Mijn kleren zijn zwaar, lastdieren met zakken vol zorgen, ik laat ze wassen wanneer ik slaap, drogen in het licht van de maan, ademen Er kabbelt water in het donker van de kloof tussen de bergen hier en daar vuurvliegjes die willen seksen, ze dansen voor me uit naar de baai het water is nog warm zoals toen ik kind was met mama in bad…

Vannacht is het donkere maan Tijd om je te laten gaan Wat goed was, dat neem ik mee De rest geef ik aan de zee De pijn gooi ik in het vuur Het afscheid is voor lange duur Al wat niet was, is vergeven We zien elkaar in een volgend leven…

De wereld is een spiegel Elk mens een spiegeldeel Soms gaat er eentje stuk Die krijg je niet meer heel De scherven missen stukjes Het spiegelbeeld is raar Er is geen dan herkenning meer Contact over en klaar Er komen nieuwe spiegels Rond, rechthoek, ruit en heel Die laten je jouw zelf weer zien Ieder een ander deel…

Zoals bij zeer en teerbeminde exuberante poëtessen alhier of waar dan ook ter stede weet door het lot getekende ook niet van kous en rand en hoed noch van het naadje hoe het moet Decorum morum Moriae Erasmencyclopediae weet niet hoe teen zowel als tander zich corporaal alsmee mentaal psychosomatisch etaleert Doch voelt des al en niet te…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

Hoe het waas als een mist zonder enig geluid als dood blijft hangen in veelkleurige klanken... ...ik zou je het antwoord graag willen geven, maar 't spijt me, ik zou het waarachtig niet weten Ik hoop echter dat je gemoed, alle feiten in vogelvlucht zo overziend, wordt gesublimeerd in moments musicaux tussen mijmerij van Den…

Een engelbloem reikt naar het gulden licht verscholen tussen donkere wolkendagen, verlangt naar vonk, een streling in een zucht van vleugels vlinderend als een gedicht De engelbloem vermant zich in zijn drang geraakt te worden door een mariposa, een lustbeluste zinderende vlinder, en hoopt op meer dan weihnachtengesang Daar komt een…

Wij zijn elkaar helaas ontgroeid Andere wegen ingeslagen Ons wentelend in welbehagen Bij tijd en wijle haast verschroeid Ik volgde ons proces geboeid Zag onze band gestaag vervagen Wij zijn elkaar helaas ontgroeid Andere wegen ingeslagen Om vrucht te dragen fors gesnoeid Wij hadden veel gemeen bij vlagen Mijn warme hart jou toegedragen…

Wat onzegbaar is krijgt als idee pas vorm in een gestalt die zich kennen en benoemen laat in des dichters ziel in de blâren ruisen woorden werpen hun schaduw in namen vooruit…

Het copycatbeest is vannacht langs geweest Het begon aan mijn lurven en hurken te trekken Het begon uit z'n kieren en nieren te lekken Het walmde, begon plots z'n poot uit te strekken Toen het zei 'ik val aan' gaf ik spontaan de geest Het keek en het leek of het dacht dat ik lachte Het leek of ik keek, maar dat was een gedachte Mijn…

Olivier Bommel en Tom Poes bezoeken dikwijls Donker Bomen Bos bij Rommeldam, waar avontuur loert achter elke boomstam, hen roept naar onbekende wereldhoeken. Na griezelig wagen en onderzoeken komen de twee vrienden, vermoeid en stram, terug in dit rijk van schimmel en zwam. Hun belevenis bereikt de boeken. Hoe in het woud de geëerde helden…

...een surrealistische séance... De aangevreten bundels folianten Verstikkend in het rime riche perkament Gedecoreerd beslag over het leder Tussen de Hades en de Styx gevangen Bijeengepakte kuddes olifanten Hiërogliefen in de mummiekamers Eclips van farao's in koningsgraven De pieken van de Kölner Dom - een queeste Naar luchtkastelen…

In slinkend duister aan drempels van licht, de rossige gloed van Aurora In een roerloze spiegel van water door ijle dampen onttrokken aan 't zicht wijken ragfijne nevelkristallen over verblekende ganzen Het dons van de mist houdt hen eendrachtig gevangen instinct is wat hen samenbindt: hun nog te voltooien gezangen Gesmoord…

Tijdens zijn tocht van Nederweert naar Weert Werd door een visioen zijn geest beheerd Voor één tel leek hij uitgemanoevreerd Van d'aardbodem te zijn afgeserveerd Nooit eerder had hij zich uitwaarts gekeerd Te ingetogen, geïntroverteerd Nu lacht hij, ietwat te geëxalteerd Dankzij dat voorval terug naar Nederweert Doch tranen laat hij niet…

Lijnen wikkelen zich rondom mijn woorden. De kinderlijn ontbreekt tussen de werken van de maan – jij, mijn kind, loopt door een woud van zinnen, onzichtbaar tussen de bomen blootsvoets, onbedekt (maar: ik voel je voetzolen, vochtige wind op je huid); wie ben je geweest of zal je er wel zijn als ik de weg vind naar onze tijd…

Zijn amoureuze goden èxtra heren Die voor genietingen in 't liefdesspel Op aard voor straf belanden in de hel? Zeus niet, o nee, hem hoef je niets te leren! Ook Pluto deed het, met Proserpina Niet zomaar vrouw of nimf, maar een godin Zij was slechts elk half jaar zijn gemalin Die in de lente terug mocht naar haar ma Of zij…

Als het daglicht gaat slapen, waar ligt dan de grens? Zal ik gewoon dromen, zolang de beek blijft stromen? Een berk gloeit na in de sleetse dag, een eik hult zich al in het donker van de nieuw geboren nacht, terwijl laag boven me een maansikkel wolken oogst – liminal eng in de hoek wacht de grens: hoe zal die vallen, uit of…

Omdat niet alles te bevatten is, raast de ontdekkingsreiziger voort, al ontdekt hij ieder geheimenis, bij hem ontbreekt het toverwoord. En uit het verzonnen dodenrijk is een Rozenkruiser opgestaan, hij plant een nieuwe, heilige eik, vertakt met een Hoger Bestaan, zoals in Egypte en Atlantis, de versmelting van mensen en goden, want de…

Nog staat het middenschip nog strekken zich de bogen Buigen moet de rots om tot het dak te komen Oude steen staat hypostiel in nieuwe wand verzonken, komen Kwelling en Kwansuis-dat alles was hier altijd al Verstomd vermomd is nu van alles van Godsmoeders tot de kaarsvlamschaduwen op palen nog Fluiten gespolieerde zuilen Hera’s hymnen uit Het…

Uw stralend gezicht heeft veel te geven: warmte, licht, lust en leven; Uw gouden zegen laat 1000 bloemen bloeien en, samen met aarde en regen, alle gewassen groeien; Ik eer U gekleed in lucht, onbeducht; Ik offer U graan en vrucht en alle zelfzucht.…