649 resultaten.
Zo breekbaar en zo broos
netgedicht
3.3 met 52 stemmen 6.729 Zo breekbaar en zo broos is 't leven:
een lichtflits in de duisternis,
maar toch zijn wij elkaar gegeven
omdat de weg niet doelloos is.
Zo kort de tijd die is gelaten,
een ademtocht en 't is voorbij,
maar wanhoop kan ons hart niet baten,
alleen vertrouwend leven wij.
Alleen de liefde kan ons dragen,
en al de rest is dwaas vertoon.
Je…
Blauwe lucht
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 3.482 ik praat met jou
geen woordentaal
spreek noch hoor ze
in het Drents
jij raapt de klanken
van ontmoeten
schommelt ze zacht
en als mens
het beeld blijft
aan mezelf gelijk
in het ademen
van het bloed
vol eenvoud
in je hele zijn
plooi je letters
zonder woordenboek…
De gasten van de koning
netgedicht
2.4 met 14 stemmen 4.022 Op uitnodiging van de koning
kwamen ze langs: armoedzaaiers,
geluksvogels, betweters, dichters,
huisvrouwen, vlinders van de Waarheid.
En ze aten, dronken, zongen de woorden
uit hun longen, praatten, lachten,
zwegen, deden de ogen dicht,
omdat ze deze niet geloofden.
Na afloop verlieten ze het paleis
met de gedachte dat alles een droom…
oprapen
netgedicht
3.8 met 24 stemmen 3.849 om de stilte te verbergen
schreeuwt hij longen uit zijn lijf
zweet hij onrust uit zijn poriën
balt hij vuisten pijnlijk stijf
om de stilte te verbreken
droomt hij zinnen tot een boek
krast hij regels in het hout
buigt hij woorden om tot vloek
om zijn stilte te begrijpen
droogt zij tranen in zijn ziel
kust zij pijn uit het verleden
raapt…
Lotgenoot
netgedicht
3.2 met 8 stemmen 3.337 Het slot is geopend,
de waterval bevrijd.
Alle dijken gebroken,
...mijn boeien kwijt.
Mijn handen in de jouwe,
een begrijpend oor.
Jij beseft zo goed,
...wat ik toen verloor.
De trage overwinning,
zo moeizaam verdiend.
Ik zie weer toekomst,
bedankt,...lieve vriend.…
Mijn vagebonden.
netgedicht
2.8 met 13 stemmen 3.225 Als ik eventjes ben weggeweest
en ik kom dan weer naar huis,
dan lijkt het wel een heel groot feest,
en denk ik: ik ben weer thuis!
Er wordt geknuffeld en gelikt,
de één geeft mij een poot,
de ander 'óf het mij nu schikt',
die kruipt op mijn schoot.
Ze voelen altijd met mij mee,
in vreugde en verdriet.
Ze geven liefde, zijn tevree…
Barbara
netgedicht
2.2 met 4 stemmen 2.852 Ik bezie haar
vrolijke tweevoeter
oneindige eenvoud
schone lijn
Ze danst door de velden
snuffelt aan een lange spriet
maar laat zich niet vangen
zelfs niet als het giet
Mens dier universum cel
Zij is.
Orde stijl wetten onmacht
Haar leven niet.…
Mijn vriendin
netgedicht
4.0 met 35 stemmen 5.075 Ik heb een vriendin,
maar ach wie heeft die niet
Ik heb een vriendin op afstand
maar wie heeft die niet
Ik heb een vriendin die ik
niet vaak spreek
maar wel altijd bereiken kan
Ik heb een vriendin waar ik
alles mee bespreken kan.
Ik heb een vriendin die al woont
ze niet om de hoek
ook altijd bij mij terecht kan
met vragen, verzoekjes of…
Kleine ode aan de grote Turkse vrouw
netgedicht
2.5 met 12 stemmen 3.265 Toen ik stond te klungelen met mijn pas,
hekken zich sloten, een metro passeerde,
schoot ze met te hulp: de grote Turkse vrouw
met hoofddoek lachte, knikte, deed het voor.
Nadat ik zuchtend was gestopt,
stond ze zomaar naast me, mij terzijde.
Ze liet zien hoe ik moest kopiëren.
Ik keek nog even om; ze was al weg.
Mijn keel was een woestijn…
Onuitgesproken
netgedicht
3.4 met 5 stemmen 2.938 licht en ongrijpbaar zijn de ongesproken woorden
enkel uitgeademde lucht, geen klank
gedachten in een lege tekstballon
stil zonder de droom te verbreken
radiografisch kijken naar onderhuidse wonden
met gewone ogen niet waar te nemen
toch elke keer diep bewogen
door het fronsen van je voorhoofd
begrip is een vreemde taal
doch eentje die…
co-existentie
netgedicht
3.2 met 8 stemmen 2.785 Je bent zo ànders, vreemd nu,
niet inpasbaar in mijn denken;
zo màg je zijn, je ziel is geen bezit
dat ik naar willekeur kan bergen,
waarnaar ik grijpen kan of
dat ik in mijn grilligheid
weer rusten laat.
Je staat daar: naakt gelaat,
mijn broeder, vriend en verre mens.
Hoe dikwijls al herkende ik
de ebbe van dit tij
maar 'k wil niet leren…
spiegels
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 3.357 als ik ergens boven sta
maak ik me niet groter
ik kruip in een luchtballon
om te kijken naar lijnen
om jou en mij te begrijpen
zonder details
hoe bewegen wij ons
van de een naar de ander
wat trekt ons aan
wat stoot ons af
wat is het effect
van een ontmoeting
met een bal, een keu?
naast je wil ik staan
een andere vrouw
die op mij…
de band verbroken
netgedicht
3.6 met 15 stemmen 3.358 tot enkel afdeinzen
werd ik genoopt
toen gij mij,
tersluiks,
met dingstigheid
en schier veinzen
mijn edele gevoelens
jegens u
lafhartig had gesloopt
gij zijt slechts onbeholpen;
onkundig ene genegenheid
met waarde te stolpen…
Jij
netgedicht
3.7 met 25 stemmen 5.081 laat zandkorrels, ruw en grillig
zacht een naam schrijven
in vochtig zand waar afdrukken
van vriendschap tijdloos zijn
wanneer de zon bloedrood
haar nieuwe dageraad begroet
vouwen handen licht duister samen
en vlechten een nieuwe morgen
ogen vinden elkaar in het gemis
van gisteren waar langs de lijn
van eb en vloed elke golf
weer die…
overvol
netgedicht
4.6 met 22 stemmen 2.945 smeulende peuken
zijn getuigen van
gestorven woorden
bengelend tussen
stiltes en komma’s
zinnen zijn wit
verhullen het zwijgen
de asbak gevuld
aan de rand van het blad
voorzichtig blaas jij
geopende woorden
nieuwe gedachten
zo dicht bij mij
rook kringelt
in onzekere wolkjes
vertaalt vertrouwen in
nieuwe verzen voor jou…
Nieuwe heden
netgedicht
2.2 met 9 stemmen 3.702 Tenen draaien kleuren
Kolkend in het zand
Voeten volgen het strand
Soms steekt schelpengruis
Hart en hoofd speuren
Weven een lief verband
Vrienden nemen je hand
Lopen mee naar huis
Schelpen die met golven gingen
Bezingen het nieuwe heden.…
Christine ........mischien
netgedicht
4.2 met 21 stemmen 3.005 We waren beiden één gedicht
lazen in dezelfde boeken
op de eigenste bladzijden.
Verliefd op dezelfde
onuitgesproken letters
vol lippenstift.
als een geschrift
verstoken achter woorden
die wachten op morgen,
ontgaan aan het nu.
Verder dan de vriendschap
lag onze liefde niet;
Alleen geduldig dralen
aan de waterput
in de veranda.
De grote…
Ik zeg het jou
netgedicht
3.1 met 22 stemmen 4.466 November heeft zich uitgespreid
nieuw confetti ogen raakt weliswaar
de dagen stuk waar midden op de tafel
je handen lagen ligt de mythe dus
klim op mijn rug ik ben nog ongemoeid
gebleven en mos bekleedt mijn knieën
kus mijn hals nog de morgenzomerwind
ademt jou in omgekeerde rollen kom
zoals zovaak het nooit is geweest
op besneeuwde takken…
verlate vlinders
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 3.747 ik zag verlate vlinders
dichtbij maar ook ver weg
ze hadden op mij gewacht
had ze ver verbannen,
uit mijn denken gedacht
had het pad verengd
zag nog weinig licht
sloot mij verkrampt
voor ander goeds
het bleek, uiteindelijk,
niet echt gedicht
heb die fladderaars
bij me geroepen
mijn ramen weer
wijds open gezet
dat heb ik nodig…
Zes
netgedicht
3.8 met 32 stemmen 2.912 meer dan een beeld
is mij bij van wit en
zwart in kleur gedacht
als het groen van ons in
het grasrollend oliedrum
vrienden voor mijn leven
met jou de heuvel neer
leven bevatte wat het kon
- blik liet niet verder zien -
van schoon en kwader goed
zoals het wassend water wit
in teil ons altijd deed
buiten op de stoep
- nog…