Verlangt men in vroege ochtenddauw van stond af aan achter de meent weilanders her en der kauwend in neevlen gehuld te aanschouwen Verlangt men oudheden te zien men vindt ze twee uur gaans van hier hunebedden te Noord- en Zuidlaren Is men naar objecten begerig voorwerpen van kunstnijverheid de kerken van Uithuister-Meden alsmede die…

Één donderdag is jaarlijks weer Een zondag is aan ons geleerd Op Hemelvaartsdag teruggekeerd Naar ver dichtbij is onze Heer In wolkenwit omzoomd met blauw Verdween Hij langzaam uit het zicht Werd Zelf zo leek het zonnelicht Hij nam de schrik in ogenschouw Van achterblijvers, triest, betraand Verbaasd, geschrokken, sprakeloos Geloofden…

Opa is zo streng: bij onweer dondert het nooit -- want vloeken mag niet.…

Wat pompeus geklater, het valt, of valt tegen, het stijgt, of stigmatiseert, ontbering van verlating, vier dubbele ontkrachting, sterf, sterf, sterf, sterf. In het zicht getreden, kompas wat verlegt, geen naald, nog koers, nog horizon, modaliteit dan, ik streep je weg, tegen ooit, tegen ooit, tegen ooit, oud besef, nieuw quadrant, bevochten…

Ter ere van God schrijf ik gedichten, wat al denkend en voelend vreugde geeft. Op papier tikt en draait de pen rond, streeft ernaar hart en brein spoedig te verlichten. Toont mijn geloof misschien twee gezichten? Hoe heb ik in het daagse doen geleefd? Wat het doordachte geschrevene heeft, moge zich naar nuchter bewustzijn richten. Vrij van…

Naakt door slechts de naaktheid, omgeven door slechts de omgeving, verbannen door slechts de verbanning. Ogenschijnlijk de knopen geteld, keer op keer de pyromaan geweest, stilistisch te werk gegaan, maar ik ben geen inboorling. Staak de besmetting, verwek weer weerzin, uit obstructie, uit het individu, narratief van goed gezelschap…

Terg mij naar behoren, sla mij stiekem niet terug, lepel het gedrocht nog even, wat zijn eigenlijk zoete gallemiezen. Oefeningen in stilte, zaaien, maaien, plukken, steeds niet op de vlucht, voor het vluchtend labyrint, steeds wel in de houding, voor het behoudend strijdtoneel, en wel terdege wat exercities, en wat grondwettelijk heden…

Wedloop van oorzaak en gevolg, ontstaan, bestaan, vergaan, beroer nog eens wat ledematen, wat het oog niet ziet, en het oor niet hoort, bekoring van het te vergevorderde, omarm mijn verdriet, omarm mijn geluk. Ik aanvaard de aanvaarding, of dans en dans niet, ik bijt of word mij gebeten, of bloos en bloos niet, en kijk nog eenmaal achterom…

Sijpelend vakjargon, toestand, vorm, wezen, gestalten of gelach, nihilist, profiteur, ketter, enkelvoudig cordon sanitaire, vermommingen, verbuigingen, ware toedracht. Enfin, gulzig verschalkte tekeningen, prent het eens in, dwaas, of gek, of lieve lieveling. Eens in het gelijk gesneden, eigendom, karikatuur, causaal verband, ik bid…

Door alle kieren breekt het licht dat niet te stelpen is, het beitelt beelden van verlangen, rust niet maar werpt beloften voor zich uit dat eens de dood voorgoed zal overwonnen zijn. Het groen dat nu nog teer en jong zich kleurt wordt sterker, water stroomt vanuit de tempel en zal allen laven. Geen dorst, geen rouw of zelfs geschrei zal…

Wanhopig smekende en vurige gebeden stijgen als wilde springbronnen naar de genadige Hemel hoe vat God hetgeen naar Hem gezonden wordt? wat wil Hij antwoorden op dringende vragen? het oneindige Hoge Rijk bewaart veel geheimen mag meteen verhoren of lang wachten laat soms regenstralen dikwijls fijne druppels neer die duidelijk misschien…

Het vroegere muntgeld van Nederland rinkelde luid om mensen te verblijden. Guldens en rijksdaalders toonden zeer bescheiden vier woorden "God zij met ons" op hun rand. Deze korte zin is voorgoed beland in 't gebouw, dat hetgeen is verscheiden, wil bewaren en kijkgenot bereiden voor wie het oude met liefde omrandt. Die kleine spreuk kan weleens…

Hij liet zich boeien door het bitterzoete van honing in de holte van de dood en drong zich in Delia's duisternis, die hem met weke webben zacht omsloot. Hij lachte toen het sterker banden bleken en scheurde ze met leeuwenmoed vaneen, liet haar achter als een uitgerafeld raadsel en ging zijn diep geheim verbergend heen. Hij meende dat…

Er is een volk dat ‘s zondags hoeden draagt ‘s Nachts komt de dood hun kamer ingeslopen Bedremmeld voor de troon wordt ‘wie zijt gij?’ van ze gevraagd Een wolk van somber zwijgen hangt de zware tongen open Blootshoofds iets getuigen van een noeste drang naar zwart Afkeer van de luiheid en een eerlijk oog naar boven Faro’s volk een enakskind…

Het kruis, waaraan onze Heer Jezus sterft, is een schandpaal van zwaarste foltering, die in diepgaande christenbeleving gevoelswonden en denklittekens kerft. Dit steeds aanschouwde martelwerktuig erft Hemels licht, schept een blije stralenkring rondom de Man van lijden en redding, waarbij het ver en dichtbij mensen treft. Het hout der verschrikking…

In januari plegen katholieken Haast elke dag een heilige te eren Men noemt dan namen van zo'n dertig heren Om te gedenken sinds het ochtendkrieken De louwmaand, volgens 't calendarium Kent naast die dertig haast geen vrouwennaam Want Agnes, Prisca, Emerentiaan Zijn bladvulling in hun glossarium Zo zijn Felicitas, Perpetua Theresia,…

De god, de vader en de zoon Hoezo werden we dat gewoon De moeder, dochter, de godin Van alle leven het begin De kerk die emancipeert Hoog tijd dat het tij eind'lijk keert!…

In lang vervlogen tijden zwierf een kloeke marskramer langs akker en boerenwei door grote bossen van stil dorp naar drukke stad liet zijn mondharmonica vol vrije kunst horen ongeacht of de koopwaar snel misschien moeizaam het kistje verliet ofschoon hij nooit las sprak de man al lopend tot zijn Hemelse Vader dankte Hem elke avond waar…

De mensen van deze vernuftige tijd zijn verrukt, dankzij grote uitvindingen, vol bewondering voor wonderdingen, wellicht trots op hun eigen vaardigheid. Bij al wat wordt gegeven en bereid: wil men niet eindeloos juichen en zingen tot de Heer van aard' en Hemelingen, die steeds de menselijke krachten leidt? Duizenden jaren her was Israëls…

's Avonds het bed opzoeken omringd door het drievuldig beschermende lakens muren en zoldering is een weergaloze zegen om te rusten na de dag zich overgeven aan aangename schemer die overgaat in alles vergetend zwart om de volgende morgen op te staan aan Gods hand waar kracht en levensmoed uit komt de nabije uren met de Hemelse Vader…