En zo bewandel ik, als met de duivel op de hielen, de hel tussen hemel en aarde, mijn Gehenna In ontketend oranje en negen ringen Verzen als rozenbladeren op de bruidsleep van de wind, in het kielzog van dofgrijze wolken, aanstonds te vergeven alsof het zo is dat mijn ziel de dans ontspringt…

het lege mussennest in de laurieren moest optimaal van hogerhand gevuld een hemelvogel rein in hart en nieren van erfsmet vrij heeft Rome ons onthuld die beelden sneed van joachim en anna deed amos kurzweil dieper mediteren het hunkeren zag hij vervuld het manna dat de zwarte dame weet te keren eens viel mijn musje van het dak geschrokken…

Lieve Heer, ‘k wil U iets vragen over het broertje dat U me gaf Mama zegt het is een zegen dat wij dat lieve kindje kregen ik vind het eigenlijk een straf Toen hij kwam was ik zo blij want met ‘n broertje kan ik spelen voetballen en racen met de fiets maar deze baby kan werkelijk niets en ik zit me stierlijk te vervelen Mama zegt dat ik…

Er is een lied dat wordt gedragen door de wind; gefluisterd door de toppen van de bomen, dat wordt meegevoerd op wilde waterstromen, een lied dat steeds een ander ritme vindt. Het is het lied van Hem die alles schiep, die Zélf de melodieën heeft geschreven; aan duizenden accoorden heeft gegeven, die ook in mij dat lied tot leven riep. Maar…

Ik ben een meer Een rimpelloos water Waarop blanke lelies tronen Het ruisend riet Laat zich niet storen En neuriet zacht haar lied Een zonnestraal Breekt door mijn water En golvend groeit Haar warmte voort Geen zuchtje wind geen vogel zal deze droom verstoren Want God heeft er met Zijn handen de stilte uitverkoren…

Er is geen hemel na het wijlen hoewel ‘t soms dromend prachtig lijkt wanneer je over `t randje kijkt niet verder denkt dan even keilen De dood mag mij wel deef’nitief anders zal ‘k geen rusten vinden ik heb te veel verraden vrinden (beloofde trouw aan menig lief) Ik wil nog wel een uitleg trachten verbeeld je haar`ge legers spinnen…

ik wil geen krochten waar het wringt in alle bochten en het stinkt naar angst geef mij spelonken waar geluiden dronken worden van het zwart het duister je verwart in de diepte loeit het vuur het vage was van korte duur dit is de echte hel waar alle zielen pijnlijk branden wit marmer wordt hier zwart fel donderpreekt de haat voor…

De stoffige Madonna bevroren in haar nis huilt met lede ogen om dat wat niet meer is De glorie van weleer zonder echo uitgedoofd oude kaarsen kromgebogen en niemand die gelooft Een wereld vol scherven ligt aan haar voeten voelt de waarheid bedrogen zal zij moeten boeten Kan dit kind op haar arm nog mensen bekeren? moet het nogmaals…

ik wil lopen op het water dat veranderde in wijn zal preken voor de mensen ze vergeven hoe ze zijn roep de blinde haal de lamme zal ze helen naar hun kwaal kies voor liefde roep je vijand voor het laatste avondmaal ik wil God zijn voor u allen samen delen in de pijn weet dat hopen en geloven morgen ook de hemel zijn aan het kruis ga…

sinds ik besta gaat het met mij al fout omdat ik het wel even zelf wil weten verboden appels van de bomen eten omdat ik niet zo van geboden houd als schrik en angst zich dan in mij ontvouwt alsof ik door een adder ben gebeten dan voel ik mij verloren en vergeten mijn naakte lichaam zo ontzettend koud ik hoor een stem: God is op zoek naar…

The sun comes up and in the end all decisions were only justifications for what already has been decided unconsciously. On the bench in the clear light of the morning sun, your hair knotty, touched by sleep becomes an untouchable halo. My voice is uttering a lonely sigh and when you're openening one eye I realise you can not see…

Het is zo stil geworden, zo angstig om je heen en al je vele zorgen draag je welhaast alleen. Die eens je vrienden waren, daar hoor je niets meer van en vaak vraag je vertwijfeld hoe dit nu zomaar kan. Het is zo stil geworden, want niemand heeft nog zin jouw lang verhaal te lezen en dan vanaf ’t begin, om eens heel goed te luist’ren en…

Ze wandelt in een wereld die niet zo ver meer reikt. Het is een land waar ’t leven steeds dieper van haar wijkt. Ze ziet er nog wel bomen, maar die zijn dor en kaal en soms hoor je haar spreken in ’n onbekende taal. Je hoort als je goed luistert, dat ze in stilte huilt en bij haarzelf vanbinnen voor de gevaren schuilt. Ze is een huis waar…

Ik heb de zee met haar gevechten, haar brute krachten lang aanschouwd, hoe zij met nietsontziende golven de bange kuststrook heeft benauwd. Ik heb gezien hoe zij vernielde wat haar geweld dorst te weerstaan en toch, na eindeloos geworstel, moest wijken en ten onder gaan. En dagen later zag ik hoe zij in rimpelloze tooi verscheen. Haar woeste…

Gebrand in 't glas met loden randen visioenen die steeds in vurig rood waar iemand ooit de verlossing bood gekrast mijn heilig dom doen branden waar zwaar brokaat van gouden kragen bedaard verslapen maar toch zo traag vergeven zij wel mijn zonden graag en ook van dwazen die er klagen hun stenen beelden staan verstard te gapen naar gewelfde…

Ik zag een bron haar schoonheid tonen zo dikwijls als ik er bleef staan en stil zag ik haar waterstromen uit diepe gronden opwaarts gaan. Ik zag een bron haar schoonheid tonen in wat een liefd'rijk harte biedt, aan zegeningen die er wonen en offers die een enk'ling ziet.…

Wat jij gelooft hoef ik niet te preken en wat ik preek hoef jij niet te geloven maar ik mag vragen om begrip als ik anders denk dan jij en jij mag vragen om respect als je anders denkt dan ik want Wat jij gelooft hoef ik niet te preken en wat ik preek hoef jij niet te geloven want wat jou en mij verbindt is zoveel meer dan wat jij en…

Terwijl wij naar Hen oprukken Zij die ons in het nauw drijven en verlamming eisen. Ze overtuigen, zuigen aan de overmoed. We vrezen voor het zuur vergaard bezit. Ze schrappen ons geprevel, happen in onze tamme gebeden. In een zaal of onder het gewelf... Wij blijven grijze krijgers. Ze wagen het ons te dwingen te luisteren naar de mokerslagen…

Haar ogen schijnen schemer het onverbiddelijk weten wanneer ze stil bezield voor het hardhouten altaar van het oude kerkje knielt De beeltenis van Christus kijkt onverstoorbaar neer op de vrouw in diep gebed die zachte woorden prevelt doordacht en nauwgezet Een vurig bede klinkt vanuit het hart ontstegen 'Heer waar bent U, hoor mij…

Mens liet Jouw vader Je worden; mens om te kunnen sterven. Ter aflossing van ons aller erfschuld; verworven door onbezonnenheid van onze aartsouders. Verblind als ze waren door drang om weten; niet voldoende hebbend aan 'zijn' in het aanschijn van het paradijs. Verdreven en verweven in pijn en sterven dwaalden zij en de hunnen…