382 resultaten.
[ Ik ken vader goed ]
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 70 Ik ken vader goed,
hij is blij om mij te zien --
al verbergt hij dat.…
[ Vaders koffertje ]
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 75 Vaders koffertje:
hij opent het, sluit het weer --
uitgeput en triest.…
[ Mijn oude moeder ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 Mijn oude moeder
schudt haar hoofd, zij denkt anders --
over mijn leven.…
[ Elf jaar: mijn liefste ]
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 Elf jaar: mijn liefste
gaat naar huis met de liefste --
die ik heb gehad.…
gebogen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 82 moeder is een boom
een reusachtige eik
het onvermijdelijke onderdak dat
met machtige armen schaduwen
werpt over haar kinderschaar
wie waant zich veilig wie
zal zijn schaduw verliezen
of kan haar bedwingen
wie ontbeert het licht
voelt zich ongezien
moeder is een boom
haar schaduw spant de kroon
ze onderschept het licht in
een schimmenspel…
de jaren vijftig
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 100 als vader uit zijn dak gaat
vliegen borden door de lucht
kalmte kan je redden kees
sust moeder dan nerveus
maar een vuurspuwende berg
heeft daar geen oren naar
zijn bijnaam Vesuvius wordt
met regelmaat eer aangedaan
als vader uit zijn dak gaat
kruipen de kinderen onder tafel
moeders handen vegen
scherven en tranen bijeen
maar drift…
[ Als moeder wil je ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 126 Als moeder wil je
bezorgd de levens leven --
van je kinderen.…
lijn 5
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 196 dieselrook was nog zwart
zondagen leken allemaal op vijf uur ‘s middags
nooit meer mag ik mee
aan haar hand, met de bus
naar niemendal…
missing link
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 133 al tel je
nog zo vaak
je kinderen
eentje mis je keer op keer
altijd en alweer
al roep je
nog zo vaak
de namen
van je kroost
eentje hoort je nooit
al houd je
nog zo vaak
de kleintjes
stevig onder je veren
dat ene ukje zal zich verweren
al zet je
nog zo vaak
je nakomelingen
op je schoot
dat ene jonkie valt naast de boot…
Assepoester
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 125 Het kan maar op één manier gebeurd zijn
en bij één iemand.
Een moeder met twee kinderen
en één man.
Het was zijn idee om naar het strand te gaan.
de kinderkeeltjes juichten.
Mama zocht de emmers en schepjes,
de reservebroekjes, de zonnecrème en hoedjes,
terwijl manlief toeterde voor de deur.
Snel haalde zij nog haar teenslippers
van onder…
zee
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 toen ik voor de eerste keer de zee zag werd ik
stil zo ontzagwekkend was het ik moest
meteen de hand van mijn moeder voelen
mijn vader lachte een beetje maar hij deed
maar alsof en hij pakte mijn hand toch ook
netjes beet ik denk dat hij zelf ook wel onder
de indruk was toen liepen we naar de vloedlijn
wij drieën toen ik die kledder blauw snot…
OP DE SCHOUDERS VAN GIGANTEN
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 ik zoomde in op Google Maps
terug naar de roots, het dorp
waar ik geboren was
vrouwen in zomerjurk
op glimmend nieuwe fietsen
("dat was in mijn tijd wel anders!")
kerngezonde benen in een eeuwig zomers landschap
ik haalde hen met mijn cursor in
tot ze plotseling verdwenen waren
een algoritme had de gezichten geblurd
(zelfs van een hondje…
[ Mama wenst geluk ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 Mama wenst geluk
voor mij, tot haar ongeluk –
werk ik niet goed mee.…
DE DAHLIA'S
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 139 Het klopt toch
dat ze zich hier overdadig ontvouwden
onder jouw zorgzame handen
vanaf hun eerste knop jij
hun rijping volgde met
waren het liefdevolle ogen?
en ik menigmaal
op dat pad aan de zijkant ...
nog voor mijn lippen
woorden konden vormen
'niet hier spelen' riep jij alleen maar
als een getalenteerde bloemist
gaf je voedsel en…
[ Ze kennen elkaar ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 Ze kennen elkaar
toch? Al heel wat jaren toch?
Mama en papa?…
verwachtingsvol
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 76 in de lijn van verwachting
vervagen oude contouren
nu nieuw beginnend leven
in de moederschoot groeit
de hoop leeft naast angst
in de onzichtbare littekens
uit eerder ervaren verlies
van vroeger groeiend loot
de eerste zachte schopjes
wakkeren stil vertrouwen
dat het verlangen herwint
een moeder te mogen zijn
dan baart de vermoeidheid…
achter uitgang
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 85 het is mistig geworden
de wereld een cirkel
waarin jij rondjes loopt
je voeten liegen
je slaat de damp weg
klampt je vast aan water
zoekt naar iets onzichtbaars
ogen van glas
de spiegels gebroken
dan hang je aan de zon
wil de nevel optrekken
handen van was
armen te kort
je valt uiteen
en ik lijm wat
en ja, je bent er nog
en ja…
muur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 ik heb hem gevonden pa
de muur om tegenaan te lopen
je had gelijk maar vergeef me
het verlangen was te groot
de illusie te realistisch
ik besefte niet waarom je
deed wat je deed
zei wat je zei
nam je pijn niet waar
alleen je woorden
die ik bespotte
want het waren oude frasen
belegen zegswijzen
die me kwetsten
en afstootten
ik ontstak…
[ We wedijverden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 We wedijverden
vaak over onze vaders –
wie de ergste was.…
Ben er!
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 Achterlaten, zodat vooruit
Gaat het kind, bij de bushalte
Op weg naar school, het openbaar
Vervoer ontloop ik; dan het werk
Dat maar niet wachten kan. Ben er!
Droog, het verlossende bericht.
Het stiekem toch blijven stilstaan
Voelt als schuld aan het voorbijgaan,
Want op uitzwaaien rust taboe,
Omkijken verklaart schaamte;
Het afscheid onzichtbaar…