tijd zwijgt is eeuwig stil klokken domineren luid het uur des Heren tijd wijst uit wijzer tijd om stilte weer stilaan humaan…

Een kaarsje voor Maria op deze Lichtmisdag. De winter gaat al henen want ’t licht is reeds verschenen zoals de oude Simeon het in de tempel zag. Wij zijn nog in het duister, maar straks komt toch de luister van ’t licht dat eeuwig schijnt. Vertrouw nu maar de zangen die in de stilte hangen tot droefenis verdwijnt.…

Wie, zoals ooit de wijzen Getroffen door een licht Niets anders kan dan reizen Met steeds dat licht in zicht Symbool van ’t nieuwe leven Waar men zo lang op wacht De som van al ons streven Die vreest niet meer de nacht Ze ziet al glans en kleuren Vanuit de dageraad Die alles op gaat fleuren En opstaat tegen haat Haar pijn geeft pit en zin…

Hij woonde in Amerika en zij in Amstelveen, de telefoon verbond hen over grenzen heen. Door dementie getroffen sprak hij niet meer haar taal maar op een dag was er zijn vraag, ik ken ze allemaal. Ze zongen tot zijn sterven wat zij in hem hervond, zo deelden ze geloof en hoop door psalmen dat hen bond. Zijn Woord doorbrak de grenzen…

Nog torenen kerken uit verheffen zich boven dorp en stad Gaan ze prat op hun God 't kerkvolk -tezamen- knielt en knikt Er is gemikt op aards geluk en 'ín de eeuwigheid' Rest nog: een Amen.…

We dachten aan God toen schreven we het op als God dacht aan ons vergeten waren we dat wij eerst aan God dachten en God niet aan ons al zo lang geleden eigenlijk voor het goddelijke schrift zaten we rond vuren tegen de kou toen al hadden we het over die dingen terwijl de leeuwen rondwaarden en wij in een grot onder de sterren…

je moet een goed mens zijn en je afvragen over het geloof ik help iemand over straat een aardige vrouw die mij bedankt en ik denk aan God en Allah dat zijn woorden voor een eindeloos heelal en voor een gebed God Allah help mij ben hopeloos verloren in deze straat in dit leven God Allah help mij ik hou van dit leven in deze…

in de stilte de wonderbaarlijke pracht van een sterrennacht vond ik Zijn woorden vlammend warm een onuitblusbare kracht een gloeiend kooltje aangewakkerd dwars door de verlorenheid het geschreven leven de hoop, de liefde van Hem over de dood heen gespreid…

Vol van het heerlijke eten vol van het kerstkind vol van hoop en verwachting *'Hoe kan Herodes*, heden ten dage getransformeerd in moordenaars *’t licht verdragen* Allah's naam te misbruiken door gelovigen weg te vagen? wie kan nog het bloed verdragen vervloekt is de utopie van zogenaamde helden die als koppensnellers over volkeren…

een verhaal is het bijna niet als je het terugleest zo kort een paar regels ergens in Bethlehem wordt een kind geboren en ligt in een kribbe terwijl Wijzen uit het Oosten een ster boven die stal zien en er op af gaan met cadeaus en er ook nog herders in de velden liggen ze liggen moe en engelen horen ze zingen hoe heb…

Als alles mij te machtig is zintuig ik naar de Vader, beleef ik Zijn getuigenis. In 't diepst van die geheimenis komt Hij mijn ziel steeds nader als alles mij te machtig is. Zo straalt Hij door mijn duisternis, vormt Hij mijn levenskader, beleef ik Zijn getuigenis. Hij vult wat ik ten diepste mis, doorstroomt in mij als ader als alles…

Dat ús paradys Ienris wiene wy yn it paradys mei in loft fan blauwe dagen, wy dronken kokosmolke, ieten ananassen, waarden drûnken fan de sinne en it wetter dat blonk yn it lette ljocht mar de himel dústere en de moanne hold ho, sonk efter de bergen yn de dûnkermanesee in krûk barste, in aap griep mis en foel, de túchjesflier fan skrokken…

Na jouw dood ben je niet gestorven. Zie, ik maak alles nieuw. Uit oud verdriet een nieuw verhaal. Zie, ik maak alles goed. Uit vlees en bloed een laatste avondmaal. Na jouw dood ben je niet gestorven. Als dichter, bleef je dicht bij mij.…

Hij klom de kansel op om God te zien, ik zag hem door gekleurde vensters turen, hij wees naar buiten, leek ons aan te vuren, Gods schitterende zon scheen bovendien. In zijn gezicht verscheen een hemelglans, zijn stem vertolkte wat hij binnen voelde, we wisten zondermeer wat hij bedoelde, zichtbaar genoot hij van zo'n buitenkans. Nog vaak…

mijn ziel tast verder dan jouw lijf en handen omvatten, langs dorpen en steden, akkers en weiden, voorbij wolken, sterren en maan overal huis ik, in struik en bloem, in krekel en spin, zweef boven bergen en wouden adem zon en wind ik toef in de blinde en ziener, bedelaar en vrek speelman en zwijger, wijsgeer en gek schuil in het kind…

Vandaag een nieuwe dag zegt hij, we krijgen wéér een schone lei. Dan maakt hij zijn veters vast, pakt opgewekt zijn jas, kust me een fijne dag en fietst de oprit af. Als ik hem uitzwaai denk ik na. Hij geeft in een paar woorden Zijn levensvreugde weer. Ik hoor in zijn afscheid de adem van de Heer, Ik ben verrast!…

’t Was op een bijbelkring, het ging over vergeving, één van de mannen traande ik kan het niet, het heeft te diep geraakt, hij had de oorlog meegemaakt. ’t Was in een kringloopwinkel, men sprak over vergeving, je weet toch wat er in de Bijbel staat, de vrouw barstte in huilen uit, ze was haar hele jeugd misbruikt. We zitten in een grote…

Het volmaakte onvolmaken. Zo dwaas is ons beest. Het onvolmaakte volmaken. Zo geniaal is onze geest. Hebben predikers gefaald ? Dichters zijn tastend aan zet. Beest en geest verzoenen. Zij zoeken in het duister, op weg naar de liefdeswet.…

het trauma zit in de ziel hoor ik op tv vanuit oorlogsgebied dan denk ik even aan alle discussies of de ziel wel bestaat als de sneeuw valt over Ierland en in Pastoetrietsje weer een raket is ingeslagen denk dan toch aan de ziel en blijf er aan denken altijd naast de vele koffers bij de kippenboerderij…

Mensen willen graag weten wat Onze Lieve Heer ofwel de Voorzienigheid met hen voor heeft ze verlangen naar een lijn vol grote sterke wasknijpers die dure jurken deftige jasjes stoere sportkleren taaie werkpakken vastklemmen waar een frisse wind door waait Hemels zingend en raad gevend het komende voorspelt hoeveel aangenamer is het…