Zuivering van zonde Gaat voor hen geenszins op daar zij nimmer geprezen kunnen worden Tijd heelt daarentegen door hen in mijn hart toegebracht letsel, waaruit 'k ben herrezen Wraak ja, ga ik nemen die staat alleszins zonder twijfel, buiten kijf Geenszins verward...…

We maken er maar het beste van lachen om de baas zo nu en dan camoufleren ons verzet in overleg en zwijgen ongewenste zaken weg Onder tafel zit soms iemand stil te muiten dan gaat een van ons gewoon de luiken sluiten De cijfers van het oude jaar zijn te klein en veel te zwaar voor de begrote luchtkastelen waarin het management wil spelen…

laten we naar het buitenste van ons binnenland gaan op zoek naar dauwtrap over velden en wegen naar de diepste stilte achter de bosrand tussen roerloze bomen op jacht naar onze dromen hoewel een doorzon niet als droomlicht schijnt te bestaan…

de afgelopen dagen in het hoofd en daarbuiten woekert mij de uitdrukking wie het hoofd uitsteekt boven het maaiveld wordt zijn kop afgehakt houd je op dezelfde hoogte doe gewoon maar normaal dan doe je al gek genoeg kortwiekt klare taal mij bijzonder bewonderenswaardig meer mag je niet wezen wie zich onderscheidt met zichtbaar…

zoveel meer zie ik boven het maaiveld met mijn hoofd dan in zand gestoken boven alles uit niet klein te krijgen steek ik steeds daarom mijn kruin de rug recht ik met groeiende wil bij iedere maaislag die mij steeds treft waar anderen hoofs de koppen buigen ben ik zo van jut de altijd gemaaide kop…

Van werken krijg je wonden Bloedkleren in wasmachines Dan zit je daarnaast te wachten met draaiende gedachten niets te doen dan je huid strelen en fantaseren dat samen te doen met wie en hoe en opwindend mooi de wonden zouden helen en ook met de nagels lekker zachtjes aan de korstjes krabben…

Nog merkt niemand het op, maar ik heb het in me de briljante ideeën en het gezag om de dingen te laten lopen zoals het hoort, tot in de puntjes uitgewerkt in rapporten Mijn promotie is een kwestie van tijd, mijn werk zal gezien worden het is er al in mijn hoofd, klaar om bekend te maken, beleefd rekening houdend met iedereen…

Onderwalde ogen onderlijnen apert een levenslange arbeiderscarrière Laaiend hels ging lawaai kloppen Grijnzend ongrijpbaar ritme bonken Jeugdige dromen verpulverden stilaan tot dorst verwekkend alledaags stof 'Ik werk van mijn 13,5de' zucht hij dof trots 25 jaar in den bouw, 20 jaar hier Soms spuwt deze grijze vos driftige tirades over…

's Avonds op kantoor Het raam staat hoog Langsdenderende treinen waaien koelere lucht binnen Mijn collega denkt Ik ruim de mappen op De tijd zou hier stil staan als er geen licht door de kamer reed Ik trek het raam dicht en het rolgordijn Hij doet het licht uit We gaan Zonder iets te zeggen sluit hij af Tot morgen weer…

Toujours la même, la même histoire 't Is weer hetzelfde lied, Wat ik voor morgen maken moet Onthoud ik telkens niet Twaalf maanden in een compact ding Een businesslijst voor taken 'To do' voor je privé beslommering, Voor eìgen zaken Het wereldweb dat mij verbindt Toont als publiek perpetuum Wat ik bedreef, in woord en daad Maar wat…

Weer heeft de wekker de manager gered, staat de gsm te popelen voor de flexer. Geld stelt het leven vast. Aldus de bankbediende. Gezondheid en tijd - daar gaat hij van uit. Zeker, verpleegkundige, elk uur zorgen uw handen dat breekbare ouderen hun levensavond halen. Bravo, ecologe: milieu bepaalt de cultuur. Leve de branche die hygiëne…

De top krijgt vorm door te schatten. De basis creativiteit. De hoogte niet gebouwd met talent, wilskracht, Door mensenhanden steen voor steen Inspirerend opgetrokken staat de piramide er Door mensenhanden steen voor steen…

ze zijn met zovelen en ze verkopen hun ziel om te kunnen leven maar dan wel geknield ik zie ze in bussen in auto's, op de fiets met mij zelf er tussen en een blik in het niets in de vroege morgen op weg naar het loon met de nood om te zorgen dat is normaal en gewoon ...en wat wil je worden? vroeg de man op mijn school mijn stem klonk…

Slaap niet te vatten door ziekte gesloopt Licht van de wereld en geld niet gegund Genadeloos sloegen draken mij neder Eigenzinnige mensen komen weder Al zou het dan slechts zijn voor zoete wraak Mijn pen genade- loos en altijd raak Vermoord, door hun meedogenloos geweten Met persoonlijkheid, dubbel gespleten...…

Het leven was geen makkelijke tocht Zei ze en ik, ik heb het genoteerd Ze had haar les niet een twee drie geleerd Had lang naar liefde en respons gezocht Ze wist nog goed hoe of ze driftig vocht Als Don Quichot de waan had getrotseerd Het leven was geen makkelijke tocht Herhaaldelijk vloog Venus uit de bocht Ze had zich menigmaal daarbij bezeerd…

het schip dat wij voeren jachtte door bekende wateren of dobberde door nieuwe groeiend naar volwassenheid met en voor mensen reizigers van het ruime sop werd het langzaam maar zeker van lonkende haven tot thuis daar afmerend en ankerend ons met en aan elkaar lavend konden wij laden en sterken alvorens de tocht te vervolgen als dan…

Buiten strijkt men over zwavel, binnen geurt het naar oudjaar, Remco sprak in dichterswoorden op tv, het voelt zo waar, zoals hij zijn vak beschrijft, ach, wat kennen wij elkaar, maar zo dicht, ja dichter nog raakt hij mijn verdiepte snaar alsof hij leest hoe in mijn hart elk nieuw gedicht ontspringt, hoe herkenning 't hart ontregelt,…

Lucht luidt de avond in daglicht maakt zich uit de voeten Wind zucht door de kruin van bomen er geldt niet langer: 'n heilig moeten van het dagelijks werk de uren als klokslagen al geteld Dimt het licht we strekken onze ledematen buigen niet langer voor baas noch geld.…

Mijn beden zijn verhoord, ik heb de put gevonden die het verschil zal maken tussen schoon en schijt het plastic deksel lekt: het stinkt hier neusverdovend in deze kuil, mijn ondergrondse wapenfeit, die 'k zelf gegraven heb; de stank is veelbelovend* heroïsch voel ik mij: ik heb mijn taak volbracht De kolkenzuiger* komt, zijn slurf hangt gretig…

Ik ben hier aan de weg een kuil aan 't graven niet voor m'n lol, de riolering staakt de drollen drijven onbarmhartig naakt als wrakhout rond in onze binnenhaven Ja, lach erom, mijn vrouw was net aan 't braken dat kon er nog wel bij, de hond likt braaf de smurrie op, we gingen in conclaaf dit graafwerk hoort zodoende tot mijn taken In deze…