In het woud der scherpzieners loopt de rivier der rivieren ze weeft het lot van mens en dier van plant en steen bijeen en brengt het naar bewustheid het zijn…

Haar japon lang, blauw met draperieën zeer vergevingsgezind voor het figuur was een blikvanger in de nauwe steeg. Een uithangbord hing desolaat beschenen door warm licht dat naar buiten brak haar enige houvast voor het ondraaglijk moment onder deze relieken in fragiele aanbouw van de dag een mystieke sfeer leunt zwaar aan de gevels,…

Gedachten in beweging die me laten zweven door de aardse tijdlijn heen als een klein nietig stofdeeltje. Waar de vogels zingen als in een vreugde koor, hun lied gedragen door de wind klanken die mij vergezellen. Naar een nieuw bestaan waar licht en sterren mij ontvangen door licht en warmte omarmd voel ik een eindloos vertrouwen.…

Wat is daar toch beneden Dat mij zo beduusd maakt Ook al ben ik zo nieuwsgierig Het omvat een schild Met verborgen kleuren Zo puur en toch zo melancholiek Nee, het is geen bekwaamheid Om in deze uitgestippelde wereld Zo trots en onbegrensd te leven In deze beschilderde nachten Het is allang geen beklemde tralies Meer waar het hart zo…

Wie is daar die mij roept Mij smeekt om hulp In de leegte van eenzaamheid Het omvat een schulp Met een schraal geluid Hoor ik daar die ene stem Nee, het is geen onbegrensde stilte Van onbereikbaarheid wat het kloppend hart laat bonzen In de schemeren nacht van de sluier het is allang geen gesloten kamer meer waar tranen van melancholiek…

Wie is het die zo naar mij kijkt Mij bekeken observeert In mijn huis vol nieuwsgierigheid Het is niet het donker beschaduwde licht Over bedekte lagen eenzaamheid Waar ogen kunnen voelen Nee, het moet een mysterieus wezen zijn Vreemd van al het mooie glinsterwerk Met al zijn kleuren In de wereld van het overleven En het is allang geen…

Daar waar het blad de boom vertakt de wind een volle bloemknop knakt gaan dromen soms verloren En als de bodem leven voedt de Aarde al het goede doet in stilte niets zal storen Bent U met mij, mijn goede Vriend de Kracht die al mijn fouten ziet en in mij blijft geloven Het leven desalniettemin en iedereen die ik bemin zal ik mijn goud…

Wat U ziet is wat er is en wat U niet ziet zo voorbij probeert U dat maar te begrijpen in het vierkant van uw leven Langzaam boog mijn hoofd naar links om maar dat ene beeld te grijpen wreef mijn ogen nog eens uit om ze vervolgens toe te knijpen Ja, heel goed - sprak achter mij een zware stem de kunstenaar die mij liet schrikken in een…

Een muur en nog een muur. En daar tussen in sta jij spreekt mij iets toe, het licht boven je gezicht in kruin donkere aarde onder je gewortelde voeten je handen gebaren mij te komen. Een deur een wereld. Verder gaan of stilstaan. En daar tussen in goddelijke handen die spelen met het licht op jouw lichaam, een regenboog van vlinders…

Immers, duisternis lag op de vloed, onze zielen waren in nood en God zocht ons in die eenzame nachten. Nog steeds gaat het ons niet goed, wij ontvluchten de waarheid van ons lot en het nu kan maar ten dele verzachten wat onze oorsprong zo duidelijk begreep. Noem mij een naam die niet verbonden is met een onoplosbaar lijden, mens-zijn,…

Zwart als het ravenkleed; bezield door verlangen te vernietigen, ze offert haar kinderen; voor een duister doel nachtmerries van het bestaan.…

Als de schaduw het water om mij heen doet verkleuren in grauw en grijs. Gedachten, in een spiegelbeeld verdrinken, mijn mond geen woorden kunnen spreken. Mijn ogen het beeld wat ik zoek niet kunnen vinden, tot dan, zal ik verder zoeken Als de schaduw verdwijnt het water weer helder kleurt zal ik mijn gedachten verwoorden.…

Het schikte me niet dat hij op bezoek kwam juist op het moment dat ik mijn koffers pakte voor een paradijselijke trip. Wrevelig wierp ik hem de folder toe waar de blauwe zee van afdroop. Ik keek naar de afgetrapte schoenen op mijn kurk droge vloer. Hij nam zijn hoed af en veegde met ranke handen denkbeeldige stof van zijn jas. Waarna hij de…

Waar in de top van de geknotte wilg angst een grauw aangezicht hangt en verkoolde ogen die een zwaar gemis vertonen, sterft het hart aan betekenis... Waar wanhoop een ladder richting hemel vormt en het hoofd met het hart een strelende vinger met een stekende dolk verward, geeft een broze engel zijn bekentenis: "Kwaad wordt kracht, toorn…

toch komt er een straal licht door de wolken heen de lucht is net een portret wat iets vertellen moet donkergrijs scherp besneden langs het wit en blauw het wordt iets warmer op een gezicht ergens in de wereld wat een klein beetje licht niet doen kan voor je gemoedstoestand onzichtbare lijnen scheiden alles en iedereen van de ware wil…

Op het plein staat een fontein. ’s Ochtends is het er stil. Alleen het geluid van het vallende water, laat zich horen boven de stilte uit. In de middag gebeurt er iets. Vrouwen begeven zich naar de fontein. Ze nemen plaats op de rand, en kijken door de stralen heen. Dromerig zijn ze afwezig, en lijken gelukkig te zijn. Als de vrouwen de…

rondom de berken bezingen zij vruchtbare dagen vragen om zonneschijn, kronen in dansende kringen vrouwen die fluisteren, voeten uit aarde ontwringen lijven beklagend die dronken silenen behagen…

Als bloemen zijn verdord, is niet per definitie de gift aan gort!…

in groen stapelen ruggen zich naar achter waartussen nevel kleeft als grijze klei aan dikke kammen de kleine ruïne is door steen en tijd van enkel voorgevel met raam tot standbeeld verworden tegen de zachtgrijze hemel grenst de kim aan gele korenvelden scherp geaderd in tinten en zo een hoogte kleuren de stroming kent blauw ruisend…

Zon als behang, onbeweeglijk, de wereld is een medaillon, waarin gedachten zijn geborgen als onkruid van de zee, draag ik om mijn nek gehangen, als doolhof met me mee, slaap op stenen veren, drink uit schelpen de hartslag van hun zoute leven, gedolven uit het schuim op de lippen van de golven, zoek toegang tot nieuwe dromen, waar de…