Dorst naar blijvende verlichting strikt de wereld als een keerkring Nieuwe goeroes komen vaak zeggen Hoe oude grenzen te verleggen Zwevend geworteld in aards bestaan is onrust niet wezenlijk te verslaan Maar ook los-vast-houvast geeft kracht Ingetogen verzet heeft macht Sonoor snort rust die stil beklijft Zeilend op gestage krachten In…

wie zijn ze echt... die poëten waar blijven hun juweeltjes tekst gedichten in kunstvorm van verzen ik zoek wel, doch kan ze niet vinden wil je nu echt de waarheid weten een dichter die iets te gelukkig wordt schrijft niet of toch heel wat minder misschien is dit de allergrootste reden poëten... waren toen nog met velen allicht maar…

Minuten werden jaren het ging allemaal voorbij, met de snelheid van wat mieren marcherende op een rij. Als flitsen van gedachten ja zo vloog de tijd, van peuter tot aan oude vrouw een leven zonder spijt. Ze koesterde dat wat haar zag ja zo gaan de dingen, regenbuien spoelden straten druppels werden kringen. Ze vond dat, waar ze…

Met minder lust in macht. Met minder loze spullen. Met minder mededieren, die wachten op de slacht. Met méér welvaart, vaart niemand wel. Zeker dieren niet. Geen boer. Geen heer. Zondermeer.…

jullie heb ik niet gezien daar diep in het zuiden wel heb ik lang in de oude wereld als verdwaasd vertoefd werd zogezegd gedwongen om veel in mij uit te luiden dat vroeg om actief verzuimen in het heersende ritme van de verslavende gewoonte het was de overdadigheid opgeslagen in hoofd, hart en ziel die mij verplichtte te ordenen; de…

Hoe het komt dat zomers in heldere zonnewarmte de ouder wordende mens zich plots weer jeugdig voelt weet misschien alleen de zon, in zonnig denken zonnewarmte koestert zacht de levenshuid een verkoelende wolk komt als een bruid om de schaduw stilletjes te wenken want rimpels liegen niet, veroorzaakt door een lach geluksgevoel verovert dagelijks…

Weer een dag overwonnen Eindelijk stilte De wereld slaapt Oorverdovend lawaai van mensen overdag Erger dan zoemende bijen Drukker dan een mierennest Wegen slibben dicht Op asfalt en internet Files te land, ter zee en in de lucht Vogels eindigen hun vlucht tegen een windmolen Vissen stikken in een plastic rietje De mens zit…

Zoekt en gij vindt er een baaierd aan spullen als hulp in de huishouding zó kant en klaar gun ze een tweede kans een nieuwe toekomst bij leven en welzijn weer recyclebaar en hebt u op zolder in schuur of in kelder nog bruikbare dingen als tweedehands waar besef dan dat u net als ik zit te springen om minder materie voor minstens…

Ban het Kwaad uit uw geheugen, naar oorden waar men leed ontleedt. Onthoud het nummer, de formule waarmee u hem ontgiftigd heeft. Soms, na jaren van ontkenning, staat hij weer in de achterdeur. Via een vreselijk dilemma, omwille van de willekeur. Geef hem dan van flink katoen: 'Ga eens Goed voor jezelf beginnen.' Daar heeft het Kwaad nooit…

Als je wereld harder gaat dan je eigenlijk bij kunt houden kun je zelf blijven versnellen tot je uiteindelijk af moet haken Of je kunt bewust vertragen tot je wandelt of bijna stilstaat om je heen kijken en constateren dat er ook andere dingen bestaan die wellicht de moeite waard zijn Soms heb je die keuze of moet je die maken…

van straatlantaarn tot straatlantaarn dartel ik onderweg vallend in zwarte gaten het verkeerslicht biedt geen uitkomst het groen slaat regelmatig op hol aan beide zijden ontwaar ik de gloed van snelweg ondertussen vlot ik op het pad de linkerkant plat getreden de rechterkant overgroeid beide leidend naar het zelfde punt…

Haar wereld is als een oude boom diep geworteld door het leven de bloesem allang voorbij maar nog niet helemaal uitgebloeid er zijn perioden dat de takken meebuigen met de stormen in plaats dat ze knakken hier en daar wordt wel gesnoeid geestelijk voedsel is haar behoud als krachtvoer voor het oude hout…

Met de tijd leer je dat de tijd veel gegeven heeft dat we het niet merkten hoe ze langzaam langs schoof in al haar facetten en weersomstandigheden al onze humeuren liet zijn onze gekkigheden ze liet ons en nu eer ik alle tijd in al haar eeuwigheid…

wonen in de schaduw hoort bij mij, ik ben dan niet schuw of dood de ziel luistert naar de stem of naar een verlangen in nood gevangen als zij is tussen vandaag en ongekende morgen het is gaan in een laag waar de wil zijn kracht mist en ik mijzelf draag met zorgen en dan weer hoop dat de illusie ooit wordt opgevist door die kwetsbare…

Baren we niet de kinderen uit een dezelfde droom? Zijn wij zelf niet de geuren van dezelfde orchidee? Zijn we zelf niet de vruchten die niet ver vallen van dezelfde boom? Vissen en baden we niet in weelde uit dezelfde onuitputtelijke zee? Zijn we niet tevens gebroken wit en fluwelen zwart van alle steeds autonome gedachten om daaruit…

Als jonge ouder wilde ik de afwas niet doen als mijn baby in zijn kamer ernaast de slaap vatten moest want eindelijk hield hij eens koest. Nu liep ik op de brug boven 't IJsselmeer. Er raasden links auto's en motoren naast me op en af. Oorverdovend 't lawaai! Maar rechts stond de paardebloem veldkers, hondsdraf, kleine plantjes tegen…

Steeds als welkom in april rolt en klatert er vaak iets in of door de blauwe lucht wat niet door jou of mij wordt geducht, wel zielvreugde bij nood biedt of bood. Niets wordt geveld door verwoed geweld. Als een kleine golf op een rustige zee telt en neemt juist deze maand je mee heel gedwee op weg naar de zomer, klinkt de dageraad als stem…

De wolken brengen kilte in de avond, moeder worden is niet vanzelfsprekend, zijn vrouwen transportwagens geworden. Wat werd bewaard ook vandaag als herinnering opgespeld tellen alle dagen als medailles. Al is het een comfortabele dag ik treed niet binnen, laat deze voorbijgaan. Mijn denkvermogen rammelt vandaag, beweegt mijn tong en…

Eenzaam de terugweg moeizaam de obstakels steeds na iedere bocht volgt weer een nieuwe te veel afgedaald in jezelf te veel afgedwaald van je ik toch het doel nog steeds voor ogen je wilt hier uit nooit meer die heenweg naar beneden…

Kringetjes krabbelen in de bovenhoek van jouw blad. In de draaikolken van jezelf. De wereld is groter dan een hoek, maar je ziet het niet. Je kijkt ook niet op. Je merkt een verder leeg blad. Breek uit jezelf, zong een zanger, maar je hoort het niet … eentonigheid.…