…

Zij was een vrouw van alle markten thuis en schreef sonnetten of een kundig vers. Haar vrije werk ontlokte veel gekners want menigeen vond dat gepruts; een kruis! Zij leed niet onder de gelaagde toon van de kritieken op haar dichttalent. Ze had een missie -zij was géén scribent om maar te zwijgen van een epigoon- dus rijmde voort, vergat…

Ik zie een mensje groeiend in het donker, maar in zijn donker is toch altijd licht, hij leeft naar zijn geboorte toe, zo puur, Scheppergericht. Zodra hij ledematen heeft beweegt hij op het ritme, zijn blijdschap klopt, popelend danst hij voort. Wie zal mijn moeder worden en wie heeft mij verwekt, wie houdt zijn handen naar mij uitgestrekt…

bijna 7 miljard mensen staan elke dag op en ze praten ze praten en praten maar door hoe gaat het ja lekker ja gaat wel hoe gaat het met je moeder ja goed best wel slecht weer vandaag kon beter en zag je gisteren dat zonnetje? was zeker even genieten voor de tijd maar met m'n moeder gaat het wel eigenlijk ja, je kunt het beste niet…

Hoe vurig is de wens gekend, erkend, herkend te zijn wanneer je door het vuur gegaan de ander hebt gered. Dat kan toch niemand zijn ontgaan, heeft dan in ‘t heetste van ‘t gevecht niemand naar jou gekeken? Getekend zoek je naar een teken dat je slechts even denkt te zien, je wilt, je hebt toch echt het recht. Door wie je redde word je…

Als ik zo om me heen kijk naar volwassen mensen begrijp ik niets van hun gedrag, degenen die ik hoog had ingeschat blijken zo anders dan ik eerst vermoedde. Wat zit er achter achterdocht en woede, waarom verdenkt men mij van iets waarvan ik in de verste verte niets vermoeden kon, waarom draaien volwassenen soms als een boomblad om. Zelfs…

Kind van de sterren toon me je gladde handen die nog moeten jongleren met leven, liefde en verdriet nog zonder littekens van de tijd Vrouw van de maan geef me je warme handen waarmee je nu zo volop leeft liefde grijpt waar nodig is loslaat wat je kunt Vrouw van de zon toon me je oude handen waarmee je hebt geleefd laat me de sporen…

Ik schrijf maar een beetje over kalfjes en koetjes in de wei de boer die zijn vrouw berijdt Zie het allemaal voor me het complete festijn een prentenboek ga ik er van maken al slaat het niet aan op de universiteit Moet het dan gaan over de evolutie het breken van een ei liever zie ik de mensen zich vergapen aan een schilderij Ik heb…

Een Bellini Geen mysterie Inspiratie Motivatie voor aaneenge- regen woorden geresulteerd in veel romans Literaire geheugens die Mulisch altijd conserveren verduurzamen in eeuwigheid…

Eens dooft het vuur eens kan geen olie meer hoge vlammen opwekken omdat het brandhout opgebrand en verpulverd is Eens moet ik weer met beide benen op de grond gaan staan met open vizier mijn leven aangaan de lekke banden van mijn fiets aanvaarden Eens komen er betweters die mij uitgummen die mij als oud vuil weg bezemen die nooit mijn…

De golven slaan haar logboek open Ik mag de glazen letters lezen Hoe stemmingen daalden en rezen Hoe krabbetjes het strand opkropen Hoe zij genoot van schepen slopen Om zeebanketten werd geprezen Maar ook hoe zij werd nagewezen Door tevergeefs op terugkeer hopen Van schipper, stuurman en matroos Maar buiten dat trakteerde zij Op schelpen…

Toen ik eens tijdens Poetry International samen met Rutger Kopland in het herentoilet naast elkaar in de hangende pispotten piste beschouwde ik dat als een waardig diploma voor mijn dichterschap. Samen pissen is wel heel mannelijk close en doe je enkel met je beste maten, dus waande ik mij die dag de evenknie van Rutger, ik, Rutgers. We…

nog een allerlaatste zeggen de mannen in de kroeg die zo dronken zijn dat ze weer helder worden een merkwaardig verschijnsel maar Malcolm Lowry beschrijft het in 'Under the Vulcano', mijn god wat was de schrijver dronken maar zo goed schreef hij voor hij doodging het kan wel zijn dat hij in de spiegel keek en dacht: alles wat ik…

Ik had alle wensen overboord gegooid zouden ze ooit uitkomen, het blijven dromen ik heb ze opgehaald en één voor één naar het papier vertaald.…