Het bord, wit geverfd -van eigen makelij- wijst me de weg een pad geplaveid van deze tijd.... De weg hoef je hier aan 'geen kip' te vragen Alleen voor fietser, wandelaar mij stoort het niet Ik ben te voet -wat geen twijfel leidt- m'n fiets, thuis op slot Nu niet gedraald niet langer dolen de weg naar huis ingeslagen…

Koplampen en straatlichten Vervoeren mij De rode draad op de snelweg Gevoed door opritten De onderbroken lijn Naar de bestemming Inhaalmanoeuvres van de geest Langs een haag van geluidschermen Op automatische piloot Tussen De Panne, Aalter, Nevele en Gent…

de uitbesteden uit de rand stokken puffend aan de kant de herstedelingen slingeren zich te voet of met de fiets ze vlotten als een vis in het water en scheren langs het stadswezen voetgangers kruisen mekaar en weven een lappendeken over de lichtende koppen van killende vierwielers toegang tot de stad krijgt enkel wie beweegt op haar…

De snelweg zweept het landschap op. Wagens tasten naar het punt van de slinger. Wat drijft hen nog, deze dwaallichten? Hun verkeersader slipt dicht.…

Er is weer eens sneeuw uit 'n loodgrijze lucht gevallen De weerman... heeft het dit maal goed voorspeld Hij blijkt de 'grote held' in 'n witte wereld Waar... straat en plein glad als spiegels zijn Bel: de ijs-of sneeuwlijn!…

Wie op zo ‘n joekel van een veerboot stapt En dan de Finse Golf gaat oversteken, Hoopt vurig dat de boegklep niet zal breken, Dat er geen bout of moer of wat ook knapt. Na drie uur varen we Helsinki binnen, Gelukkig zal ik nooit een ‘hoofdprijs’ winnen.…

tramrails liggen er verlaten bij men fluistert dat ‘ie al meer dan een half uur vermist wordt het bord dat aankomsten voorspelt lijkt van slag, en geeft aan dat ‘ie er had moeten zijn in de verste verte is er nog altijd geen ros in aantocht dus klim ik weer op de fiets de wind geeft mij vleugels…

Met motorisch elan verkeren we in de week Stalen rossen ijlen stuurs op helse E-wegen Onbewust van zoveel power onder ons gat Door een naamloze missie gedreven verzoeken we zelf ontworpen goden Het weekend stokt de roetsjbaan al eens Loom ontwaakt de dag Minuten lossen op in uren Uren worden 1 brok tijd die telt Zonder te proberen…

'k Zag haar rijden, met een bloedgang bijna staande op de pedalen, in haar hand een telefoon, en maar praten en gebaren. Stoplicht op oranje, een trap harder net door rood, een trap erbij, dan de vrachtwagen, die kwam opzij ze vloog met een bloedgang door de lucht. Landen deed ze op 't asfalt, de tijd stond even stil mobiel lag in stukken…

Ik was een waterfiets balorig in de plomp gereden Ik voel me nu 'versierd' met de groene franje uit het onderwaterrijk Ik heb -in 't slijk- vissen gezien kikkers, zelfs 'n schildpad Ik ben nu best tevreden ik zag 'wat van de wereld' een wereld onder water.…

Welkom heten ze ons welkom in hun dorp Welkom aan de slinger van de Maas Waarover ik me verbaas wie....welkom worden geheten? De wandelaars -die wandelend dromen- de berm slechts veilig voor z'n voeten De fietsers -die fietsend dromen- in de rug gereden door automobilisten als dagjesmensen Het is te wensen dat deze…

maar soms ook niets wat heb ik aan mijn fiets hangen, Duitse belangen tot slot, doorgeknipt laat maar lopen…

Een ongeluk, wie overkomt het niet Maar nu een meiske van net maar twaalf Het hoe en waarom vermeld de historie niet Per fiets vanaf de weg geraakt Nu ligt ze op intensive care Te vechten voor haar leven Familie is ten einde raad En terwijl wij Pinksteren vieren Wachten we af, hoe het haar vergaat En IK wens familie en vrienden alle sterkte…

mijn hart slaat op hol opeens, twee paarden op de rotonde van Donderen echt levend zijn ze niet merk ik, als ik gierend rem een zwerfkei plus oud roest lijken bedrieglijk echt na drie ererondjes om de versteende paardjes rijd ik lachend verder hop, rijd ik, in galop…

Wie kent het niet het bord van weleer misbruik wordt gestraft, stond er elke keer dat we de bus namen. wie kent het niet en toch is het verdwenen net als de moraal van de spreuk want misbruik wordt bestraft is spoorslags verdwenen!…

we simuleren een trein stappen met iets van bravoure in de cabine en fingeren een nieuwe bestemming met uiterst zorgvuldige precisie nemen wij de taken serieus... ik zag een collega machinist met het puntje van zijn tong tussen de tanden en de ogen nauwlettend op de baan gericht aangekomen op de plaats van bestemming sloeg hij een diepe…

Wie fietst van Helpman naar de Oosterpoort Ontkomt niet aan gigantische problemen - Die moet de Esperantokruising ‘nemen’. Nu heb ik van een ambtenaar gehoord: “Een stoplicht staat er en de wereld borden, U kunt hier veilig doodgereden worden.”…

De brug is weer toegankelijk, het verkeer komt op gang. Een overvol voetpad, drukte van belang. Dan gebeurt er iets, een bus nadert dreigend een vrouw met een fiets. In een impuls grijpt een voetganger haar stang, geroep… hij tilt haar met fiets en al terug op de stoep. Rakelings schuurt de bus langs haar wang, het valt…

Gevoelig zijn ze er voor zere schenen, Allergisch voor - misschien wel wat - kritiek, Koudwatervrees ook nog voor Jan Publiek, De leiding van het spoor heeft lange tenen. Geen boodschap aan het oordeel van de klant? Betweterig en zeldzaam arrogant.…

De psychologie van de mens Is als het er enigszins Op aan komt terug te brengen Tot zo maar een constatering - In de openbare ruimte wil De mens graag iets eigens Geven aan het plekje dat Hij dagelijks gebruikt - Dus neemt hij vaakt dezelfde Bus, dezelfde trein, en daarin Als het even kan dezelfde Bank, dezelfde stoel in Hetzelfde…