Vertik het om te doen alsof Vertik het om te zwijgen jouw schoonheid is jou eigen en van je voeten schud het stof Vertik het om voor schut te staan Vertik het om te draaien je hoeft niets te verfraaien je ook niet op de borst te slaan het is al goed en goed genoeg de honger meer te worden doet prematuur verdorren de struik die anders…

En toen kwamen we ergens vandaan en reden op rotondes, over snelwegen, in drukke curven, op inhaalstroken, zagen we iedereen op iedereen anticiperen in het verkeer En al manoeuvrerend achter het stuur zei hij: Heel vroeger gingen de mannen samen op jacht, leefden we in gemeenschappen bij elkaar, de vrouwen zorgden voor eten en de kinderen…

Het leven waait verwachtingen doorgaans niet vanzelf aan weten wij met de wind tegen en betraand gezicht moeizaam in ogenschouw te nemen het leven laat de hemel soms scheuren om het geluk beter te zien in kleuren kijk maar.. met zijn sprankelende ogen die bij hem horen, lacht je kleinkind weg je plots minder grote zorgen.. naar…

Traag gaan mijn gedachten bij de al maar koude windvlagen, het op en neer gaan van de boot doet het peinzen verzachten. De roep van de stern zwevend op ons innerlijk gevoel geeft waardevol een betekenis, dat gedachten op kunnen komen die niet in woorden zijn te vangen neerstrijken op het gemoed en dansen.…

Anders dan eerder in verlangen komen de jaren gestaag op gang, onvermijdelijk verloopt het leven met tussendoor onzekerheden, een onaanraakbaar waarmerk schemert haar beloften door bij het ochtendgloren, haar zingeving heeft geen maatglas nodig voor het zichtbaar worden van verbintenissen met een kostbaar blijvend heden.…

Die ijskoude hand hield de luchtweg in zijn greep door zout water overmand lag ze laveloos op de valreep Geketend door de zwaartekracht Het onvermogen tot bewegen Brand als het hellevuur van de hogere macht Vormt littekens voor het leven Zie daar, voor het oog zo klein de resultaten van het rouwproces Gewist in het uur van de maneschijn…

Donker hing de vlier te trossen, koolzaad geel te geuren. Tussen distels fladderden de witjes Leverkruid en wilgenroosje broederlijk ineen Kamille roerloos op het pad afgewisseld met gedroogde paarden keutels Ganzen vlogen op en krijsten, pispotjes kropen hoog in netels, in riet, in wat maar houvast bood Oudgerimpeld de wilgenstammen, waaraan…

Poes tegen Kater: 'Ik accepteer je niet meer als een Spetter. Voor mij ben jij nu kat.' Kater: Nou, dan ben jij Poes-af. Krijg je wel een kater...' Zo neigen mensen naar de nieuwe rage: verander als je anders bent, word ieder gelijkwaardig. Aldus verwende ontevredenen die mikken op een hetze: 'Zet de natuur op z'n kop. Verwijder…

Zie ze schuifelen langs de rekken, als een schaduw: grijs en anachroon, volmaakt vergroeid met haar rollator valt haar traagheid uit de toon. En ook... gedachtenpauzes die steeds langer worden, dat zie ik wanneer ze hinderlijk en schuin voor de zuivel stationeert en wellicht denkt; wat doe ik toch verkeerd. Thans aan de kassa kijkt ze…

Soms heb je dromen van een betere wereld zonder angst of pijn Soms wil je leven even geen ziekte of dood alleen maar schoonheid Soms wil je vliegen tussen trekkende vogels naar een paradijs Je kunt slechts vluchten in fraaie wolkenluchten voor enige tijd…

Wij dachten nieuwe bruggen te slaan de alle oevers van de wereld met elkaar verbonden, soms opgehaald waar alleen de liefde kon overschrijden een krakkende huifkar met herinneringen die de toekomst heeft geplaveid, de tijd heeft ons ingepakt, verslonden in magere tinten, als de wind door de haren strijkt met littekens geschonden waarin…

Je probeert de bezinning te begrijpen nu het vallen van de herfst op zich laat wachten de zon zich niet laat kennen, soevereine hemelplaneet en je wandelt in het park met die gedachten op een bankje sluit je de mijmeringen af met een groet aan de werkelijke dingen van het dagelijkse leven, zoals ze worden besproken in het dagboek van de zomer…

Elke dag opnieuw te mogen zien hoe licht door duister schijnt als afscheid van de nacht. Zien hoe lichte gedachten, zwarte spinnen verjagen uit spinsels in ons brein. Geluk te mogen ontdekken in wonderlijke contrasten. In stralend hemels licht. In het zwartste duister. In het lief en in leed. De hoge prijs te willen betalen van ongevraagd…

Het onzichtbare juk, waaronder mensen bukken moeten. Moeten! De oplopende druk, waaronder we gespannen leven. Leven! Onze ontelbare druppels, die onze emmers vullen wilen. Willen! Wanneer goed niet genoeg meer is. Goed, dat om beter worden vraagt. Wanneer de lat steeds hoger moet. Wanneer we veel meer geven willen, dan medemensen van…

Ik gaf hem appels en keiharde peren mee in een zak drukte hem vast tegen me aan de losheid, gemak hoe hij naar buiten en weg weer Wat rest is herinnering van een ontspannen, rust als voor een baby, muziekje aan box en mamma Zo ben ik moeder vrouw vriendin van man en vrouw die jou als een baby rust mag geven je er mee laven, overgeven aan klank…

Verwacht geen winkelstraten, drukte blijft daar in het midden, tevreden zijn de mensen.. gebleven ja zij begroeten elkaar, vertellen hun belevingen met Brabantse tongval en vernipsen zo hun tijd bij de Gouden Leeuw met haar vertrouwde klanten zo streekgebonden, zo grenzeloos wijd deelt men een gemeenschappelijk gebruik van kostbare eenvoud…

De hitte is geweken langzaam schud ik me uit zowaar er is nog leven om weer aan te pakken wat te lang is blijven liggen in plaats van moeizaam in standby voelt het weer 10 jaar jonger…

Ook dit jaar weer, het is twintigtwintig, heeft het ongeluk bij ons aangeklopt. Gelukkig waren we niet thuis. Ontelbare mensen zijn gespaard gebleven. Hun huizen hebben geen vlammen gevat. Op een haar na heeft corona hen gemist. Veel is niet gebeurd wat mis kon lopen. We zijn nog steeds niet doodgegaan. Geluk wordt ook vandaag geboren.…

De hitte verlamt genadeloos letters worden geen woorden woorden vormen geen zinnen wat overblijft is niet meer dan wat gesmolten inspiratie wachtend op creatieve stolling als de golf eindelijk bedaart…

Ik schrijf niet echt voor oudjes, maar vooral voor zij die met wat geluk in liefde en het leven nog ouder mogen worden!…