Arm mens, waarvoor ben je geboren, waarvoor ben je op deze aard? Tot welke rang wil je behoren? Wat is je medemens je waard? Arm mens, ben je soms beter, dan een ander, dat je boven hem staat? Zodat je die ander voor geen meter, in zijn eigenwaarde laat? Arm mens, wat is je streven, het doel van jouw bestaan? Kun je niet in vrede leven…

Een nieuwe dag daagt uit de schoot van stilte vieren we licht nu nog onvolkomen maar als een geschenk overkomt schoonheid ons…

De schoot van de stilte uur van de nachtwake vertrouwd raken met duister gehuld in het niets als wij de oren en ogen sluiten mijn dagen in het klooster 1…

Veel te bang om weg te rennen veel te klein te blijven staan in een huis dat niet van hem was maar van onbegrepen liefde Liever hield hij hier zijn mottengang in nissen tussen steen en bedekte hij zijn potten om een schande te vergeten leefde hij het eerstgenoemde in vanzelfsprekend weten ook al was dat nu verborgen en van engelen ontdaan…

Toen ik getuige was van een begroeting waarin Zijn liefde alle talen sprak wist ik opeens wat Hij bedoelde met liefhebben met al je kracht.…

Scheuren in het pleisterwerk van de gerestaureerde kerk vertellen de historie van wie verwond door het verleden louter kerkpaden betreden voor concert of glorie. Wanneer de wond ontpleisterd is komt ruimte voor vergiffenis breekt Zijn bevrijding door.…

Hij werd genageld aan het kruis en niemand die erom maalde, hij zat geklonken aan het kruis en niemand die hem eraf haalde, dat was jaren geleden! Eeuwen terug! En nu zijn de nagels vervangen door kogels, nu is ’t hout vervangen door aarde, is een leven niets waard en zijn er massa’s die niks geleerd hebben van de nagels en…

Als alles lijkt verwoest door een verterend vuur de aarde nasmeult in de avondgloed buigt zich de boer over een verkoolde hen. Wanneer hij, vleugellam haar in zijn hand wil sluiten begroet hem het verholen dons in zachte piepgeluiden levende getuigen. Als alles lijkt verwoest buigt zich een losser over wie zijn vleugel zoekt.…

De natuur staat in volle bloei! Bomen en bloemen... Teveel om op te noemen. Een stille kracht doet alles open bloeien... Gods schepping is een wonder!…

Bidden om het koninkrijk helpt niet waar patsers geld oppotten voor de oorlog van morgen waar vandaag ongedeeld brood royaal weggesmeten wordt containers vol om te verrotten waar onze grootste nood er mooi uit zien is en zorgen omdat we de laatste mode niet kunnen volgen nee het komt vast niet als je denkt dat alleen jou mening…

Het groen en blauw zingt door mijn venster van opstanding en leven adem wasemt over het veld de merel dribbelt etend. De waterlelie rust nog dicht achter de uitgelopen beuk. Straks zal de bloem zich glorieus ontvouwen ik zal me kleden om dit wonder van dichtbij te aanschouwen.…

dertig stokslagen geleden bliksem splijt olijfbomen langs de rotsen naar beneden waar klokslag twaalf de stenen spreken in klinkende taal wordt het vonnis gespeld de kring van toorn ruikt bloed binnen de kraal in de naam van de vader en de zonen…

Waar Uw licht schijnt is Uw Geest nabij, in de schaduw houdt U mij aan Uw zijde. Wat heerlijk Heer dat U zo straalt, elke morgen weer!…

Later zullen we zeggen: Hoe was het mogelijk dat we zijn voetstappen niet herkenden de tekenen niet doorgrondden in het graan en aan de hemel en nooit zijn blik lazen in de ogen die ons aanstaarden uit hongergebieden, oorlogen na de bevingen te midden van het water. Hoe was het mogelijk dat we zijn hulptroepen niet doorzagen die daar…

Van op de terp zie ik scherp het beeld van Sint-Pieter in de nis van de muur, de verweerde muur van de gestuikte kerk van Sint-Pieter en Corbie op de terp. Zie, de zon werpt een lichtstraal op de sleutel van Sint-Pieter. Ontsluit hij het versteende hart? Of schuift met de schaduw de grendel voorgoed voor mijn zerk? Daar bij de kerk…

De bijbel uitgebeeld als een grote sterke ring niet geheel gesloten waarvan de uiteinden elkaar bijna raken sprekend van de Schriften wier eerste en laatste boek dikwijls samen gaan Genesis' klare schepping de schone paradijstuin zonder leed of kwaad zijn ontsproten uit het heerlijke leven rondom Gods troon genoend in Openbaring…

Op een doordeweekse dag kom ik in zondagsstemming wanneer ik de ontmoetingskerk passeer. Orgelklanken in de avondstilte tillen verlangen in mij op, over mij valt een vacht van vrede, zacht neurie ik “Hij zij geprezen” en denk aan vader die een groot deel van zijn leven op de orgelbank doorbracht. Deze psalm, summum voor elke organist…

Zo ver het Oosten van het Westen ligt zijn onze zonden weggedragen. Vanuit het Oosten rijst de Zon, verlicht ons tot het Westen begraven al wat is weggedragen om elke morgen ons weer op te wekken in Zijn Licht. Bij Psalm 103 : 12…

Niet elke dag Heer ben ik schipper naast U de psalm van zondag dreunt nog na haast U om mij te helpen ja haast U een zware vracht kunnen wij wel aan maar niet de last van dit onzekere bestaan geef ons de moed te zingen ook tegen de stroom in van zegeningen één voor één U mag de vlag zijn die onze lading dekt ja U alleen de…

De mensheid evolueert door natuurlijke selectie; uit goedkeur komt de volgende generatie voort en de afkeur rust in de berm van de evolutie. Om te ontdekken waar het mens zijn voor staat, sluit ik mij aan bij een groep hooligans waar elk individu in het collectief opgaat; de groepsinvloed doet mijn normen verbleken en ik ga op in het veelkoppig…