1.736 resultaten.
Nafta
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 90 dit verleden herkent zijn
stemmen, verdooft het
licht tussen morgen en
avond, met handen die
houden, met daken die
het onweer weren. Dit
huis behoudt zijn muren,
ook als het kraken van
zijn vloeren de voegen
vult tussen de tijd en het
heden. Nog altijd posten
we brieven, openen we
deuren, 2x bellen, sluiten
we het boek, verdrinken…
Achter de heuvels
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 144 Achter de heuvels
van mijn dromen
staat een huis
vol zomerbloemen
en in de tuin
de beukenbomen
van mijn jeugd.
Gefilterd licht
zachte rust
als een moeder
in een leunstoel
voor het venster
ouder wordend.…
Grijze avonden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 87 Avonden van grijze saaiheid
onder het schijnsel van een
schemerlamp. Gesprekken
gaan vaak over hetzelfde;
blinken niet uit in hun originaliteit.
Plichtmatig wil men wel weten
hoe het met de ander gaat.
Maar belangrijker is de vraag,
wat zullen we vanavond eten;
en hoe de voetbalclub er voorstaat.
Het weer en andere oppervlakkigheden…
Toekomst
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 228 Als ik mijn rug
naar de toekomst keer,
heb ik geen oog
voor het zwarte gat
dat ik vrees.
Wandel ik langs
succes en falen,
langs vrienden, vreemden,
vrouwen.
Leeft mijn vader nog,
geloof ik in verzoening
en verlossing.
Geloof ik
in een toekomst.…
De nacht, het duistere hart.
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 104 Een duister hart, waar de misdaad
tiert. De zedeloosheid niet begrenst
langs de rand van de betamelijkheid
giert.
Waar lichtekooien te koop zijn;
voor zij die wanhopen de hoop zijn.
Waar studenten bij het nachtelijk
ervaren de zorgen voor de toekomst
voor de morgen bewaren.
Waar de ziel van het burgerfatsoen
ieder greintje verliest…
sterrenstof
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 242 hoe licht moet
men zijn om
aan de aarde te ontsnappen
hoe ver zal
men gaan om
de horizon te bereiken
hoeveel honger
heeft de zon als
zij de planeten opeet
hoeveel as
is nodig voordat
de zon een ster wordt
hoeveel jaren
duurt het voordat
de oceanen verdampen
hoe pijnlijk
is de sterrenstof waaruit
we gemaakt zijn…
Rimpelloos
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 107 kijk, daar vlijt zich een vlakte, restant
van spiegelende schaduw, achteloos
gedrapeerd over dekzandruggen uit
een tijd dat je de weg kon kwijtraken
zoals de bomen in de stad, de zwarte
rafels aan dooraderde gaten, alsof
waterweefsel in ijs gegoten is, lawaai
in achtergrond begraven, mijn muren
met behang geblindeerd, de velden
kort…
Toekomst
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 137 Op weg naar de toekomst die
ook morgen nog zal zijn. Die
zich verenigt met duizend en
een wensen. Die verborgen
blijft zolang het leven er
zal zijn. Die koestert een
hoop zonder grenzen.
Op weg naar de toekomst,
zoals een trekvogel op
zijn vlucht. Zoals een zoeken
naar warmere oorden. Zoals een
zwerver die warmte nimmer
elders vond…
Levensboom
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 135 Een jaar trok aan mij voorbij.
Van het oude zeer maakte ik
mij vrij. Het nieuwe levensjaar
plaatst mij onafgebroken in het
licht van de hoop door haar in
mij ontstoken.
Een jaar trok aan mij voorbij.
Van binnen uit vormde zich
er een levensring bij. Ik ben
die levensboom aan wie het
groen is ontloken; in wie de
levenssappen van het nieuwe…
wat echt blijft
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 161 wat is dichten meer
dan een hoeveelheid aan
loze woorden op papier zetten
je weet immers maar
al te goed dat het morgen
vervlogen kan zijn
wat echt blijft zijn flarden
van mooie tedere zinnen
die de dichter heeft geëtst
in de bundel van onvergankelijkheid…
Compleet geluimd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Mijn werkdag begint meestal hier,
in bad.
Drijvend zet ik mijn dromen om,
in ideeën en in plannen.
Daarna kleed ik me kleurig aan,
en bezoek een koffietent.
Daar ontspan ik wat.
Voorbereiding is het halve werk.
Nooit begin ik met haast en spoed.
Compleet geluimd begint mijn dag,
pas goed.…
Voorbij de Tijd
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Een eeuwigheidsmoment
het zomaar stil bewust
worden van vrijheid
als we de tijd passeren
waar we zo vaak
slaaf van zijn…
Pluk de dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 175 Oud, dat worden we met goed gedrag,
dagen tikken eender weg,
die malen niet om nog een dag.
"haal eruit wat erin zit"
of "carpe diem" is er ook zo èèn,
van die dooddoeners,
quasi intellectueel
prijkend boven een kont.
Nou, ik heb de dag ter
handen genomen, heb haar
uitgelepeld, kaalgeplukt,
maar lege uren en minuten
was alles dat…
lente in november
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 143 als ik in de dood het verderf niet
kan vinden en klokken luiden
verdoemenis dan weet mijn oude jas
dat de huid geborgen is in een vals gelaat
patronen liggen stil te wenen tegen
de werkelijkheid waarin ze zijn gelegd, het zwart
overheerst het rectale brein dat van onrust
zich bevuilt met dagen die schrijnend
het lot willen bepalen
toch…
Bittersteen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 dwars door het duister ligt een steen
ter hoogte van de afdruk in destijds
deze ruimte bespaart geen zwaarte-
kracht, deze vogel vangt geen kat
zo gaat er een steen aan elke dag
voorbij, die ingesneeuwd en vergeten
daar al lag voor het ochtendgloren
en zal blijven liggen tot na de dood…
verdwijnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 65 de wereld krimpt
bij zo veel stille
uren op de dag
een droom op zoek
naar houvast valt
ontredderd uit de lucht
we raken verloren
in een mengsel van beelden
woorden en wie we waren
het wassende water
verorbert het land
het land wordt weer water
eenmaal in de wolken
zie je niets
tijd om te gaan…
Wintervuur
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 94 loop tot waar een stenen muur
u zal keren, vrees de koude niet
die is maar zo dun als een spiegel
van de hitte, overbrug de afstand
die niet valt te dichten, vergeet
de cijfers, de wijzers, het uur
de fragmenten van een verwaaide
tijd, het geritsel in de marge, voel
het kraken van uw botten, het
knagen aan het vlees van uw geest…
wervel maar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 het was de wind
waar je ooit van hoorde
strelingen
van wat nog komen zou
ze lachten
als glinsters op water
tussen de kruinen
van de toekomst
bewogen de jaren
stormen had je in de hand
luwte opende een meer
om op te blijven
en van het dwarrelen
van de vogels
dacht ik
kon je leren…
Cappuccino
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 287 Ik zie honderden bruine belletjes,
waarin aromatische geuren wonen.
De belletjes glinsteren en versmelten,
voordat ze samen op reis gaan,
door mijn neus en langs mijn tong.
Ik sluit mijn ogen en drink aandachtig,
totdat ik langzaam koffiedronken word.
Ik waan me in het Ethiopische bergland.
Genieten van koffie voelt als reizen,
naar een…
Eendagsvlinders
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 136 al veel eerder maar ook later
hadden wij de illusie laten varen
we gingen de tijd stoppen, alle
rivieren verleggen, de zee bevloeien
onze gedachten herschikken
de schrijver leren brood bakken
het bleef bij machteloos rommelen
bij morrelen aan de machine
de eeuwigheid of het niets
maar wel de moeite waard…