2.522 resultaten.
Geluk
netgedicht
4.4 met 14 stemmen
288 Geluk.
De wereld,
Iedereen is altijd onderweg.
Dag in dag uit.
Van a naar b.
Links naar rechts.
naar een andere bestemming
In het leven.
Uiteindelijk is iedereen onderweg naar de zelfde bestemming.
Alleen de plek is anders waar de bestemming is.
De bestemming van geluk.
Wat is geluk?
Geluk is ongrijpbaar.
Geluk is een verslavende…
Craquelé
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
255 langzaam verandert tijd in lichaam
in huis zonder steen
bloemloos gebrandneteld tot eikenhout
langzaam verandert een gesprek
in roddels bij de koffieautomaat
blijkt perkament papier te zijn
en een testament zonder wil
voorlopig is voortijdig maar eigenlijk nooit
wel opnieuw steenloos, alleen gedachte
eenparig en op een plek zonder plaats…
Mijn leven is maar een wandeling
netgedicht
4.7 met 15 stemmen
352 Mijn leven is maar een wandeling,
een rusteloze reisverhandeling.
Ik surf op wilde emo-baren van liefheid
maar mijn jeugdliefde echoot in reinheid.
Ik wandel en zoek immer naar haar om,
eens alleen en dan eenzaam, hyperdom
speuren naar een nieuw begin.
Mijn leven blijft een wandeling.…
goed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
313 ze eten ze slapen ze
schijten ze zeiken ook
de zuurpruimen uit
de vruchtenbuurt
ook halfoude of oudere
mannen en vrouwen
die moeilijk
of raar lopen
kijken niet echt blij
de gemiddelde
huizenprijs is 500 en
50 duizend euro
de kinderen zijn wel blij
en het zijn er veel
de moeders goedgekleed
en soms stijlvol
de vruchtenbuurt…
Duister
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
263 Donkere wolken verschijnen.
Kleuren verdwijnen.
Dikke druppels spatten uiteen.
Waar ga ik heen..?
Ik verlies zicht.
De deken van regen zo dicht.
Even verroer ik mij niet.
Wacht ik tot jij mij ziet.
De regen, de wolken, het duister.
Ik luister…
Je vingers haken zich in die van mij.
Je bent dichtbij.
Maar toch, zo ver weg.
Dat ik niks…
Zonder excuses
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
237 Vergeving is niet de wens
dat de andere mens bewust is
van wat die heeft gedaan.
Het is de gelofte naar jezelf,
om het in jouw eigen bestaan
anders te doen, zonder excuses…
...nog even dit
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
248 Nu u toch hier bent...
Niets in deze turbulente surrealistische tijd
lijkt op wat vertrouwd
of zelfs routine is geweest
...covid quade genius
quarantaine en klimaat
rampen headlines krantenkoppen
influrappers talking heads
dag in dag uit
ons gekmakend
als verwende kinderen
onze aandacht eisend
en voortdurend
onze schermen…
achtervolgen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
288 aan de afgrond van
ons gelijk ziet een
ieder een ander
uitzicht
terwijl de weg naar
beneden hetzelfde is
want er is maar 1 weg
en dat is de enige
en zolang we daar niet
achter zijn gekomen
blijft de tweede ons
achtervolgen…
Herfst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
262 Het is weer herfst
de goudgele weg
waarin we terugvallen
naar de aarde
naar de geur
van de grond
naar het uitdovende licht
wachtend met een hart
vol bloesem, een zaad
gelijk een lentedag
Terug naar de heuvels
waar het groen is
en bloemen…
de twaalfde dode
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
254 die vroege ochtend werd zilvergrijs als geheugen
de ladderwagen had te dicht bij het vuur gestaan
geschroeid door de hitte, flashover, kansloos
de centralist van de Eindhovense brandweer
zou te laat alarm hebben geslagen
hij benam zich later van het leven
een dag na zijn vervroegd pensioen
wat rijmt op twaalf
en wat op dood
wie verstikte…
dagsluiting
netgedicht
1.7 met 3 stemmen
401 als een steen zo liggend stil
zo aanbrekend als ochtend ooit
verweven met naam, gezicht
en een eiland achter verre maan
reeds dicht in afnemend ogenschijn
tot maaltijd, vesper, verweerde koffiekan
laat, een sluitend sluierlicht
met vertraagde adem gaan…
ontspruiten
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
230 braille luchtballon terrarium
gerenommeerd geranium
uranium vitaminen dolle mina’s
pandemieën piramiden
polemieken waterpokken
woningnood hongersnood
vluchtelingen kampen kamperen
natuur ontberingen rampen
trampoline springen stampen
dansen tijd vergeten leren lezen
belezen belazeren
zeer been trappen lopen
struikelen struikgewas…
dagsluiting
netgedicht
2.0 met 3 stemmen
252 als een steen zo liggend stil
zo aanbrekend als ochtend ooit
verweven met naam, gezicht
en een eiland achter verre maan
reeds dicht in afnemend ogenschijn
tot maaltijd, vesper, verweerde koffiekan
laat, een sluitend sluierlicht
met vertraagde adem gaan…
middagspel
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
246 als een rustige schaar heeft
het licht gras geknipt.
laat in de middag verlaten de jongens
zich vol overgave op hun fiets,
waar ze bij het trapveld praten.
alles is verklaarbaar.
het meisje dat haar hond uitlaat,
de met tekens bekalkte muur vol sacrale rust.
het speelrek is een fantasie,
waar je tegengesteld aan de aarde kunt hangen.…
gewoonterecht
netgedicht
1.0 met 1 stemmen
244 het bestaande, nog niet verstreken thuisuniversum
de sterrenhemel met veilige dorpshaven
het aanslepen van boodschappentassen
hernieuwde scheelheid van staren naar de muur
tropische vissen uit paarse meren
ogen achter glazen oogkassen, verloren pinpassen
het dragen van niet-wetenschap, volledig bij kennis
steen, te zacht voor handen…
Vormen Leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
232 ook al veranderen ze
nooit van vorm
toch dragen ze leven in zich
een geest in en uit de fles
melk voor een kind
een gierkelder met voor
op het land indirect leven
al jaren een norm
gedachten verbeeld in
steen marmer of hout
dood omsluit leven
hoe kil ook en koud
iedere dooie vorm heeft
zoveel te bieden aan inhoud…
De kust
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
254 Een zoute zeebries komt in een zucht mij tegemoet.
Als ik op de kade wandel.
De warme lucht trilt stil en voldaan.
Zomer aan de kust.
Voordat ik weer op de vlucht moet slaan.
Keer ik nog een keer terug.
Zwijgend over wat ik zie.
Berucht zijn mijn gedachten.
Aan de kust.
Ik weet het niet.
Als mensen onbewust naar mij staren.…
Ochtendroerselen
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
298 Een been buiten bed
andere been erbij
ochtendplas met ogen dicht
en even blijven zitten
dan trekken aan de sprei
en in t geheugen spitten
tandenpoetsen douchen
drogen en, deodoreren
voeten benen oksels
lijnen,vouwen,plooien
met smeerseltjes besmeren
schoenen halen aandoen strikken
terug weer naar de plee
zitten in verwachting
en…
Afspiegeling
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
267 zoveel mensen, zoveel meningen
en we zijn met 7 punt 7 miljard
dat geeft veel oorlog, gemopper en smart
en miljarden waardes, wensen en wegingen
wie anderen veroordeelt, onteert of verlaagt
is de mens die het eigen spiegelbeeld niet verdraagt…
zichtlocatie
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
257 is dit een tweeluik van oogcontact
een ogenblik dat wacht op het juiste moment
meningen waarin wij ons niet herkennen
rimpelingen die geen vijver beroeren
is dit een gerecht van oneerlijk voedsel
louter esthetisch als visueel effect
zullen we ons ontdekken
met het blote oog…