China, we schrijven het jaar 1920. Ze stond samen met de andere drie meesteressen op de binnenplaats. Achter hen de bedienden. Tien nachten lang was Meester Chen bij haar in huis geweest. Als een soort van huwelijksfeest. Ze was gekocht door de meester ná de dood van Vader. Ze was met haar negentien jaren de jongste hier. De eerste…

Kleren maken de man meer mans is als een koe maar wel nu los van geslacht Bij de eerste indruk wordt voor je gedacht Je krijgt gewoon geen tweede kans Zijn dames die bijstand trekken al blij er enigszins bedekt bij te lopen van eindjes die ze zelf aan elkaar knopen Ze gaan af bij gesprekken Hun lot voelt bij werkgevers gecast in hun oude…

Brechtje’s voeten dragen water, scheuten schieten door haar buik, ze schreeuwt en beurt haar dracht in stuwend moeten de laatste krachten nog niet verbruikt haar wraak zal zwarter zijn dan de pest vanuit het koude karreveld legt ze braak een barre vloek in de mond van de mare laat teugels vieren en zal in vrijheid baren een stortvloed van…

was de glazen, verschoon het bed laat haar geur het raam uit waaien en verwijder haar haren uit het lavet probeer alles snel te wissen want m’ n vrouw komt zo terug maar hoe verklaar ik in vredesnaam al die nagels in m’ n rug…

Brechtje Blaasbalg slingert heen en weer tussen kwaad bloed en koudvuurspoor ze zal geraakt worden door de knoet van het luid klappend volk zij rekent niet meer in dagen of nachten tot de oogst aan haar voeten ligt zal zij wagen om dit godvergeten land van man en macht te ontschragen het vuur in haar ogen ontvlamt de gerst vogels verschrikken…

ik ben een dame fijnbesnaard ruim denkend ik ken mijn Vondel en van ‘t Reve alsmede Debussy en Davis het gedachtengoed van ene Marx is mij ook niet vreemd voorts heb ik een hond geheten Bull waarmee ik met behulp van stok en speciale schoenen beschermd miskend mijn lieve leven leef…

Niet langer kiezen we het ruime sop Niet langer verlaten we anker huis en haard "Het is op" zei jij voorbij het praten Ons schip heb ik eigenhandig het strand opgetrokken Het zeil gestreken in het vooronder geborgen Onttuigd ligt het te verlangen naar morgen ...misschien?…

daar lig je dan uitgeteld naast me, slapende schoonheid, je trekken thuis, ontsnapt aan regie - ontspannen, wat spuug lekt uit je mond, zelfs pruttelt ergens onder het laken een windje dat je lippen de naam van een ander prevelen is niet leuk, dat we als je wakker wordt hartstochtelijk vrijen maakt alles goed…

Wie...zou niet naar zo'n vrouw verlangen zo'n goddelijk wezen half vrouw, half vis Wat is met zo'n verlangen mis verenigt ze niet twee elementen water en lucht en omgekeerd Misschien voelt zij zich wel vereerd doel te zijn van dit verlangen Elke zeeman kent haar zangen haar goddelijke leest en... dito profiel In volle zee…

als dikke poten op hoge hakken mij op de tenen trappen blijf ik vreugdeloos aan een straattegel plakken…

het grijze haar dat eigenwijs gekruld haar bruin gezicht omkranst, valt even op maar onopmerkelijk maakt kleding haar tot muis de vaste reiziger kijkt door haar heen, haar beeld valt weg tegen de achtergrond van het veranderend landschap het raam maakt in een flits een foto, mooi omlijst zij laat het gaan wil niet meer weten waar nog…

De boerenzwaluwen teruggekomen van de donkere kant van de maan hun tri-riet, tri-riet, tri-riet, tri-riet knierpt de ochtend aan pierementen De koele wind komt door het raam vertelt van verre bliksem en regen schenk mezelf groene thee en kom mezelf weer in de spiegel tegen Een wenkbrauw trekt borstelig omhoog even later volgt de…

Glimlachend kijk ik op je neer terwijl je slaperig in je ogen wrijft wijs je op het mooie weer vertel je dat je bent als een roos dat je ruikt naar viooltjes narcis en lavendel als ik je zie dat ik steeds bloos met een glimlach sta je op en zegt dat je de tuin ingaat bloemen plukken voor op tafel.…

Het voelt soms best nog triest dat ik een verhaal liet afbreken toen het juist was in zijn mooiste vorm die trieste dag in de herfst toen je terugkwam uit Spanje waren we weer samen in de klas voor een feestje een terugkomst van klasgenoten die ooit over duinen holden voor het vieren van een feest met bier en rollende stofnesten nam…

zij was op zoek naar het zijn der dingen ze keek links niks rechts nada naar boven maar voor je daar mee mag praten dat duurt een eeuwigheid dus dan naar onder de bron van alle waarheid helemaal voor haarzelf alleen…

Er stonden meisjes op het duin, stil, in het laatste licht gevangen van de ondergaande stralen, gekleurde nagels op de lange rokken, het avondrood smeert de smetteloze wangen, de bleke lippen tuiten zich in gene van een groot verlangen, de sokken tot de magere knieën opgetrokken, de blonde lokken verleiden zich en de zwoele avondwind,…

Mag mag ik mag ik je deze papaver schenken? Het rode hart koolzwarte vegen tere huid Vanuit verte is er onophoudelijk wenken Ik maak alleen als bij of hommel geen geluid Mag ik je deze tere bloem schenken? Beloof je honing... rijke buit.…

Hij kende haar haar eb en vloed Haar kende hij alles wat er toe doet Nu had branding hem op het droge geworpen Blijkbaar was haar springtij hem onbekend.…

het was een ochtend in Godelieve ter Hoeve dat ik werd geraakt door de glans van jonge witte snaren het schitterde zeldzaam helder licht op die dag waar een wijle de zon meende te heersen en ik haar gratie in volheid mocht aanschouwen die mij optilde in hemels riekende geuren waar heur grote ogen diep baadden in jeugdig lentevocht…

Opgegroeid... ben ik ermee: engelen aan mijn bed engelen op mijn schouder Engelen die redden engelen met geduld meer bij zon... dan maan Nu... zoveel jaren ouder komen ze weerom 'door het luchtruim zweven' En meer dan even... ben ik me zeer bewust van hun bestaan.…