Verdwaald in een doolhof vol klanken, Murmelend, dan weer uitbundig. Ach merelman, als je eens wist, Je bent een groot componist.…

Laat mij maar een vogel zijn, lijm mij vleugels aan en gooi me in de wind. Tegen de wolken geplakt als een ver zicht, klapwiekend op niets dan lucht, waarop ik zwevend aan de einder verdwijn.…

Van ongewervelden wist jij veel naaktslakken van hooguit 15 cm lang zij komen voor in zuidelijk Zwitserland in noordelijk Italië, stroomgebied van de Po hoe zij hun lid kunnen uitklappen tot wel een 90 cm lang en toch nog elkaar kunnen vinden als spelers uit een comedia del arte als maskers met lange neuzen Pinocchio´s met hun reukorgaan…

Ik heb noodgedwongen, mijn bloedhond weg gezonden hij zoog me leeg ik niet langer zweeg mijn bloedhond is bloedend heengezonden.…

In mijn huis wonen dooie dieren verstopt onder de bank of kasten. Twee verdacht van massamoord hullen zich geniepig in stilzwijgen. Zij die ik niet vond gaan ruiken, of herrijzen in een ooghoek van de kamer. Medeplichtig moffel ik lijkjes weg, en ruim ik ongenode gasten.…

Ik ben een pad Wie doet me wat Ik spring op en neer op mijn gat En als jij mij wilt pakken Dan zet ik jou te kakken Want ik ben sneller dan de wind Dus denk niet dat je mij ooit vindt!…

we zijn in Parijs de hoofdstad van Duitsland op straat lopen mensen naast Seinepaarden en op hun rug waterkoeten zenuwachtig en wit onverstoorbare giraffen staan te knabbelen aan de Eiffeltoren op Berlin Alexanderplatz boven een hemel van chocola die bevroren ontdooit en naar beneden drupt terwijl wij onze tongen uitstrekken…

ik hou niet van vliegen vliegen zijn vies ze zitten op stront en daarna op je eten dus toen ik een vlieg zag in mijn huis die zich verschool tussen de luxaflex toen dacht ik in een nijdige bui 'jij gaat eraan' spinnen zet ik vaak buiten dat zijn nuttige dieren ze vangen vliegen en muggen vliegen zijn vies brengen…

Zit en af, hey een bal! Geef pootje, waar is worst? Kwijldraad druipt, Pavlov's bel. Naar het bos? Hondenweer! Wie is daar?! Blaf de post. Natte snuit in een kruis, lik en aai, zwiep en zwaai, altijd blij kwispel staart.…

Klaarblijkelijk slik je voornamelijk 's-nachts wel eens een spin, dat zal dan niet de snuggerste geweest zijn, die trapt daar niet in. Waar je voor op je hoede moet zijn, zijn zij die je niet ziet. Vanuit de donkerste hoekjes en gaten word je bespied door de allerslimsten. Zij blijven over en zijn met meer, bouwend aan…

De poezen bibberen en beven, ogen schieten angstig heen en weer. Bommen en granaten kabaal overstemt, takkatak keer op keer. Nu twee zielige hoopjes met een post traumatische stress stoornis. Nee, het nieuwe jaar begint voor hen niet goed, en stinkt naar kattenpis.…

Waarom katten spinnen, weet geen mens. Wie weet, is het uit vredelievendheid. Wie weet, is het uit gelukzaligheid. Wie weet, is het uit dankbaarheid. En wie weet, God only knows, is het wel van harte bidden. Of mensen ooit konden spinnen, of het spinnen hebben verleerd, weet geen zinnig mens. Wat ik wel weet is dat, ik zin in bidden…

Er bestaan maar weinig honden, die ook gevoelige dichters zijn. Zo een dichtende hond ben ik. Mediteren doe ik met trappistenbier. Dat bier brengt een goddelijk gevoel. Rustig schrijven is wat honden willen. Niet in manden, maar in een luie stoel. Genieten wil ik van mijn sigaren. Mooi is het leven van een dichter! Proost en nog vele gezonde…

Een kip uit Barneveld koos het ruime sop zij kreeg de kolder in dr kop. Zij had gehoord over een gouden haan uit Nieuwehorne en is op pad gegaan. Er kraaide geen haan, het bleek een restaurant, ze is als kipkluif op een bord beland.…

Ze laat me uit In het holst van de nacht Kwispelt het pad dat we lopen Familie gans glijdt over het water Onder een hemel van tinten donkergrijs Een nieuwe maan die nergens te zien is Wolken tekenen zich af op een reis Naar waar de wind ze waait Langs het pad is een nieuwe boom geplant Als teken van nieuw leven In een winter die als…

Als ik om kwart over elf mijn zuster huiswaarts voer doemt plots op voor mij in het schijnsel der autolampen een donker voorwerp op het beton van de weg Hodonk-Werbeek ter hoogte van de Nieuwe Boer. Vlakbij zie ik -mijn ogen worden almaar zwakker- een kat lang uitgestrekt in al haar gaafheid zo liggend of zij nog warm van leven is -de…

Op de smalle omleidingsweg tussen Hoogstraten en Wortel kruist op maandagmorgen geen tien meter voor mijn ogen een buizerd statig mijn gezichtsveld en strijkt rustig neer even verder op een weipaal. Verwonderd bewonderend nieuwsgierig rem ik rij achteruit me dunkt we kijken elkaar aan de buizerd en ik. Maar er is reeds het woest getoeter…

Daar in de verte tussen hoge bomen onbereikbaar voor onze dromen het stilstaande witte paard zo sierlijk onbewogen de rug lijkt grauw daar bij de vaart mistig in de wintermorgen we hebben dikwijls overwogen of het een mystieke schim was of een hoefdier met een staart.…

Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken neer op de Dam. Zij dalen af langs de rode daken van de huizen; in de toenadering tot de mensen zijn zij tam. Zij kennen elke plaats van Mokum en zijn geschiedenis; in vreugde en in droefenis. Bont en grijs kleuren zij de pleinen van Oud Amsterdam. Boven Amsterdam vliegen duiven. Zij strijken…

Mijn poes heeft praatjes, een heleboel. Verontwaardigd zoekt ze een publiek, om haar klaagzang aan te janken. Over hoe ‘t regent, en van welke kant ‘t waait, of vreemde poezen in haar gebied. Soms brengt ze een muis, of aardappelschil. Ze kletst me de oren van de kop, en miauw ik terug dan valt ze stil, want echt…