Kan jij of Kan jij niet, dat is de vraag Of Kan jij kan dat weet ik eigenlijk niet En of het Kannen is boeit mij geen biet Moet Kunnen toch, dat zeggen we zo graag In wezen gaat het niet om Kan of Kun Om hen of hun, kond met een d of t Nee, zo gaat ali nooit met quizje mee Drie-in-de-pan, enjoy, have lots of fun Dus haal in godsnaam alles…

in trage uren gist de taal in het duister later na het rijpen in de zwarte nacht lijkt wat ze zeggen wil zomaar uit het niets aan te waaien ze ligt voor het oprapen woord voor woord maar haar klank loopt vast zie haar ontsnappen fanfare zonder muziek hoor haar knarsende ledematen achter de huizen in een doodlopende…

Zonder houvast leidt de dichter de pen rolt van tafel op een woordtapijt In tijdloos licht wacht de taal op een teken van de schrijver schuift met vaste hand gesmoorde woorden terzijde in de ronkende schaduw van het geschrift…

dit was het huis waar wij woonden het veld waar we lagen in zomergeurend gras hier was ons tintelende samen in het milde stille licht waar we in de verte van onze ogen argeloze dromen droomden hier was de geurende aarde de zoete lucht van oude lindebomen in de donkerte van de nacht hier was het zilveren stromen van de beek de spiegeling…

toen het weer licht en morgen was zweefde een liedje voor mij uit ik wist het zeker: vroeg of laat vind ik het woord levend als water dat mij bevrijdt de ochtend was ongemeten wijd…

het regent vandaag, morgen verdort de avond dat het gedrukt staat met vervoeging van woorden gevangen in het dunne plaatstaal van ontluikende letters, de gaten in zinnen gedicht, de orde die mensen niet past, de wetenschap die geen liefde beschrijft, het onaanraakbare de haperende taal, het volmaakte gedurende het ogenblik…

Beste El Niño, Moge ik U Edele erop wijzen - Ter voorkoming van ongeoorloofde, redeloze geestverdoolde imitatiedrang onder uw leeghoofdige lezers - Dat het neutrum van het substantivum 'testament' Een relativum achter zich aan sleept dat eveneens in de onzijdige vorm ('dat') wordt gebezigd? Dank, mijn beste getatoeëerde…

Door Wordie, quizmaster van Dictionary De site voor cryptowoordenmaniakken Vol raadselsyno- maar ook homoniemen Ben ik na zeven vragen zwaar getest Met een meerkeuzeantwoord op één vraag Drie kluitjes in het riet, één in het bos Drie valse vrienden en één in bull's eye Game set and match, bingo, one hundred eighty! Met zeven…

het ontbrekende woord in een vers de onderbroken kus van een engel die me redde de niet verzonden brief aan een stille liefde de losse eindjes in een mooi verhaal het ademloze talmen van onvoltooide muziek het rusteloze zoeken naar een vergeten dag de schoonheid van vergeefs wachten een gemiste ontmoeting op het lege perron…

toen ik in het nest van mijn hoofd verwikkeld was gooide ik onwetend porseleinen eieren overboord als een zwerm vogels vloog de taal uit het ijzeren nest de zon schitterde van verlangen en vergetelheid op de poëzie van het gebroken porselein…

Zeg Anny, kon jij trouwens de cancan En ken jij hem zoals Elfi het kan En by the way, kun jij drie-in-de-pan? Ik heb het willen kannen, man o man! Maar 'k ben geen kok, ik ken d'r echt niks van Als jij het ken, dan is 't in kannen, An En kruiken, ja die kennen barsten dan Maar al die kannen doe ik in de ban... 'Welnee,' zegt Annie,…

Zijt gij een pelgrim of een boetedoener Uit wroeging bedevaerder, offerzoener? Uw vaerzen smachten naar de Wael en Ooy Een spiegelbaai, historiael en mooi Nu gij bekeerd zijt tot het openbaere Vraag ik, wat zondigt ge, o boetzelaere?…

Ik spuug de spiegel om dat beeld van rotte vis. Dan klinkt gesmuikt gegiechel alsof het is dat ik mijn eigenlijk bekijk dat klaarblijkelijk nog maar voor even een lelijk blijk van leven lijkt te geven.…

Ik houd van de gulheid van cijfers De manier, bijvoorbeeld, waarop ze bereid zijn mee te tellen eender wat of eender wie: twee augurken, één deur naar de kamer, acht dansers gekleed als zwanen. Ik houd van de gezelligheid van optellen- voeg roerend twee kopjes melk toe- het gevoel van overvloed: zes pruimen op de grond, nog drie die uit…

Automatische vertalingen zijn wegen -- waarop je verdwaalt.…

Ga niet plichtsgetrouw aan je bureau zitten. Verlaat je huis en trek de wereld in. Het is oké om een notitieboekje mee te nemen maar een goedkope is het beste eentje die bladzijden heeft met de kleur van slappe thee en op de voorkant een kitten of een ruimteschip Vermijd elke afgesloten ruimte waar meer dan drie mensen een coltrui dragen.…

De hieronder genoemde figuur van Tacitus ('de Zwijger') is inderdaad de Romeinse geschiedschrijver Publius Cornelius Tacitus, wier Annalen en Historiën in de Middeleeuwen reeds in vergetelheid dreigden te geraken. Een der grootste literatoren uit ons taalgebied - Pieter Cornelisz. Hooft - heeft zich in de Gouden Eeuw over dat historisch-cultureel…

ik wil je alleen maar slaan je vastbinden aan een stoel desnoods doe ik je pijn als ik in godsnaam maar begrijp wat ik lees de meester in de poëzie laat me begaan hij glimlacht sereen als een oude wijze monnik geduld en liefde is genoeg hij neemt me bij de hand naar een donker huis ik zoek op de tast een lichtschakelaar hij laat…

op weg naar ongevulde woorden in kalkwitte tijd telt de doorgestreepte regel niet langer mee zij is de voorbije pennenvrucht van gesmoorde woorden gedane liefde schuilt in haar vervallen huid de doorgestreepte regel zij is een geschroeide vlucht in het woordtapijt van nergens naar niets…

met knokige vaste hand schuift hij schriften met dwalende taal behoedzaam terzijde de tafel gegroefd landschap geëtst in krassen en kringen huivert nu hij wordt blootgelegd ontdaan van schuivende veilige dekens niet alleen de dichter lijdt pennen zonder houvast rollen van tafel iemand raapt iets op is ontroostbaar iemand…