Na jouw dood ben je niet gestorven. Zie, ik maak alles nieuw. Uit oud verdriet een nieuw verhaal. Zie, ik maak alles goed. Uit vlees en bloed een laatste avondmaal. Na jouw dood ben je niet gestorven. Als dichter, bleef je dicht bij mij.…

Hij klom de kansel op om God te zien, ik zag hem door gekleurde vensters turen, hij wees naar buiten, leek ons aan te vuren, Gods schitterende zon scheen bovendien. In zijn gezicht verscheen een hemelglans, zijn stem vertolkte wat hij binnen voelde, we wisten zondermeer wat hij bedoelde, zichtbaar genoot hij van zo'n buitenkans. Nog vaak…

mijn ziel tast verder dan jouw lijf en handen omvatten, langs dorpen en steden, akkers en weiden, voorbij wolken, sterren en maan overal huis ik, in struik en bloem, in krekel en spin, zweef boven bergen en wouden adem zon en wind ik toef in de blinde en ziener, bedelaar en vrek speelman en zwijger, wijsgeer en gek schuil in het kind…

Vandaag een nieuwe dag zegt hij, we krijgen wéér een schone lei. Dan maakt hij zijn veters vast, pakt opgewekt zijn jas, kust me een fijne dag en fietst de oprit af. Als ik hem uitzwaai denk ik na. Hij geeft in een paar woorden Zijn levensvreugde weer. Ik hoor in zijn afscheid de adem van de Heer, Ik ben verrast!…

’t Was op een bijbelkring, het ging over vergeving, één van de mannen traande ik kan het niet, het heeft te diep geraakt, hij had de oorlog meegemaakt. ’t Was in een kringloopwinkel, men sprak over vergeving, je weet toch wat er in de Bijbel staat, de vrouw barstte in huilen uit, ze was haar hele jeugd misbruikt. We zitten in een grote…

Het volmaakte onvolmaken. Zo dwaas is ons beest. Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

het trauma zit in de ziel hoor ik op tv vanuit oorlogsgebied dan denk ik even aan alle discussies of de ziel wel bestaat als de sneeuw valt over Ierland en in Pastoetrietsje weer een raket is ingeslagen denk dan toch aan de ziel en blijf er aan denken altijd naast de vele koffers bij de kippenboerderij…

Mensen willen graag weten wat Onze Lieve Heer ofwel de Voorzienigheid met hen voor heeft ze verlangen naar een lijn vol grote sterke wasknijpers die dure jurken deftige jasjes stoere sportkleren taaie werkpakken vastklemmen waar een frisse wind door waait Hemels zingend en raad gevend het komende voorspelt hoeveel aangenamer is het…

De recitatie als je die eens hoort van de Koran is een bedwelming de oproep tot gebed in de zinderende hitte van een woestijnstad alles in woorden die niet te verstaan zijn maar het bloed begint te stromen en fris staat men weer op in de allervroegste ochtend en kijk naar iedereen die naar de moskee gaat vergeet evengoed…

Onder het drinken door van sterke koffie welk mijn brein doet openen naar hen die gevlucht zijn naar bloedhete bergen en snikkend waken of daar het sterven wacht door het hakmes van religieuze goddelozen die bezeten zijn door duivels die in hun vuisten lachen en ik mij bij het laatste nieuws maar steeds weer afvraag, waar zit God nou weer?…

Onze Kracht die onze Hemel is. Heilige Moeder in ons geboren. Heilig als het leven zelf. Leven dat in mensen geschiedt, zoals in alle levende wezens. Laat ons heden ons voedsel delen. Laat ons elkaars egoïsme vergeven. Laat moed onze angsten overwinnen. Laat vrede blinde haat verdringen. Want U bent de Kracht en de Moeder. En liefdesbron tot…

De grijze huizen staan er niet meer gevlucht zijn ze naar een kleurloos land met zinloos daglicht voor blinde kinderen waar de donkere avonden zich vullen met leeggelopen principes en holle twistgesprekken waar alle ware goden zich voeden met het bloed van hun dode volgelingen ik blijf achter bij de God van dit vlakke lege land een…

Bier is passie. Toch is bier zoveel meer dan passie. Meer dan water, graan, hop en gist. Brouwers zijn geur- en smaakdichters. Edele bieren zijn woordloze gedichten. Genieters geloven in vriendschap. In de aanwezigheid van naastenliefde, in een glas bier. Trappisten geloven in het goddelijke. In de tegenwoordigheid van God, in een…

In de stralende morgen glijden verdwijnend purper en pas geboren platina naast elkaar voort worden samen verdreven door alles verwinnend goud blijde glans spreekt van een nieuwe dag met God waarbij Zijn kind liefdevolle zorg kan ervaren de moed zal hebben het kwade uit te dagen tot voortdurende strijd moge een ieder het Hemelse Koninkrijk…

als ik nog eens met die jongens zou praten zou ik zeggen jongens God bestaat helemaal niet denk na ga naar de zee en luister naar de golven die aankomen kijk naar de rivieren die stromen door het land nergens is er iets heiligs maar ik begrijp dat je verlangt…

Mij zingt het al een lied dat God geschapen heeft: de klaver en het riet en alles wat er leeft. De winden zingen ook en zelfs de avondlucht; Wat plots in ’t water dook en wat onhoorbaar zucht, de vogels in hun spel, de bloemen in de wei, zij allen weten wel als ’t purper van de hei dat alles zingt zijn zang, heel dankbaar om ’t bestaan…

'het zondigen tot deugd gemaakt' daar durfden wij vroeger slechts van dromen hoewel zondigen het zijn uitsluitend de kleine geneugten waarvan je soms stiekem met ziel en zaligheid kunt genieten en laten we eerlijk zijn wie wil dat niet…

Je bent nog maar een vormpje in golvend grijzig zwart, een klein wit stipje toont ons je kloppend hart, ‘k bespeur in wie ik in mij droeg en die jouw moeder wordt een vleugelspreidend oergevoel voor wie zich in haar vormt. Er welt in ons een vreugdegolf, een omahart in bloei, door Zijn genadig Vaderhart beleven wij jouw groei.…

Een schijnbaar onbreekbare dag maar.. tussen fleurige parasols die als tropische eilanden op het vroege marktplein drijven en terwijl zwierige banieren oranje prinsen bezingen sterft er een kind een rijzige gestalte wandelt - ogenschijnlijk zonder om te zien - met de handen in de zakken de beschaduwde steeg binnen weg van het plein…

Ze maakte me wijs met mooie christologisch filosofische termen dat God altijd in het centrum staat om zich over mens en wereld te ontfermen een soort levenspolis de hemel in het verschiet als een soort hoofdprijs maar zolang de mens in vrome religie steeds vluchten gaat met opgewekte liederen en spirituele gebeden doet…