hoe zou het ze vergaan als de attractie van rechte lijnen verbleekt door vrije curves en ruige kronkelpaden?…

zijn ze nodig als schoonheid zich vlak onder je neus aandient in kleine meeslepende rondingen en vloeiende lijnen?…

hoeveel vijanden heb je nodig op de dag dat de wereld in enkele rake minuten onbenoembaar eenvoudig zou zijn?…

in mijn tuin staat een kleine amandelboom een begrensde wereld met kalme regels verre van eindeloos ik neem alles voor lief…

Ik voel opa’s ziel in mij krimpen van verlangen naar grond, geen akkers maar eigen graslanden niet langer verdreven worden door de boerenzonen met hun honden, muizen en wantsen in de bedden voor hun zieken en hun zere rug van het ploegen en het planten wieden, oogsten en malen van het graan Ik ben verder gegaan…

jij waart door gebieden raakt aan vrijheden met de status ongezien of nog niet vertoond waant jezelf los van alles wat met aarde bindt alleen nog ik maar wij zijn elkaar goed gezind het zijn vreemde transfers zo zonder materie alleen de gedachte is al snel genoeg om onopvallend meteen ter plaatse te zijn als een geur de wereld…

gedenken en elk jaar weer afsluiten en steeds weer opnieuw gedenken hou de vrijheid vast zwarte foto's van het verleden dat zich tussen ons denken schuift met een bede om de vrede het licht knippert de muziek waait zacht golvend over de gracht het koningspaar lacht dat zich weerkaatst in de weerspiegeling van het volk gedeeld in…

vandaag meer dan anders vieren wij van ons de vrijheid te kunnen gaan en te staan waar ik en jij dat willen het bevrijdend weten ook dat wij alles zeggen mogen wat wij denken en menen ook als dat verschillend is dat vrij en goed de keuze is in wie of wat wij geloven eender of dat jezus of allah is dan wel anderen of juist niets dat…

Wat is werkelijk de vrijheid in ons land zijn het de talrijke hoofd en binnenwegen een oprechte mond in zachtere fluisterstand, waarmee wij ons in onze voertuigen begeven. Zijn wij tevreden met ieder uur genieten we van vogels die zich vrij bewegen of klagen we dagelijks tegen mening muur, over de diversiteit zonder verzet er tegen. Diversiteit…

De vrijheid lief te hebben te gaan en staan waar je wenst of wil De vrijheid lief te hebben woord te voeren, zin te zeggen als avondval en ochtendgloren De vrijheid lief te hebben lippen op elkaar .....stilgezwegen De vrijheid in te kunnen ademen ooit -in 5 jaren durende strijd- .........verkregen.…

ik zag kleuren tunnelen van een verre zon zij spiraalde warmte van waaruit het ooit begon haar koestering schreef tekens met een vlagende wind in de liedmelodie van een kind vol verbazing herkende ik refreinen als op het lijf geschreven werden zij al snel de mijne in een vreemde taal zong diep in mij de energie het verhaal van ontstaan…

Ik ben een luchtballon losgelaten – ik zweef ben o zo kwetsbaar maar vrij en leef De wind het toeval bepaalt mijn lot een boom een tak een vogel let niet op Ik bid tot God ik eer z’n werk toch kost het m’n kop ik barst me kapot aan het kruis op de toren van zijn kerk…

Als we vrij zijn betekent dit niet alleen niet gebonden zijn nee vrij zijn is niet willen hoeven of moeten kiezen zelf wel of niet beslissen mogen omdat je niets hebt helemaal niets om te verliezen dat is vrij vrij om lief te hebben desnoods in gepaste stilte als die ander gebonden is en jij vrij dat is vrij het staat je vrij…

Ik had een droom, en laat me dromen Die droom die zegt dat ieder mens is gelijk Die droom die enkel gaat over vrede Tederheid, liefde en vriendschap waar ik kijk Laat mij koesteren die dromen Dat zwart, wit, bruin, geel of rood elkaar vinden En alle naties tot een eenheid komen Niet allen gelijk maar wel als vrinden De wereld vormen als eens…

De onuitgegeven gedachten en regels grond, de gezaaide dagboekfragmenten de straten en lanen die ik slapend beliep, dat verdrietige, de liefde, die publiekelijk aan het voetlicht leggen, ik denk van niet. Bij sommige momenten hoeft niemand toe te kijken, te schoffelen in onze tuin of gazon wat we niet hadden, te maaien of betreden. Nu…

natuurlijk ben ik vrij als de eerste wind het zand laat spelen in de opgaande zon de keuze is aan mij toch zal ik mijn hoofddoek niet daar laten als ik het vertrouwde huis verlaat alleen hij mag mij zien in mijn natuurlijke staat ik ken mijn plichten tegenover hem hij regelt alle zaken buiten ik voed de kinderen op zij worden naar…

Van de minaret klinkt een oproep tot gebed... Gebeden wordt er-5 maal daags- met het gezicht naar Mekka Eeuwen geleden ging 'de profeet' voor in gebed z'n volgelingen volgden Gebed, gezang Gezang, gebed... blijft onverlet dat hier klokken blijven luiden.…

in ballingschap loopt de mens op eieren een breekbaar verhaal met draadjes en touwtjes houdt hij het leven bij elkaar laag na laag projecteert hij zijn afgepelde dromen op witte muren en dagen zonder eind in zijn oren suist de vermoeide zee het is altijd het kleine verhaal dat over grote dingen spreekt zoals het verlangen…

Het zijn niet alleen kinderen...... die -in het hier en nu- soldaatje willen spelen De oorlog willen naspelen in tentjes slapen schieten met geweren alsof het september'44 is de klok teruggezet dit met 'makkers' delen Elk jaar krijgen ze de kans dit spel -in aller ernst- te spelen: een oorlog waarin 'gewonden' ....gevuurd…

Toen daar aan de rand van het dorp verpozend aan de brede beek de kerktoren vouwend tussen de rimpelingen zie hoe de lucht zich ontdubbelt zich buigt naar het water blauw en zilveren linten drinkt en elke horizon inslikt de huizen samengevoegd tot een vloeiende wereld van inkt wars van elke dimensie en ik voelde me verwant aan het strepen…