De bloem die me gaf pootte in mijn tuin op jouw manier zo stevig en krachtig kijkt naar mij zo lief zo zachtig teer diep helder wit groen haar hart als het jouwe geel ingebed in het mijne Bloeit temidden van zaaddozen Deze winter zullen zij gerijpt mijn tuin bevruchten Zo hier dat wel Zo daar wij niet Zo lang mijn tranen mijn me kunnen…

Spontane creatie was de reden dat er iets was in plaats van niets en waarom hoge bomen licht zochten niet meer van richting veranderden die regenachtige septembermiddag toen we niets zeiden, en toch jouw stem in mijn gedachten eenzaam klonk alsof een vreemde mijn bestaan volgde mij vanaf grote afstand iets toefluisterde wat tussen muren besloten…

als tederheid is uitgeteld in de goed ommuurde hof en de man zijn vonnis velt huilt de vrouw van Willendorf zetel van de ziel is zij nu gaat hij alleen op pad speer en roede houdt hij bij wie heeft haar ooit lief gehad? bliksems slaan op ’t middaguur vernietiging van al wat was paars gekleurd het zonnevuur de open schaal vol bittere as…

(voor M.) 'Iemand vertelde me dat je nog van me houdt!' Carla Bruni Magerder dan een kort 'hallo' kunnen we niet gaan, hoewel een bekende zanger 'hello' tot een wereldhit maakte, maar die intentie zul je toch after all niet wagen te bedoelen. Het is goed, meisje, we zijn uit elkaar en we willen toch vrede, het is goed, wrede hartenvreetster…

Gevallen spiegelglas 2 Zie in de scherven van glas teleurstellingen in mijn leven vervormen van goede wil door fouten stuk gevallen spiegelende scherpe splinters van verraderlijke eigenwaan dat glas de glans ontneemt gebroken glas is niet te lijmen herinnering bewaard spiegeling nooit zal het ooit weer worden, en beter ook dat men niet…

Jou horen zeggen dat er niemand is totdat je wordt ontdekt, betekenis krijgt in woorden van begroeten en over het weer een bron van eindeloos gepraat Het gewas dat zich richt naar licht en klimaat wortels diep in de aarde gekropen Dat je iemand bent door een ander te ontdekken in gemeenschappelijk te onderscheiden in wat je weet rozemarijn…

(voor M.B.) Ik zag de ramen geopend en ervaarde rust voor jou, prima zo, zodat zelfliefde je heelt en mijn liefdesverdriet daardoor zo goed als opgedroogd is, heb inmiddels alweer naar honderden sexy vrouwen gelonkt, zij naar mij, wens je evengoed succes met de liefde, die, dat kan ik je wel zeggen, nooit een climax bereikt, ondanks de sex…

ik wilde je nog vragen welk spel je speelde in al die verfomfaaide dagen de visjes die we deelden liggen op apegapen een stapel kleurenblind en het rad draait door, ook zonder wind de bank is blanco facturen verbrand jouw inzet een veeg in mijn blote hand de laatste champagne grand cru van een parvenu verpand aan de tollenaar rien…

Ik reed die weg Tientallen keren op weg Nu leeg, kaal Enkel een paar rode klaprozen witte kamille geel koolzaad Deze kende ik al van voor jou Andere niet die leerde je mij Net als ik jou leerde kennen En jij mij Niet uit mijn hoofd in mijn hart Zelfs in tegenwind een lange weg vol…

Op een roze wolk gevonden in toevalligheid. Liefde, eindeloze warmte, jawoord tot de eeuwigheid. Beschermende handen, die de kou van de wereld weerstonden. Deze handen, gebald, de liefde stukgeslagen, de woede, in enkele seconden. Jouw eens zo liefdevolle ogen, verlangend gericht op zijn hele wezen. Nu diezelfde ogen, dik, van pijn en verdriet,…

het was in Broadstreet The Buttery hij van geboorte bruin slobberig colbert zwart krulhaar zweeg zij van oorsprong bleek jurk strak gelichaamd rood haar sprak op het tafeltje tussen hen ‘Politics of Aristoteles’ ‘De Profundis Oscar Wilde’ twee cappuccino ‘s iPhone rode roos en zijn hand die tevergeefs de hare zocht buiten wachtten…

Voor R. Wij werden als wolken uiteengedreven door donderslagen die zich ongevleugeld in het hart hadden genageld Wij waren passanten in een wereld die niet beter wist dan dat jonge vogels in dromen zouden nestelen Jouw hand vouwde zich in loyaliteit om mijn breekbare ziel tot deze knakte in een orkaan van het onbereikbare Slechts…

Na zoveel jaar zie ik je weer je zwaait ik lach en keer me om met beelden van je mond mijn hand je schouder ik dacht de tijd heeft deze dingen uitgewist ik heb me hopeloos vergist ik ben je nog niet afgeleerd alleen maar leger ouder.…

Oh help hij rolt tikt nog enkel recht en vooruit dit hart van steen Een granieten slag slaat hij op ‘t stort beton, om stil mij te zijn Wachtend op een barst maar erin een wederklop die schopt en slaat…

Ze is slechts een silhouet, duivels spel in avontuur, hierin werd ik overklast, recht door mij en puur in mijn gevoel gekrast, haar schaduw kleurt de graven wit, komt helder dichterbij, ik schilder mijn ruimte op het broze pallet van onstuimige eerbaarheid. Ik strijk mijn streken met een droge kwast, lees de verlichte tred in…

Ik denk dat ik maar niet meer schrijf of bel ik denk dat ik er maar mee stop Want wat ik ook probeer -het is me nu wel duidelijk- mijn post wordt steeds geretourneerd en je hangt al heel snel op.…

De dichter wendt het slechts voor, hij veinst zichzelf door en door dat hij voorwendt zelf de pijn te zijn, een gewortelde gevoelde pijn. En zij die lazen wat hij bedoelde, zich invoelt in de gelezen pijn niet de twee waarvoor hij geleden had daarin ook de hare niet kon zijn. Hij rijdt op zijn rails in 't rond,tot groot vermaak van…

Weer zovele getelde dagen strijkt het lentelicht zacht over het purperen land en door het zwarte raven haar, het is alweer een jaar, het is niet waar dat zij daar nog steeds in ruste ligt, de grond met eigen woorden koos als een onvoltooid gedicht. Ik slijp haar gratie in mijn hart van steen, ik ween haar naam in hout en de taal om…

Weet je Ik ben er nog en blijf nog een beetje Hier Want weet je Je bent er nog blijf nog een beetje Daar Waar we vroeger waren Soms komt alles terug Hier bij mij Daar bij jou En vandaag overal…

In nostalgisch verre dromen vervaagt nimmer jouw gezicht weemoed heeft 'het zwart' verdreven herinneringen zacht meegenomen de slechte langzaam uitgewist wrok stilaan in tederheid gevangen nochtans wreed met machteloosheid saamgevoegd desondanks geworteld in verstild verlangen naar wat eens was maar nu niet meer bereikbaar is...…