Tegen de avond een muur ontbloot zijn kale grimas in de wind, er hangt zwaarmoedigheid als een mist over de daken. Daarover schrijdt een vorst een man met breekbaar geluk en om zijn schrale lippen lopen lijnen die verhalen. Onder de zevende hemel zonder kreukels in vogelvlucht ter aarde valt zo’n gedachte altijd goed. De beste…

het laddertje onder mijn arm heeft vijf sporten en ik ga er vaak mee op reis soms zet ik het tegen een zonnestraal klim vlug naar een raketwolk en reis zo verder naar de maan ik rust daar in een kratertje van precies vijf sporten diep ik klim ermee de gevel op de dakgoot in en krijg een traplift van de ooievaar naar een land waar…

Van Roozendaal tot Rodeschool te reizen niet op of om te kijken maar doelbewust, recht zo die gaat de weg te vinden en het woord niet aan te kloppen voor een aalmoes niet vragen naar gebaande paden van de Plantage naar het Hoge Land van rooms naar rood, van hot naar her, te weten dat in omgekeerde richting alles zo anders proeft en ziet…

zachtjes glijdend op de ijzers bij het afscheid van de nacht een handje vol nog trage mensen worden naar hun doel gebracht wel erg vroeg maar toch niet zinloos gaat de trein gestadig voort steeds maar verderop de dag in tot de morgen is ontspoord…

dit is het triest relaas van iemand zonder onderkomen die bij een spoorweg aangekomen de laatste trein maar heeft genomen naar niemandsland waarvoor slechts enkeltjes bestaan…

De taxi wacht, zijn tikker loopt al rond. ik hoor de chauffeur op mijn koffers vitten -dit is de laatste van zijn vele ritten- ook hij heeft blijkbaar een te korte lont toch houdt hij ritueel zijn grote mond als hij een plankgas voetje denkt te witten hopend op luchtig: laat de rest maar zitten geen remming meer, hij wil het volle pond.…

suikerriet moet minstens tweehonderd meter van de weg geplant worden preventie vroeger werden vrouwen en meisjes tussen het riet gesleurd en verkracht wegens verlies van hun eer werden ze daarna door hun broers vermoord zelf was hij in Europa op zoek naar een vrouw maar vond slechts dames- ondergoed in warenhuizen…

sloot van een rivier een spoor trekt over de groene vlakte mensen staan krom tussen gewassen witte vogels steken af wij trekken een lijn met zijn drieen van C. naar A. van koning Toet naar Ramses twee in stukken keren we terug…

we zaten 's avonds aan de Javazee en aten krab, de warmte daalde neer de dag had geen ontstoken ogen meer en luchten geurden kleurrijk, macramé de rijstdamp van dat openlucht diner besloeg ons venster op de maan, die keer bedekte zij de sikkels van het zeer dat om mijn hals hing als een scarabee dit land, het was van mij, ik was getrouwd…

kijk daar staat d'ticket automaat schuddebuikt verkeerde kaartjes voor de trein de kunstenaar rijdt mee rustig weltevree retourtje avond komt in de coupé de conductrice u heb' kaartje kaalheide(L) en u gaat naar leiden? zo ziet men weer d'artiest is onmaatschappelijk niet a-sociaal hij is radicaal maar ook schappelijk betaalt…

jij hebt me achter de rug stevig zit ik op het zadel uit het zwart komen olievlekken op ons af olievlekken met ogen we rijden langs Andijk, Opperdoes aardappelplaatsen langzaam vat de kou me bij de benen…

Victor Hugo heeft er een tijd vertoefd Zeker als ik genoten van de tinten De Sure en de Ourthe ; zilveren linten Oktober heeft daarover flink gesnoefd Is prat gegaan op Goedlands grote bossen Haar heldere sterrenhemels, voortbestaan Van voren in de akkers, eigen graan Notenlikeur, inheemse druiventrossen Het Letzenburg waarvoor zovelen…

Toen z’uit Shang Hai per boot eertijds vertrokken naar Europa’s lage landen aan de Noordzee waren we slechts bekend met Chinese thee al waarden ook daar spaanse griep en waterpokken Nu bij herfst ziet men hen echter steevast verkassen gaan geil op trek voor paai zeg bijtjes bloemen om later op hun hom en kuit te kunnen roemen gaan voor zout…

De grafheuvel groeit tot piramide omrand met bomen van steen waarin ze tekens kerven Klank, beeld en zin verenigd in één oude stem die onvertaald bleef De barbaar werpt boeken in vuur Er bleven er drie gespaard van de tand het vocht dat geduldig doormaalt Drie hele en een handvol snippers en scherven van een urn bleven heel genoeg…

België is een abdijenland echt Bourgondisch, woorden als allee bier is eenzaam heilig en plezant de bewoners winnen het dictee Nederlandse orde spreekt tevree eigen woorden helpen uit de brand zeiken doen ze zelden op de plee Lage landen, anders maar verwant Schaarse zonnestralen uit de krant worden breed ontvangen op het strand heel veel…

er draait een draad om haar heen van goud en licht alsof de spin weet heeft van haar daden, voordat de koude in haar hart winter begint zij schommelt onder de iep op en neer haar zorgen weg in dromen en lang vergane daden, stof dat poriën vult terwijl doden rond de boom marcheren de weg naar huis is niet meer lang…

langs meren en door wouden gaan dan begrijp je hoe oneindig dit landschap moet zijn wind streelt teder de toppen van de bomen een stroompje valeriaant me rustig en terwijl het maar niet donker wordt benadrukt de koekoek achter mijn rug dat de zon niet zal ondergaan…

werk in uitvoering had de eerste indruk kunnen zijn ware het niet dat de bever zich heeft laten inspireren door een zekere Nefertete dit te mogen aanschouwen langs de oevers van de Glomma is niet een ieder gegeven vandaar dit bewijs in full-colour een kunststukje dat helaas alweer bijna verloren moet zijn gegaan…

Met grenzeloze euro's fiets ik naar m'n hartsvriendin. Ze is een Europese. Ik heb een dure fiets en kan dus racen, al valt het trappen heuvelopwaarts zwaar. Ik moet een flink stuk lopen zelfs, 't is balen, maar bij de top ben ik weer uit de brand, alwaar ik uitrust in een restaurant. Wat fijn, dat ik met euro's kan betalen. Tenslotte…

supplique pour être enterré à la plage de Sète (G.Brassens 1921-1981) tussen kruizen en tomben op voorheen cimetière de pauvre het graf van Georges Brassens met uitzicht op het Bassin de Thau aan zijn smeekbede om begraven te worden op het strand van Sète is helaas geen gehoor gegeven zijn laatste rustplaats onder een…