De stille hof is vele doden rijk, geborgen in de schoot van moeder aarde, hier rust het lichaam in de eigen waarde, oneindig ver en binnen handbereik, de bloesemvruchten door de zon gerijpt zijn hier geruisloos tot hun recht gekomen, het ritselt in de struiken en de bomen, geen vogel die de stilte hier begrijpt, de groene hof is hen een…

Op deze avond is zijn wereld ingestort, de Koning die zich zomaar overgeeft, geen koninkrijk dat hier gevestigd wordt, geen troon waar hij toch minstens recht op heeft, hij vlucht en warmt zich schichtig bij het vuur en hult zich in de anonimiteit, ik ken Hem niet: dé leugen in dit uur, hij is de weg kwijt waar zijn Meester lijdt, dan kraait…

In het licht van Pasen in zijn dood gedoopt wordt het graf verlaten de opgestane Heer geloofd! Eventueel te gebruiken bij het ontsteken van de Paaskaars. Ik heb er een eenvoudige melodie bij geschreven, de cijfers onder de noten geven de lengte van de noten aan. d d b b e e 1 1 1 1 2 2 e e c c fis 1 1 1 1 4 fis fis d d g g 1…

Uw weg is eenzaam en alleen, zelfs vrienden zullen U verlaten, vervuilde lucht is om U heen, de ademtocht van wie U haten, waar 't priemend oog U gadeslaat bent U de troost van hulpelozen in 't woord dat U hen horen laat tussen het snerend woord der bozen waar jaloezie en razernij zich fel en luidkeels openbaren, daar spreekt U openlijk…

Ontdek hoe bovenzinnelijk God mij ineens zijn gelaat laat zien en dat ik hem vast mag leggen als slapend kind, al zuigend rondom de speen van oorsprong, zijn eigen schepping er gaat van alles door mij heen tot op de bodem van mijn spil: onbeantwoorde vragen in mijn geest of hij werkelijk slaapt? heeft hij ongelofelijk verdriet en spijt dat…

gij heiligde onze aarde in Gods naam verricht je zoon te vergeten in verduisterd levenslicht stortvloed van tranen over jouw Bijbelse land wonderen in verhalen ruïnes in het zand gij schiep vele kinderen in eerbied en roem wij lezen in geschriften het leven van toen 1974.…

vol overgave vouwen dames in zwart-wit hun handen samen senryu foto:Martien Montanus…

De horizon wordt klein, de wereld comprimeert zich in gedachten die om de voorrang strijden binnen de stilte van verdwenen licht en raken aan zin en waarde van omfloerst bestaan dat zich verliest in nagedachten, rust hervinden drijft naar perspectief in oud gesproken woorden die alle eeuwen dragen, het biddend hart smacht naar Gods…

Van kribbe tot kruis dat was pas een krediet-crisis! Toelichting: Jezus vraagt aan zijn dicipelen: "Wil je een uutje bij me blijven"; de wil was er wel, maar ook de wens om veel andere dingen te doen, dus Jezus bleef alleen in zijn grootste nood. Door zijn dood, maar bovenmatig door zijn opstanding herstelde het vertrouwen (krediet) tot op…

Hier is het stil en vredig hier spreekt men met en over God hier wacht het eeuwig leven en niemand doet hier bot. Hier voel ik me gedragen door herinnering en hoop en dwaal ik langs de graven hier leeft de dood. Als ik hier eens zal liggen te wachten op wat komt loopt hier misschien mijn nageslacht te hopen op Zijn komst wie weet zit…

memento homo quia pulvis es et in pulverem reverteris wees indachtig o mens dat je stof bent en tot stof terugkeert…

Zie je Hem zitten op zijn knieën, de maaltijd onderbroken, met een kom water en zijn linnen gordeldoek? Hij wast het vuil van overschreden voeten, droogt ze met zorg zoals geen ander doet Heb ik ooit iemands voeten zo gewassen buiten mijn eigen kinderen om? hoe vaak nam ik de vuilheid van de ander zodat hij zonder vuil weer verder…

De ochtend van Pasen nauw merkbaar begonnen, Het Zwillbrocker Venn nog in neev'len gehuld. Die zullen verdwijnen, heb even geduld, De talmende nacht geeft zich spoedig gewonnen. Daar breekt door het grauwen in glorie de zon en, Van vaagheid ontdaan, worden vormen onthuld. Opeens lijkt de hemel met vlammen gevuld, Is fier een flamingo een stijgvlucht…

Op het kerkhof staat een wilg te dromen in de zon. Krokussen in bloei omcirkelen de stam alsof ze tot de dromer willen zeggen: wordt toch eens wakker heb je ons al gezien we vieren hier het voorjaar, zie onze gele hartjes geopend naar de Zon die ons ontvouwen heeft als teken van de Hoop, wij zijn wel even dood geweest maar kijk ons…

Teevees die op zwart vallen, internet en telefoons zwijgen in alle talen, aards leven dat stil staat, stilte voor ’n Apocalyps die in de lucht hangt, vogels zwijgen, insecten verdwijnen, doodse stilte waarin niemand dood gaat want de dood vreest dat het ook zijn einde is omdat erna niets meer is dat sterven kan; hij is weggeslopen in een hoek…

Schrijvend wordt het sterker vanuit het diepste van de ziel hoe zal ik het verwoorden datgene wat mij overviel van binnenuit, zo’n warme gloed die in mij deed ontwaken dat intens vurige gevoel zou ik het kunnen raken in enkel een gedicht, al was het maar een vonkje van Uw aanstekelijk licht.…

Vanavond neemt het koor een nieuwe compositie van hun geliefde psalmen door; berijmd en onberijmd met een initium verbonden. De alten en sopranen zingen een middendeel, dan luisteren ze naar de bassen en tenoren en laten op hun beurt volgende woorden horen waarbij ze zich een kwartslag omgekeerd opeens realiseren hoe mooi de tekst…

Achter geheime heelalnevels waar de lens van de machtigste sterrenkijker zich vragend _ onwetend naar richt ziet Gods oog genoeglijk rond in de kleine vertrouwde ruimte Zijn handen verzorgen met nauwkeurige liefde de mateloze nietigheid onder het beste vergrootglas Hij die 't oneindige bestiert eert het leven binnen kruimels.…

Juist in de nacht weerkaatst Uw Licht zo helder wanneer het stil is om me heen dan ben ik met Uw Hemellichaam één, klinkt Uw “Ik ben” het meest welluidend. Samen met U bekijk ik dan mijn leven waar bloeide U het meest in mij, bij elke vreugde knipoogde U even, in groot verdriet voel ik U heel dichtbij. U wiegt mij als ik niet…

Je gedachten revalideren het onvermogen beurtelings linksom/ rechtsom Blindelings werp jij de stenen tafelen van wijlen Mozes als loden molenstenen om je starre hals en trekt je ruggengraat dan weer recht, dan weer krom “Kijk me toch aan!” roep je tegendraads en kromt in allerijl krampachtig de tenen Wat een poging moge zijn van…