5.875 resultaten.
Alles tot niets gemaakt
netgedicht
4.4 met 8 stemmen
1.106 Namen
worden vergeten.
Het bestaan
zal vervagen als een dwalende ochtendmist.
Diep in het geheugen wegzinkende herinneringen
zullen het zijn van ons wezen terugbrengen
tot iets wat ooit was,
maar nooit meer zal zijn of worden.
Alles wat was
en zou zijn
werd ons ontnomen.
Alles
wat was
werd tot niets gemaakt.…
vertel mij vader
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
352 mijn vader de ogen kijkend
zie ik alles wat ik ben
wil ik het antwoord weten
op wat mij bewegen laat
fluister mij vader fluister mij dan
ter bevestiging het antwoord
op de vindtocht van mijn leven
ook nu ik hier en jij daar bent
vertel mij vader vertel mij dan
ben ik grootgebracht geworden
de zoon de man en de mens
die jij wilde dat…
Door een wond omsloten hart geopend
netgedicht
3.7 met 12 stemmen
2.334 Dwalend baarde het gehoor zijn bloei in extase
toen de paradijselijke klanken van haar naam,
door het hart gekoesterd en behaagd
en gekleed in de schoonheid van hun aard, ertoe kwamen.
Als door de glans van hun pracht belaagd,
trachtend hun strelingen te bedaren,
viel het oor ten prooi aan het pralen
van de zang die zong tot wat het raakt.…
Verlangen
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
300 Zonder alle zorgen zijn
en gelukkig voorbij het heden
zo wil ik heel mijn leven
snellen naar een volgend ogenblik
met brandend verlangen
stap zettend in een volgend uur
een nieuwe dag
waar schaduw ongeboren blijft
en duisternis slechts
als dichterlijk iets
het licht mag sterken…
Mocht mijn hart nu verstillen
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
362 Mocht mijn hart nu stil worden,
laten gaan wat het griefde,
laten oplossen wat het bedrukte,
stil worden, niets anders meer.
Mocht mijn hart nu stil worden,
geen woorden meer horen,
geen verhalen meer beluisteren,
stil worden, niets anders meer.
Mocht mijn hart nu stil worden,
zoals de vale strepen aan de einder,
zoals de lijnen die naar…
Herinnerd worden en worden vergeten
netgedicht
4.4 met 9 stemmen
725 Eens een bloem van pracht en toekomst,
een bron van oneindig zicht,
een tong voor vele oren.
Nu wachtend op wat hem toekomt,
een duister licht,
waarin het einde wordt geboren.
Eens zo vol van superieur intellect,
het leven bood hem wat het had.
Nu zo leeg op late dagen,
wachtend op de nacht.
De zin van het leven:
herinnerd worden en worden…
afgeleide
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
339 we waren elk een reflectie
ingebonden, verdonkeremaand
samen weken we af van
gangbare vergezichten
in de verte nog niet
zodat het leek of niemand bewoog
bij dit schijnsel bleef ieder
voor zich, elkaar wanende
daar speelden we nog verstoppertje
zonder te vinden
alleen en geleidelijk verdwenen
met cement
tussen muurstenen
de…
Het verleden
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
281 Niets zo leuk als op archeologische
ontdekkingstocht te gaan
in je eigen zolderkamer.
Slingerend door een oerwoud
aan hersenkronkels,
borstelend langs stoffige spinnenwebben,
zoals Indiana Jones.
Zo kom je nog eens tot historische vondsten.
Sterk dat die naam op de valreep binnen flitste,
zoals het personage van Harrison Ford
telkens op het…
Wereldlichtjesdag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
491 ook voor jou brandt er een kaarsje
twee jaar mis ik jouw kriebelbaard
jouw mooie kijk op het leven
hoe jij genieten kon
van muziek het kokkerellen
gedichten, mensen
een biertje, broodje paling
het leven
ook voor jou brandt er een kaarsje
want het is stil, stiller zonder jou
toch draag ik je met alle liefde mee
altijd mee…
Heb het hart straal gerust
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
389 Al hagelt het en is het grauw
het is voor jou een glanzende dag.
Een voor grote rustige passen
een atelier met een kruk en tafel
en geuren van vers dennengroen.
Een voor lege doeken en penselen
die ook jou vandaag wenken.
Kom, blijf niet mistroostig staan
loop even hierheen vol verlangen
verwoord jouw regenboogzielskracht .
Vrees geen…
Je memo's
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
362 Je hebt de liedtekst aangegeven
zelf uitgezocht en draait al deuntjes
de tijd en jezelf om als oudere plaat.
Je graf is in zicht
fluister je met broze lippen
vuur en as heeft geen voorkeur.
Wat zul je gaan doen
al bijna weg van hier
wat worden definieerbare momenten.
De onvoorspelbare aarde lonkt
dit gevoel van mysterie knaagt
jouw…
als je wist
netgedicht
3.7 met 6 stemmen
437 je zou versteld staan
als je wist hoeveel mensen
jou nodig hebben…
spiegel met zwaan
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
355 zo schamper kan men zijn
licht van bestaan
in twee ijle lijnen
zoals
spiegel met zwaan
maar het verstand
kan trekken zoals lood
aan een vislijn zwaar
buit halend van de bodem
bezwaard bloot te staan
spiegel met zwaan en brood
de maan en nog meer lasten
drukkend tot zelfs ademnood
het ijle breekt in het kluwen
van dwingende lijnen…
Wolkenverven
netgedicht
3.4 met 7 stemmen
388 Peinzend over de donkere kant van de maan
zag ik vrij plots het mogelijke alternatief
pakte verf en kwast en een hoge ladder
en begon mijn eigen hemel te scheppen
witte wolken naast diepblauw
de duistere kant bleek slechts
een schaduw van mezelf…
Vriendschap en familie
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
510 Leven geeft je diverse wegen en kansen
om niet alleen te sterven
eenzaamheid hoeft je laatste jas niet te zijn
als je een zijweg durft in te slaan.
Broosheid , je botten, kaalheid zijn niet erg
je hoeft geen momenten meer te wachten
nieuwe familieleden ook zonder bloedband
mogen je ook verwarmen en omarmen.
Ook jij mag je de gelukkigste…
Vriendin en vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
417 Je hoeft mijn mond niet te volgen
geen geschenken te brengen
bloemen mogen tuinen blijven sieren
luister maar gewoon naar je hart
ervaar de resonantie in de kamers.
Het is te vinden, dat vertel ik je
met en in de kleuren van de natuur
als ik de spatels of het papier
tot mijn ogen maak, mijn iris
geheimen eindeloos uitdeelt.
Tijd oogt als…
Kompas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
434 luisteren naar jou
is zoeken in het riet
of plots wakker worden
met verwarring in 't verschiet
is het vissen in een vijver
zonder aas toe te voegen
wat versta je onder gevulde ijver
als altijd lege handen je droegen
ik leef zo het leven brengt
eerst beheerst, vooringenomen
later draag je mee wat is verzengd
soms beklijft dat aan gewenste…
Ouderloos
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
372 Ouderloos
Vele dagen waren als verse boeken
minuten lang soms jonge wezen
met nachtelijke beelden om te vrezen
wat mochten wij kinderen onderzoeken.
Dit kalenderjaar zal mij lang heugen
niet gelukkig uitgevallen zonder pijn
voelde het eerder als broos porselein
handgeschilderd mocht het toch deugen.
Had het firmament luiken echt dichtgedaan…
Zwijgen of spreken
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
373 We zullen nooit te veel spreken.
We zwijgen alleen te weinig.
Als je weinig spreekt is gebleken,
wordt je alleen maar chagrijnig.
Spreken mag dan zilver wezen
en misschien is zwijgen goud.
Waarom zou je spreken vrezen,
als je toch meer van zilver houdt?
Maar je moet altijd wel bedenken
dat goud van grotere waarde is.
Spreken kun je zonder…
Uit het goede hout
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
376 Kijk hoe scherp alles vandaag
geuren van het woud leven geeft
een keukenmes een winkel snijdt
om deze beelden te koesteren.
Leven is een spel van letters
het snijdt hout en geeft wijsheid
raakt je aderen en torenkamers
met dronken traagheid.
Het maakt je een uil of adelaar
een honderd jarige kastanjeboom
terwijl de wind je oren leeg blaast…