964 resultaten.
Pijn
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 348 Wanneer de
pure wanhoop
bezit heeft genomen
van het zijn,
is er niets,
maar dan
ook niets meer,
om blij over te zijn!…
Toegankelijkheid
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 241 Kijk naar mij, praat met mij!
Niet met degene die naast mij loopt,
niet met degene waarvan je denkt
dat ie bij mij hoort, niet alleen
met kunstenaars over schilderijen.
Niet meteen met hij of zij
die mijn rolstoel voortduwt
maar kijk naar mij, naar de mens die ik ben,
naar het kunstwerk dat ik zelf ben.
Zie je niet hoe mooi ik geworden ben…
Manna zoeken (of ziek zijn)
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 332 Als ik kijk
in de Spiegel,
stroomt poreus water
aan het begin
van elk falen…
Zoiets bestaat niet
als je goed kijkt!
De gaten gevallen
in mijn dagboek
graven zich een tunnel
naar de Aarde
(Geo versus ego)
Ik wentel om
mijn eigen as
De zwaarte houdt
mij vast en voert
gloeiende gesteenten aan
als lava zich
vloeiend tot manna…
Dr Jekyll en mr Hook
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 207 Mijn irritatiegrens is in de loop der jaren
verworden tot een grijs gebied
zonder lijnen, grenzen, strepen
Remmingen, die ken ik niet
Een man getooid met een kort lontje
explosief, niet zonder gevaar
Wanneer ik ergens rustig wandel
uit het niets is het weer daar
Voel ik mij belaagd, zo niet begrepen
opgejaagd en impulsief…
Een andere Oma.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 472 Een oma om te gaan logeren
en om kinderliedjes van te leren
Een oma om samen ergens naar toe te gaan
eentje die voor hen altijd klaar zal staan.
Om hen, als het nodig is, te verzorgen
dat zou ik graag willen, al is het maar één morgen
Het doet mij zo ontzettend pijn
dat ik DIE oma niet kan zijn.
Ik hou van hen, ontzettend veel
dat is mijn…
STILTETAAL
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 345 ze rollen af en aan, langs de tijdlijn van dromen
langs een ogenblik van slaap
een murmeling glipt door zachte lippen
als een woord dat nooit gesproken is, harteloos
toch lief
als een stille brief vol letterloze klanken
zucht de nacht rond ademen
de beelden die ze geeft dragen hun geheim
veelzeggend
in leegtes vol besef ontwaakt een…
een kusje op mijn hand
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 486 je was vrolijk, want de zorg deed goed
en wat ze zeiden liet jouw hart in sprongen leven
binnen wartaal groeide zomaar wat vertrouwen
dwars door de vergetelheid
een kusje op mijn hand
vanuit de woordenschat die toch verborgen ligt ontstond
ineens een warme zin; je wilde dat ik bleef
je wilde vast ook van me houden
want
mijn hart vertelde…
Zo graag liet ik je lachen!
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 425 Zo graag nam ik je mee, naar een leuke plaats,
zo graag toverde ik een lach op je gerimpelde gelaat,
zo graag, liet ik je eten wat je wou,
chocolade of dozen koekjes je pikte ze gauw.
Zo graag mensen in de maling nemen,
lachen om de gekste dingen, zo graag.
Maar hoe graag ik je ook aan het lachen zou willen maken,
het is alsof de lach…
De vier elementen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 424 De Psychoticus beleeft
zijn waarneming zeer tragisch
Hij leeft zijn mythe en
tot groot verdriet van
het Hermetisch Kind in hem,
wordt hij de Cynicus die
hij tracht te vermijden,
maar niet kan verlaten
De Psychoticus gaat
de Cynicus haten
Het is balanceren en schuiven
met gegevens
Een oneindig leven
is er nodig, om
de som der delen
hun…
De Doodsbloem verwelkt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 331 De distels in haar hart geplant
verdrinken in tranen die druipen langs
ineengevlochten haarstrengen
van een voorovergebogen hoofd
Haar bibberige handen steunen gekromd
een vergeten aangezicht waarin ogen
zich bewegen naar een zonovergoten
licht bestaan
zoals een pas ontknopte doodsbloem
verzinkend in een nieuw leven
straalt zij nog…
Help me!
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 380 Help me, vragen haar ogen red me,
zegt haar blik,
haar handen grijpen de mijne
strengelen zich vast, tot knijpen toe.
De pure onmacht
die uit die greep zich in mij nestelt,
geeft me de angst
die me in nachtmerries zo vaak achtervolgt.
We kunnen haar niet redden,
niet helpen, alleen toekijken,
want we zijn machteloos
en de nachtmerrie…
een lange dood
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 446 de schrale troost
van een mogelijk
hiernamaals
geeft slechts
minder schaduw
over het nu
een vroege dood
is genadevoller
dan dit te lange
levenslijden
als er een god is
die dit aan kan zien
of aan wil horen
dan is die machteloos
of gewoonweg wreed
het lijkt hopeloos
je bent zo machteloos
vlucht maar mijn kind
de eeuwigheid is…
Doodlot
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 279 Ach realiteit breng me nu terug
met open ogen in verre dromen
toen de dreigende zwarte vogel
die onontkoombaar als het noodlot
almaar dichterbij te komen lijkt
nog een klein zangvogeltje was
het pijnlijke schorre krassen
nog een vrolijk kinderlied
het zwaard van Damocles
nog rustte in de schede
de dood nog onbekend ver weg
in plaats van…
Dr Joosse en kale neuzen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 364 Noem het verwerken
weet u, ik vind u een schat
altijd die warmte in uw ogen
ook al was uw boodschap aan mij
minder vrolijk
maar goed, het is niet anders
vanaf volgende week
kijk ik beslist weer blijer
de wereld in
maar dan door een andere bril
wees positief
klinkt het in het fluisteren
van de wind
en zo is het
minder struikelen
scheelt…
Stervend Sterrenkind
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 243 Zij eet de woorden uit jouw mond
-zalige moeder-
geest van verloren beloften,
als antibiotica, altijd
op tijd in de maak
In de pas lopend, verlangt zij
te sterven in jouw schoot
Een blinkende zilverschaal
van schitterend water golft
in het naakt van twee gezichten…
Daarom staart zij jou zo
wezenloos aan als de
broekriem, strak aangehaald…
Herinneren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 351 Ik hou vast
en herinner me de zwarte gaten
die nog voor het duister kwamen
en al het andere opzogen,
nog voor ik klaar was.
Ik hou vast
en droom van vlagen,
stukjes leven in een grijze foto gevangen
en uiteindelijk in vlammen opgegaan.
Ik heb het niet geweten.
Ik hou vast
aan kleine geluidjes die bekend zijn,
stukjes blad, zoals een…
te lenen tijd
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 512 nu je zo door en door
de rusteloze nachten kent
het moedeloze ademen
de zware ochtenden
met nog niet een streep van licht
het lange missen
van die je dierbaar waren
de steunpilaren
die al rust gevonden hebben
op een plek waar je nog steeds niet ligt
zou je dan desondanks
bij de allerhoogste
extra tijd moeten gaan vragen
tegen een in…
Ze zegt niks meer!
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 361 Ze zegt, mag ik even,
Ze zegt, je moet even
Ze zegt doe dit nou
Ze zegt, laat het nou
Ze zegt:
Ze zegt eigenlijk niks meer
Ze zegt niks inhoudelijks meer
Ze zegt niks meer zonder boos te worden
Ze zegt niks zonder je een schuldgevoel aan te praten
Maar:
Zei ze nou maar wat!…
Dementie
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 766 Niets meer weten,
niets te kunnen vergeten
en toch:
het gevoel hebben dat je wat kwijt bent,
we kunnen je niet helpen zoeken,
vinden doen we het eveneens niet,
maar de pijn,
het hartzeer van het niet weten,
niets te kunnen vergeten, het gevoel,
dat gevoel doet zo schrijnend zeer,
dat we met alle plezier
de dingen die we wel weten…
na kanker
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 499 Na het vonnis ‘kanker’
Werd het een gevecht op leven en dood
Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots,
ambitie, zekerheden, idealen,
zelfs mantelzorgers werden geofferd
Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar;
gehavend in een nieuwe strijd:
Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde
Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…