1.738 resultaten.
voor de overlevenden
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 verzamel foto's uit
het heden en verleden
want aan elke foto
kleeft wel een verhaal
als deel van jouw bestaan
van het beginstation
tot de allerlaatste halte
en alle daar
tussen gelegen stations
zo krijgt de reis
door de seizoenen gestalte
en spreekt het gemoed
dikwijls boekdelen…
Ongevraagd
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 188 Ongevraagd begint ieder mens zijn leven.
Leeftijd is heel kort en duurt maar even.
Dat zijn feiten als dichte open deuren.
Ondertussen nemen mensen elkaar de maat,
alsof ze onsterfelijk verder mogen leven.
Angst regeert als wortel van ons kwaad.
Poëzie lezen en gedichten schrijven.
Zo geven dichters hun leven zin.
Waarom hier? Waarom nu?…
Later is morgen geleden
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 176 adem de wolkenhemel
vatbaar voor langer verblijf
hangende het verleden
is er nog een rimpel in
volkomenheid, een ader
met vloeibare twijfel
of we niet in herhaling vallen
weer opstaan en verpozen
ons van geen kwaad weten
kunnen we nog eenmaal
onze gangen herroepen
de rivier verleggen
en de stoflaag herlezen
zonder blijk van wijken…
EEN REIS......
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 117 Je wil op reis
je hebt je koffers
gepakt
de kleur grijs
is geen kleur
Je trekt de deur
achter je
in het slot
je wil immers
......op reis
Je steekt
je hand op
begroet de buurman
die je een goede reis
wenst
Je rijdt
naar het station
en wacht,wacht
op de sneltrein
je hebt immers:haast
Je kijkt verbaasd
naar het lege spoor…
kwezel
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 114 Zoals een kraan
koppig
blijft lekken,
druppel na druppel,
liet ze haar leven
traagzaam wegtikken.…
taaie tijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 77 de hete adem van
de zon drukt op
de kale aarde
in deze desolate
vlakte waar het
bijna altijd waait
sta je stil
bij de bomen
kromgetrokken
door de wind
hoe lang duurt het
vraag je
voordat de rups
verandert in een
vlinder…
Gram
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 131 Eéns proefde ik de vruchten
bij een algemeen verbod
Door gebrek aan fysiek-, dus
lijfelijk contact
Gecreëerd door
omstandigheden
haalde ik mijn gram
Sindsdien draait de tijd steeds rond
net als eeuwig en voorheen
Verandert de tijd ons en
hiermee ons leven
Geschapen in
een tijd die steeds meer
van ons heeft gevraagd
Omarm de jou gegeven…
Vertaald in de tijd
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 97 ik heb naar historische
bouwwerken gekeken
hun architectuur
met elkaar vergeleken
vertaald in de tijd
hebben zij allen de
geschiedenis van bestaan
en leven weergegeven
imponerend zijn
de beelden van
heerser en zijn hof
centraal geconstrueerd
maar juist de
anonieme werkers
hebben in het geheim
hun eigenheid geëtaleerd
wat zij…
Op eigen benen staan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 201 Het verleden torsen,
is een veel te zware last.
Zorgen over de toekomst,
kan bijna niemand dragen.
Maar het moment van nu beleven?
Ja, dat zal wel lukken gaan.
In het werkelijk nu,
vindt een mens zijn kracht.
Hier zetelt ook de liefde.
Precies daar en nergens anders,
kan een mens op eigen benen staan.…
Tijd verglijdt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 109 Het was in de Kuip
en niet een wedstrijd van Feyenoord
maar een concert van Madonna
Blond Ambition Tour
waarbij ze minutenlang
een orgasme simuleerde
en zichzelf als Christus
Jezus liet kruisigen
terwijl ik met open mond
op de voorste rij stond
en ik nog amper
'Like a Virgin'
had verwerkt
Nog even en Madonna
is een oude oma
die…
Een kraan leert je
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 85 De tijd vliegt met ons mee,
wanneer wij mensen haasten.
De tijd zal op ons wachten,
wanneer we aandachtig leven gaan.
Geen ander dier zal tijd bedenken.
Ik lig in bad te piekeren, en zie!
Moet het leertje worden vervangen?
Druppels vallen tijdloos uit de kraan.…
Belendend vergezicht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 uit gelijkenis gehouwen,
zo dagelijks als brood
slechts in onvoltooid
te onderscheiden
toen en nu, dubbelsterren,
de sleet van vele dagen
het onaangeroerde
voegt zich naar
het late middaguur
de stilte is hardhorend
en de tijd in verlenging
nochtans het onafwendbare
een stukje dichterbij
in dagen erna,
randen van slaap,
ontkennen…
tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 90 ik weet van
het lot
de meetbare tijd
en de dood
ik maak plooien
in Chronos
haal het lood uit
zijn lineaire schoenen
ik vind balans
in tweestemmigheid
ik vier mijn
Kairosdagen…
aangeraakt
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 125 haar hoofd stroomt
vol goud licht als ze
zijn brief vasthoudt
hij beweegt naar een
andere plek als hij
haar brieven leest
schone breekbaarheid
van twee geschreven
intieme levens
de tijd is daar
het diepe gevoel baant
zich een weg naar de
tedere eerste aanraking…
De buitenste duisternis
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 119 Subtitel: 5 liter
'Weet je'
zei ik opnieuw
'jouw flamoes is mijn verlang
jouw daad zeker die van mij
gezamenlijk de onze
in opgesomde tijd van nooit
meer samen'
Hermans' NOOIT MEER SLAPEN is er
praktisch niets bij
gevoerde oorlog met
terroristische muggen
die zoemen, steken
slechts belemmeren
en irriteren, opzoek
naar meteoriet…
weet je nog
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 112 weet je nog hoe wij
stenen verschikkend
buitenkamers zijn geraakt
op zoek gingen
naar de kleuren
van geurende bloemen
dat stukje blauw
welke wij vanuit
het dakvenster beleefden
ergens verder dan de horizon
met alles wat goed voor ons was
dag morgen hebben gezongen…
zien
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 103 ik zag vanuit het raam
hoe je handen liefdevol
de lavendel beroerden
hoe je met gesloten ogen
licht voorover bukte
en de zachte geur opsnoof
ik zag de kruiwagen gevuld
met woorden van grijze
kabbelende regen
van duizelig verlangen
ik zag woorden van vaalgele
vergeten bloemen
ik voelde het
onstuimig slingerend hart
waarin alles…
Tijdlijn
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 gisteren
= dood &
begraven
morgen
sterft
vandaag
de dag…
Tethyszee
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 72 smeltwater verdampt
uit oud zeer
in zachte loomte
aan oerlandse oevers
naar weleer
vind ik het ketelsteen
van mijn ondiepte
waarop ik drijf
als drijvende kracht
als blijvend vergezicht
nee, binnenlijf
alsof morgenochtend
reikt voorbij bakerland
over het water
naar onbetreden kust
een gebed zonder
begin, later
einde en verder…
In de kiem
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 80 weet je nog dat ik me had
onthouden, van geheugen,
van een ver verleden, om
me in te graven, in verse
grond zonder daglicht, om
zonder tegenbericht aan
herinnering te schaven…