alzheimer...
en in de flarden mist
van mijn verwarde geest
zoek ik naar mijn naam,
naar wie ik ben geweest.
ik dwaal rond
in mijn verleden tijd
maar stilletjes aan
raak ik dat ook kwijt.
Ik huil van wanhoop,
diep verdriet en pijn,
deze eenzaamheid, wie kan begrijpen
hoe dit lijden moet zijn.
maar soms, is er een flits,
héél even dat moment,
dan is jouw gezicht,
mij zo dierbaar bekend
héél even maar,
ongrijpbaar als het schemerlicht
en dan gaat de deur
van mijn herinnering weer dicht.
En hoe ik ook roep,
keer op keer,
geeft zelfs de echo van mijn stem
geen antwoord meer.
En in de flarden mist
van mijn verwarde geest
keer ik terug naar het kind
dat ik ooit ben geweest.
gmail.comGeplaatst in de categorie: ziekte
dementie 4.0 met 42 stemmen 
1.205
1.205
Geef je reactie op deze inzending: