Opgezweept door de muziek dans ik op de tonen van de ochtend adem met volle teugen de nummers van de TOP2000 verrassen sommige stukken mij die me nog niet eerder ter oren waren gekomen, zing ik anderen luidkeels mee verbroederen de klanken groot en klein tot een muzieklievendvolk die dagen omdraaien met de nacht om extra van hun favoriet…

Er zijn er die fraseren. Je hebt er die vibreren. Je hebt er die zwaar hijgen. Er zijn er zelfs die zwijgen.…

overvallen door een stem zo puur als zuiver water dat ontspringt bij de bron begint zij te zingen 'n bariton valt haar bij zetten andere leden in zo ontstaat een meerstemmig koorgezang als door engelen vanuit 't diepst van hun ziel geïnspireerd door: http://www.youtube.com/watch?v=SXh7JR9oKVE…

Viool en trompetnarcis spelen tezamen met klokjes de hele dag bloemenmuziek in de tuin voor publiek van gewassen, die zich niet vervelen. De zangkorenbloem maakt furore, brengt vrolijk gezang ten gehore en zingt over vrede, de kerstroos alsmede: 'Een kindeke is er geboren.' Voor haast iedere plant is 't een bof, maar een enkeling vindt…

Wat is er met mijn koor? Het doet pijn aan mijn oor: het neemt telkens een loopje met het mooiste syncoopje!…

Een koorlid, Siegfried, een tenor, zong zuiver maar iets te sonoor. Hij had dat van zichzelf niet door. Nu zoekt hij naar een ander koor.…

Meestal ken ik uitsluitend het refrein. Mijn noten struikelen over de woorden. Verdwaasd hum ik de prachtigste akkoorden. Ik wil zo graag achtergrondkoortje zijn. (eerste in een korte serie 'koorgedichtjes')…

Here comes the sun, Hey Jude, Help!, Twist and shout, Can’t buy me love, She loves you, Ob-la-di, Get back, I am the Walrus, Let it be, Lady Madonna, We can work it out. Het mag nu van de platenmaatschappij, dus koop ze voor een appel en een ei.…

Ik kende de moeilijke jaren verliet het speelse leven wilde anders denken voelen draaide 's zondagmorgens dikwijls een plaat "Old Mac Donald had a farm" de wijs ving aan _ slaande maat zeisen welke zelf maaiden dansten tussen vrije varkens en kippen op een rijke boerderij zonder geld waar het wereldlawaai verstomde bij zuiver bijengezoem…

zij vroeg om iets bewogens en ik zong een treurig lied waarop zij mee kon deinen de tonen doofden op een wal troffen niet haar stille dal van oudsher hoog omheind de roering die zij zozeer zocht stroomde fel en vol naar binnen zij wilde worden meegetrokken weggesleept van koude dromen door een vloed van rood geluid haar denken riep…

het is nog vroeg in het seizoen, de wintersneeuw al ver, maar nog in zicht voor gretige vakantiegangers staalblauw de lucht, verrassend hartverwarmend stilt de zon zacht als de beek mijn zenuwen de buitenlucht maakt vrij ik ga languit mijn oren staan nu helemaal open laat de muziek via de MP3 als puur geluk naar binnen komen…

licht gepassioneerd klaagt de bandoneon met klanken die de ziel schrijnen gevoelens van verlangen liefde en pijn vloeien samen het trage ritme beroert het hart de tweekwartsmaat daagt voeten uit voor de ontmoeting van de dans, El Paseo vioolmuziek wordt gedragen als poëzie uitnodigend is daar het spel van de dans om met de melodie in cadans…

ze volgden elkaars vlucht door smalle straatjes alsof de stad in lichterlaaie meebewoog op de laagte van hun stemmen uitbarstte in de eerste toren, aangestreken door een rechterhand ze versmolten passie en hartstocht met wrede smart, intiem en zonder rust omdat zij beiden wisten te zullen sterven, steeds bleker en verder weg van de maan…

beentjes startklaar het kontje wat gedraaid muziek zingt in haar oren zij straalt vanuit haar ogen waarna het hele lijfje gaat mijn juultje danst mij aan we gaan het samen horen…

Het witte vel, gelijnd door zwart, ontelbaar zijn de noten, kruizen, mollen, bogen. Daar komt de muzikant, het hoofd ontcijfert, vingers beroeren, stilte breekt in klanken luid en zacht. Het wonder van een partituur in Geesteskracht door mens en instrument tot leven gebracht.…

Magic realism zijn broedplaats is een gesloten roze lotusbloem een atelier vol pure scheppingsdrang waarin ook kleurrijke etalagepoppen ruimte delen met zijn geliefde nar op de eerste rang tezamen met grootse speeltuigen maakt het dit tot een Hof van Heden voorzien van majestueuze mengpanelen om fantasierijke beelden te verwekken…

De troubadour bijna woont hij aan zijn wetering maar enige stappen verwijderd van de stromende Dommel in ons weidse dorp geaard en door genen getalenteerd musiceert hij zijn stijl in eigen stiel vertaalt als echte bourgondiër de gevoelens van ons mensen nog bekend met boerenkiel over vanouds en heden in zang en dialect eigen…

Violoncello in triniteit met de rechterhand en volle rust in schouder en arm beademt zij met haar stok het snarenquartet dat zich tussen hals en staart uitstrekt is zij op zoek als begaafde ziel in een voortdurende ontdekkingsreis naar innige afstemming met haar gezel die zij haast omarmt, met genegenheid blijkt wel…

Brekend met de wetten in muziek, zoekend naar nieuwe balans tussen klank en stilte Vechtend met de liefde, wijkend zodra jij haar zag Maar zij gaf jou de noten in, de maten en de ritmen Dromend met de stemmen fluisterend in de stroom Je ‘Szene am Bach’ werd er geboren Worstelend met je gehoor – hoe kon je zonder? De tonen waarvoor…

Daar achter de Weense Dom schreef je grootse werken Je vierde er triomfen, ontving Leopold en zelfs de oude meester Daar was het een komen en gaan van leerlingen die Constanze en jij opvingen – je leerde, lachte, speelde, gokte en verloor Hier sta ik bij de steen waaronder je resten horen te rusten – de laatste tonen weggestorven –…