Ik laat dit uitzichtloos bestaan Nu maar gaan Ik wil nu echt weer leven Ik heb zoveel liefde te geven Waar ik kan zijn zoals ik ben Bij wie ik ben zoals ik ben Grenzen zoeken en weer terug Ik wil soms echt veel te vlug Ik voel me openbloeien Voel mijn lichaam gloeien Hunkerend naar ultiem genot Gevoelens niet op slot Verlangend naar de golven…

Hoopvol kuste hij haar zacht Zijn hand daalde reeds lager. Helaas, zij had iets anders in het hoofd Dan hij zichzelf had beloofd. Nu sloft hij naast haar, zwaar bevracht Langs super, markt en slager.…

in gebroken licht sieren lijnen mijn avondbloem die haar tinten tonen, verbeelding beschijnen en zwoele zuchten nog verder bevruchten schaduw verschonen van een belegen dag zo’n fluistermoment maakt van tederheid gewag schept vertraging die tot verwenning leidt…

Vanavond zal ik proeven jouw huid op die van mij mijn zinnen langs jouw zij en stilaan meer behoeven. Ons stoffelijke wezen brengt dichter zo bijeen wat heel was, lang voorheen; geen tel is meer na deze. En langzaam cel na cel ga ik zo in op jou en jij dan op in mij met innig zielespel. Een eindeloos moment van goud en Godsbeminnen…

er was een waas van bloemig zijde het rood was feller dan normaal groen schikte zich tot beide zich vonden in een bacchanaal men smeekte om wat libido dat zich nog moest ontvouwen op een gehuurde video voorzien van wulpse vrouwen…

Zoals elke dag opnieuw de avond in de nacht kijkt en d` morgen saluerend begroet Wordt geleid door de dag die vanmiddag als stof in de wind wordt weggeblazen Als roosapplicaties die swingen. Plots daarna weer dwingen de middag zeer oprecht begroet Wordt versierd door de dag die vanavond als dansend' letters worden weggespeeld Daar…

beminnen zal ik je als nooit tevoren zodat je geen genoeg van me krijgt verklap me maar dat je meer wilt en je zult alles bemachtigen gewillig ben ik geniet van iedere minuut en hopend op meerdere jouw ogen gevuld met lust in een vurig verlangen jouw geestdrift in verleiding liefde vindt zijn weg in overweldiging van instincten ik…

ik zoog de lente in mijn hart en zong de hele laan daar, op de kruising trof ik plots een aardig meisje aan zij nam mij mee naar ‘t groene gras, wees op een bloempje schoon, ik had zoiets nog nooit gezien het was heel ongewoon de bloemkroon die zich opende toonde haar rozig hart met rond een heel klein stampertje het donzig meeldraad…

het is lust als ik je plagend streel wanneer wij gevoelig onze lippen hun weg laten bevaren over golven van genot zie ik vrijelijk en trots jouw glans verschijnen langzaam met tedere aanraking van borst en tepels glijdend jouw vingertoppen rond mijn mond langs de kier van innerlijk welbehagen ogen verraden intense broeierigheid gevoelig…

Met jou meedrijven, met jou meewaaien, in de donkere nacht terwijl de maan licht geeft, haar kracht schijnt. Ik zie de uilen en de andere vogels in de bomen, ik ruik de bloemen en alleen jouw naam wil ik nog noemen alleen jou wil ik nog kennen en mezelf in jouw ogen en tedere stem herkennen: tot jou, zou ik zo graag willen komen…

Bolletjes uit de oven. Yoghurt erbij met frambozen. Ik voel je achter me. Draai me om en kijk je aan. Je gezicht dat straalt in de zon. Yoghurt, frambozen, Dieproze en zoet. Geur van vers brood uit de oven, vermengd met in de verte, een vleugje net gedoucht. Naakte lijven onder ochtenjassen Je pikt lachend een framboos…

Haar vasthouden tot zij naar adem snakt en bovenkomt de toestand in handen neemt Bevrijd het beest berijdt stuurt en richting geeft met teugels en bit vloekt met Griekse stamtijden hersenloos in het hoofd gestampt schakelt over naar Latijn eindigt afgespeeld in Sanskriet tot ademtocht en zucht…

waar mijn bloed tot uiting kwam in een liefdevol verpozen, is heel mijn hart gedompeld in jouw zoete nat afkomstig uit de bron waar jouw dijen zich ontvouwen maar wat zich spreekt is de eenvoud van het verleden, de ware toedracht herkent het verbond van kracht en waanzin doch jouw schouders vleugelen mij langs diepten zonder stem, zelfs…

Ze zit zo heerlijk tussen mijn benen Dat ranke, slanke, sierlijke ding Ik heb haar heftig ingereden Toen ik van Huizen naar Winterswijk ging Daar in Huizen heb ik haar ontmoet Ze stond zo sexy langs de straat Zo vurig en fraai als een volbloed Klaar voor de actie tot alles in staat ’t Was weer eens liefde op het eerste gezicht Een onderbuikkriebelend…

‘k Heb u lief, zo lief, mijn lief Met al mijn ledematen U te kussen, strelen, tasten Is wat ik maar niet kan laten Al uw glooien, al uw plooien uw spelonken heb ik verkend Niets is vreemd meer, onbevlekt Van top tot teen zijt gij gekend Gij slaagt erin mij frank en vrij Extatisch te vervoeren Uw beetjes, kreetjes oh mijn lief Kunnen mij…

ver van beslagen ramen smelten zij innig samen in de branding van een lustige kust vol diepgang…

jij platina blonde poes met je licht blauwe bloes welke ik graag wil ontknopen om mijn vuur op te stoken je speelt met mijn zinnen die willen beminnen zet hormonen in bedrijf in mijn onvervulde lijf uitpuilende blauwe bloes mijn wellust zoekt een smoes mijn twijfel zoekt te lang maakt mijn geweten bang ik loop snel het steegje door…

Nettemeijers Je ziet ze langs de lange lijnbaan lopen - lachend loerend lellebellend hoge hakken korte rokken – tippelend van genot in Mokum Lamed het doet er niet toe of Mokum Leeumed overal gelijk als zinnebeeld van de nettemeijer op de wateren van de Grote Schipper zij varen alleen stuurloos ontroerd attenooie wat…

Als de boomgaard slaapt is de dans voor ons. Dans met me, dans met me en luister zacht naar de zoete stilte van deze nacht.` Het orkest speelt, de tango wacht, pluk de vrucht, waar het lichaam smacht. de boomgaard slaapt, de stilte lacht Deze dans is voor ons de hele nacht…

De macho Koen is altijd fit. Hij is gezegend met een stijve waarmee hij aan de gang kan blijven. Een bron van vreugde is z'n lid. De vrouwtjes - gaarne wippen zij - zijn allemaal verzot op Koen, omdat ze 't met 'm willen doen. Ze zijn er als de kippen bij. In rijen staan ze, daar ze smachten naar Koen, die hen zo fijn verwent, gedreven…