236 resultaten.
Storm
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 301 het glas water in mijn hoofd
is inmiddels een wilde zee
kan het niet meer ontkennen
kan er ook niet aan wennen
het stormt in mijn hoofd
van hot naar her
van schots naar scheef
het doet niet meer wat ik wil
we leven in twee werelden
mijn hoofd en ik
als ik naar binnen kijk
valt er nog een wereld te winnen
op die planeet van jou
die…
ensemble
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 302 (in de sneeuw van onlangs)
het bijna ingetogen
samengaan in stilte
met slechts het kraken
van vers gevallen sneeuw
onder twee paar voeten
als lang verzwegen taal
die zo veelzeggend kan zijn…
Bloedheet
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 398 Ik legde mijn hoofd
op haar schoot zij boog haar hoofd
haar lippen smaakten
naar zwarte wilde bramen
het was zomer en bloedheet…
Paranormaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 264 uiltjes geven het vertrouwen
in een netwerk om te onthouden
zorgt de boom voor nieuw leven
om het aan elkaar te geven
kettingen zitten vast aan de pelikaan
toch vliegt hij rond
wie kan zes in plaats van vijf kaarten delen
en dan vertellen in
een luisterend verhaal
omdat het gaat zoals het gaat
we spreken dezelfde taal
die er…
Prinses, word wakker !
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 396 zij wil glittertjes en glimmertjes
ook nog een prins op het paard
nu scheldt ze hem dagelijks verrot
omdat het nooit genoeg is
hij ontvlucht moegestreden
hun huis met geblakerde haard
vindt elders nergens rust
voelt zich totaal verscheurd
prinses, kan jij niet zien
dat de schoorsteen bijna instort?
een geldboom staat niet in jouw tuin…
rijp van daad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 286 nog als zon of als diepgelegen mens
raakt mijn filosofie het onverklaarbare
het stagneert de kleine waarheid en
verwenst de oerknal tot een evangelie
het reële is mijn hand die beschutting zoekt
tussen het draagvlak van jouw lendenen, het zwijgt
maar drinkt gulzig uit mijn hand, het gegeven dat
de dood meer leeft dan een droom zonder doel is…
Waarom nieuwe woorden…
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 333 De warmte van jouw hand,
niet meer maar ook niet minder.
Zeg maar niets, ik doe er ook
het zwijgen toe.
Alleen de warmte spreekt.
Waarom nieuwe woorden
als alles al gezegd is?
Genoeg, niet nu –
de tranen zijn op.
Ik geef jou de warmte
van mijn hand.…
Al mijn dromen en mijn wanen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 247 Voor haar
Zij kent al mijn
Dromen en mijn wanen
Al m'n honger en mijn
Hartstocht en mijn spijt
Als ik lach
Kent zij alleen
De tranen die daarachter
Liggen in de tijd
Geschreven in verbondenheid met Jeannet
(Vrij naar de liedtekst van Frans Halsema)…
Vorstin in haar koninkrijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 270 Voor Jeannet
Koninklijk opent
Zij de luiken
Voor het nieuwe
Licht dat vol
Levenslust binnenstroomt
Cipres en salamander
Om voorrang strijdend
In dit nieuwe licht
Dat naar 't lijkt
Altijd duren zal
Geschreven voor je 54e verjaardag, 1 september,
Dolomieten, vakantie 2012…
Tegenwaarde van zorg en spijt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 207 Een hemels instrument
Vorm jij met mij
Besnaard met toondraden
Van eenzelfde liefde
Brengt het klanken voort
Voor de eeuwigheid -
Onze liefde als tegenwaarde
Van zorg en spijt
Die alle wonden heelt
In de tijd
In liefde en respect opgedragen aan Jeannet, 1980-nu…
Jouw liefde en de mijne
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 282 Als liefde zeer doet,
zou ik verrekken van de pijn
als liefde kriebelt,
zou ik barsten van de jeuk
als liefde voor warmte zorgt,
hoef ik geen jas aan,
als liefde,
maar ik stel teveel vragen,
want dat de liefde er is,
is onomstotelijk bewezen!…
Nachtrust
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 274 ‘k heb geslapen als een roos
naast mij was het stil
vanmorgen was mijn eega boos
zei: weet je wat ik wil?
Een nachtje slapen zonder lawaai
want wat kun jij zagen zeg
denk dat ik me omdraai
en nog een uurtje "leg"…
Zijn voorjaarsboeket
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 503 Op het doorleefde tafeltje
pronkt in een blauw
kunstzinnig vaasje
een wonderschoon boeket
van longkruid en
vergeet-mij-nietjes,
judaspenning en
het blauwe druifje.
De trui nog vol tuinpluis
kijkt hij me stralend aan
ik zie in de mij zo
vertrouwde blauwe ogen
veel meer nog dan
zijn liefde
voor dit schone.…
Die ene ster aan de hemel
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 831 Mijn ogen tekenen de stilte
de glinster op het golvende water
de klokslag op dit late uur
Waar rook is
is vuur
er vonkt nog wat liefde
tussen zure druiven
Ik zie het riet zacht wuiven
naar een stervende maan
waar de kraters groter ogen
dan een verloren satelliet
De morgen trekt een muur
van eenzaamheid op
als het slot de sleutel…
Vergeten trouwdag
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 504 Subtiel liet je me weten,
dat je nu echt de dag was vergeten,
van de echt!
Boos keek ik in de rondte,
om te constateren,
dat de vazen echt leeg zijn!
Teleurgesteld over zoveel
of juist zo weinig gevoel voor mij,
zette ik er maar vergeet me nietjes bij.
In de hoop dat volgend jaar,
je me niet vergeten zult.…
Tevreden opgelaten
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 296 Waan me soms even vrij
als de wind om me heen
wanneer je me laat vieren
beperkt maar ook veilig
want waar zou ik nu zijn
als je me ineens losliet
ergens verloren zwervend
of doorgeprikt en leeg
dus zweef ik aan je touwtje
soms wat opgelaten
maar meestal tevreden
misschien zelfs blij…
Bijna maandag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 330 De zondag is aan mij voorbijgegaan
Vlug ging zij zonder vaarwel
Onrustig lig ik voor het slapen
Af te wegen wat ik niet heb gedaan
Zoveel mogelijke zaken te bepraten
Alleen mijn ziel onder het deken
Geeft U mij eens wat aan
Zo is mijn bed te verlaten
Graag had ik iemand ontmoet
Op de fiets richting het niets
Een wisseling van de ware…
nachtstand
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 266 wanneer blad het oude uur filtert
dalen gedachten langzaam af
in droomgangen waar tijd
niet bestaat
en elk perspectief golft
op de zachte thermiek
van wisselende symbolen
de zon mediteert
op verdwijning en de stad
luistert naar echo's
van afkalvende dag
en het oog vindt sluimerend
het zenit
op een windstille plaats
losjes neemt…
Min streel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 233 Snellen van dag naar dag
minnen van uur tot uur
mis verstaan op hopen
anker voor het heilig vuur
verkwikte kakeling
de zon een kwelling
voor het ochtend wordt
snakkend naar verkoeling
opgehangen
de stille getuigen
berekend naar buiten
kussen mijn
heilloze lippen
het kent nog geen naam…
VREUGDEWOLK
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 360 (na draaikolk)
Sinds ik jou ken, heb ik echte liefde mogen
Ervaren
Sinds ik vertrouwd ben met jou
Ben en
Leef ik op een vreugdewolk
Vol ben ik van jou, samen met jou zette ik
Samen sterk
Mijn leven weer op de rails
Ben me
Bewust dat ik jou nu ken
Jij ademt waarheid, laat echt niets in het midden
Eerlijkheid
Sinds ik jou oprecht echt…