Kom luie lezers van de ronde tafel Verhef uw achterwerk niet van uw zetel Voer eens de druk op in uw binnenketel Uw brein ja, en roer eens uw pen als wafel Wie durft te kleuren in zwart blauw of rood Wie staat op, zegt wat hem of haar beweegt Voor u het weet heeft tijd uw geest geleegd Schrijf of uw leven afhangt van de dood! In godsnaam…

In deze allesomvattende stilte heb ik je liefgehad met zilte tranen in een grote ademzucht onderweg naar de zon, en onder wolkenluchten vandaag in november vind ik mezelf terug in jouw oude brieven liggen mijn eenvoudige sentimenten vastgelegd door zwarte penneninkt en opnieuw zou ik je lief willen hebben, het liefst zonder relatie…

Geef je reactie op deze inzending dat staat onder elk netgedicht niet dat ik voor elk poëem zwicht om te zeggen dat ik het te licht of te zwaar vind na elke zinswending O neen! Zo'n malloot ben ik niet als polyglot ben ik gewend dat men ook mij geen loftuiting zendt of dist als een kleuteragent die veel minder geniet aan krediet Vele…

Gisteren plukte ‘k eerst veel appels van mijn appelboom, snoeide dan haar naar boven gerichte takken, het harde hout van vlinderstruik harkte blad van notenbomen kers- en perenboom bijeen genoot van hun kleuren Eerd’re jaren dacht ik hoe lang moet, kan ‘k dat elk jaar nog doen? Dit keer dacht ik hoe lang mag ik dit nog doen…

Parbleu! Of eigenlijk bedoel ik Merde! Wat doe ik hier, wie brengt er wat te berde Als niemand reageert zeg ik Adieu! Die monologen van hem ben ik beu Wie leest ze nog, behalve tante Dé Marlies Anoesjka Irma en Helena Ageeth Elim Kochana en Renée En wat te denken van mien ouwe leu Die koekeloeren mee over mijn schouder Met Anne…

Voor ik na vraag deed bleek na dien dat na gel palm vel bloes en galm geen echo klinkt zo ook niet na genoeg zareth ijver en to noch na kaarten apen en dagen evenmin na zit en vo…

Overziend het platteland dunbevolkte periferie in afgelegen provinciën der gewestelijke staten alwaar mijn linkeroog ontwaart een omgekeerde vlagparade een zwaargebouwde zigeunerin donker van haar, met dubbele kin ziet mijn rechteroog de koeienstaarten van Sint Maarten in voorarrest in Knotsenburg en stalarrest in Lampegat…

En weer kwam daar een quasi ei voorbij gehuld in rode schijn van poëzy gelegd in 't dode bladerengetij de nachtuil braakt en draait haar nek opzij O zon, wie baant de weg voor jou en mij? Wie zich bezint voor hij aanvangt eer hij of zij of het begint aan zijn of haar desoriënt express van existentie moet weten dat…

Het jaargetijde leidraad voor ieders leven zo veranderlijk Hoe tijden voorbijkomen, elk op een bijzonder manier, eigen ritme en met unieke snelheid; geboren als een jonge lente ergens op deze wereld, mijn kleine neus en een zachte soepele huid compleet vergeten, armen die de warmte omhelzen. Weet je nog sproetjes, in de zomer opgeklaard…

...even op 'Kort bezoek' bij Rala... Wat zien ik driehoog achter over de rand zie twee naast gluren, buren languit tuinstoel splitterpoedel nudelnackt groot, vol twee paar naast elkaar stootkussens niemand zeggen alleen kijken zon, schaduw oote boe rala weg Oote boe? rala weg? o, help! daar is hij weer! 'k Zei …

Een zeilboot glijdt op zee, voortgestuwd door de wind een met het water Het is eindeloos fascinerend hoe in de vroegte van de morgen de prille zon glinstert in de golven van de zee tegelijk laten voorbij komende wolken zich meedrijven met hun verschillende stromingen, een nieuwe dag is geboren. Dat ook om het even welke donkerte schaduw…

Als strijklicht in het verre morgenblauw in stiltes van de kleuren van de aarde sta ik ietwat beschonken op de uitkijck en zie in 't uur der wolf de martelaren hoor wildzang op dood spoor in hemelhuizen waar bruusk het vrije woord ontsnapt aan 't hart is wu wei de vergever of de dood... Als nachtvlinder bij aankomst in het land van…

Als de avond valt neemt de zon afscheid, verdwijnt achter de bomen Als zon ondergaat, is het een van de bijzonderste momenten van natuur daar hemel ingrijpend verandert: van blauw, onderweg geel oranje naar paars tot rood in zoveel tinten, en zelfs texturen en verfijningen. Het is niet alleen gloed die me aanspreekt maar ook voorbij drijvende…

't Is nu wel mooi geweest Beau, ja echt waar Je hebt je naam te lang eer aangedaan Je bent allergisch voor imperatieven Met humor handel je steeds naar believen Hou op, laat af, je zwelgt in eigenwaan Dat zijn er tien - dat is toch geen misbaar? * Gun ons de lol, ach laten we het vieren Als was 't een onvoltooide symfonie De negende…

Vogels achterna in een winterse hemel vrijheid tegemoet Als ze elkaar kruisen op het kruispunt van de hemel waar ze met vleugels uitgestrekt zweven in stilte in een sierlijke vlucht Kijk hoe ze ook perfecte lijnen tekenen in deze ruimte, hun droom achterna. Waar komen ze toch vandaan om op een bepaald moment weer weg te gaan Het zijn…

Wie het ook geschreven heeft, een dichter onzer site wellicht dank desalniettemin voor dat geweldig coherent gedicht dat niets aan helderheid en fantasie te wensen overlaat het is beperking die de meester maakt, want overdaad dat schaadt Met mij is zij geenszins voor Kafka's beren op de weg gezwicht zo voelt voor haar de vlucht naar…

De volgende morgen na die mooie zeilbootdag met jullie, uitje om onze verjaardag te vieren -’k had heerlijk geslapen en droomde dat ik de bel hoor ‘k van boven de trap roep dat ik kom, snel naar beneden, iemand achter me, jij bent dat, me liefdevol aan mijn kaken optilt naar boven, ik blij, alsof nieuw geboren, kwam wakker naar beneden…

Hoe langer ik leef hoe meer ik mijn hart waardeer verbonden en vrij Het zijn de soorten slagen die ze maakt maar ook schoonheid van de ziel die erin leeft waar ze wordt omgeven door tuin van liefde Helende kracht van haar woorden die ze heeft en deelt met ieder van ons. Dat eenvoud en onvolmaaktheid sieren in haar tegelijk ben ik onder…

Een woud van ijzer in d'augustusnacht de slag bij nacht verzonk in eindeloosheid weg van hun macht een uitgestoken hand de eerste tekenen, you'll just live once stip aan de horizon, zo zal het gaan  Zomers boven grand hotel du lac waar uiterst teer een wolkenbrij zich spreidt zeg ik Lees! En wel op je eigen wijze in eenzaamheid…

Stilte is voor wetenschap vriendschap slijt oude wonden liefde baant een nieuwe start innig verbonden met het leven er komt meer zuurstof in de lucht je spreekt over liefde het ontstaan van puurheid maar dat is een natuurlijk dwalen waar het hart spreekt van waarheid is de laatste echo: trouw een opnieuw beginnen in de hartstocht…