248 resultaten.
Plens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast,
met de opdracht negativiteit weg te spoelen.
Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen,
hoog water in hartje zomer heeft ons verrast,
Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert?
Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen.
Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen,
maar voorkom dat…
blijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 de verschrikking
is een ongelaagde
vormeloze klomp
een amorfe massa
vijandig onooglijk
ongenaakbaar
je voelt het
ongemak de
pijnlijk stilte
en je weet niet
of het ooit
genoeg zal zijn
je blijft
desondanks
de klomp
valt in duizend
korrelige stukjes
uiteen
je bent gebleven…
Frédérique
netgedicht
4.7 met 3 stemmen 138 ‘wat doet het er toe
wat ik ben.
Ik ben wie ik ben
en jij mag zijn
wie jij bent.’
een kleine denkfout verwoord
door een jonge nog onschuldige meid
die de harde wereld nog onvoldoende kent
tot hen die haar in elkaar hebben geslagen
voorwaar geen kleinigheid
lieve schat
wat zij blijken dat
kunnen we niet laten zijn
vroeger niet en ook…
Witte Raaf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Er wandelt een vrouw
in het Kronenburgerpark,
raven vallen aan;
Snavels pikken scherp,
armen weren zich vergeefs,
vleugels vliegen heen;
Het is persoonlijk,
felle haat gericht op haar:
zij, die duiven voert.…
Lastig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Focus was lastig
gespleten
als zijn gedachten waren
in kwadranten
om precies te zijn
sinds hij gevierendeeld was
Geen
of slechts één been
om op te staan.
viel het hem zwaar
moeilijk was het
om zich bijeen te rapen
door te gaan
de som was niet meer
dan de delen
er leek zelfs wat te missen
zijn hart waarschijnlijk
aangezien er iets…
De Bevrijder
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 De winter is voorbij, de mannen willen actie
als rammen zonder ooien en zonder herder
Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn
Het kost een vermogen, dagelijks
voeren karren brood en vis aan
de veldtocht begint, we trekken op
door de buitengewesten
Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad
kamperen we tussen de olijfbomen
De heilige giet…
overvleugelen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 168 toen stenen en glas door de straten vlogen
toen monden schreeuwden door de koude
muren heen
toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden
en alles tot puin was gewalst
toen het licht begon te worden
en een vreemde stilte binnensloop
en jij je in gesnik verloor
en duiven onverstoord koerden
en je rondkeek naar wat over was
en…
de O-lijn
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 ze staan allemaal
aan het Tijdenskanaal
kazematten
beton en staal
maakten het helemaal
als O-lijn
verdedigingslinie
radicaal
tegen een Duitse aanval
bruggen over het kanaal
opgeblazen
vanuit de kazematten
schieten maar
over het kanaal
vertraagt in elk geval
de Duitse aanval
er zijn nog tal
van verdedigingslinies
in het binnenland…
Grensland
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 101 wind en wolken jagen
blaadjes ritselen vlagen
smoren ochtendrood
wolkenflarden vlagen
het licht uit de dagen
langs de Grenzweg
de Westweg
waait de dood
de Walchumer Schloot
doet de grens voor
oneindig rechtdoor
vanaf Sustrum Moor
somber verlaten
lopen de straten
al maar rechtdoor
gevangenen zwoegen
een meter diep ploegen
met schoppen…
Stadskanaal
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 116 Kerf getrokken
langs een lineaal
totaal kaarsrecht
zo ver ik kijken kon
en het loopt door
achter de horizon
zo eindeloos recht
dat voelt slecht
waar ben ik terecht
gekomen
nergens troost
in mijn dromen
heeft een water bochten
Stadskanaalsters kochten
drugs en drank
om dat kanaal
recht als een plank
te vergeten
niet langer door hun…
1-2-3-1-2
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 102 volg MIJN pad alleen
veeg de straten schoon
een kind doet de was
dans naar mijn pijpen
het is een simpele wals
hoor het 1-2-3-
klappen van de zweep
doorbijten is het devies
mijn wil is de wet
een blok aan je been
al die toxische mensen
iedereen heeft wat
wie niet horen wil
zal snel spoorloos verdwijnen
in nor kist of kuil
1…
Gaat weg van mij
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 79 Drie in één het licht
de wijsheid van
mijn zingen
Mijn stem is de merel
in mijn mond dat opklimt
naar het huis van
mijn Vader die in de
hemel troont
Het huis met de vele
woningen;
voor mijn oog een blinkende
Davidster
terwijl ik
denk aan al het
onschuldig vergoten bloed;
de kannibalen
die nooit
genoeg krijgen
van het verorberen…
Fabelschubdier
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 96 ik ben
het fabelschubdier
in Wedde
op het kasteel hier
was ik de draak
had tot taak
in lengte van dagen
het wapenschild
van de familie Addinga
te dragen
hoofdelingen die solden
met de vrije boeren
van Westerwolde
als onderdrukkers
waren ze berucht
naar de slotkelder
ben ik gevlucht
voor hun orde en tucht
bang kwam ik
in hun onderaardse…
Foei....
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 133 Vandaag werd ik spontaan getroffen
door een aanval van lichtvoetigheid,
waarvoor geen therapie bestaat,
dan zéér sombere gedachten.
Mijmerend ga ik zitten op een bankje.
Somber denk ik aan de zinloosheid
van ons sterfelijk bestaan.
Mijn donkere wolken werden getroffen
door een aanval van de zon.
Ze verloren na een nutteloze strijd.
Daarna…
Mens in gedwongenheid
netgedicht
3.9 met 8 stemmen 341 wanneer alles weeral eens tegenzit
en het denken verstoort het evenwicht
zo ook het verdriet verdrijft de blijdschap
dan treurt de lach in gevangenschap
we willen wel maar kunnen niet zo goed
het luisteren naar die gedwongenheid
ons hoofd knikt steevast op en neer
maar het hart wilt juist die ommekeer
we kunnen elkaar in de haren vliegen…
Utrecht
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 215 Wat kun je zeggen na die schietpartij
Wat woekerde er in dit daderhoofd?
Wie heeft het van gezond verstand beroofd?
Wie bracht het onderricht in barbarij?
Wie liegt dat men zo naar de hemel gaat
Is een der bronnen van dit aardse kwaad
© Inge Boulonois…
alles is genoeg
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 145 achter de deur
regeert de
tirannie
angst plakt als
een makke huisvlieg
aan het behang
in een pan suddert
het verschraalde
leven
een kapot glas
een stem
alles is genoeg…
zachtjes landen (Congo 2)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 186 ze scheurden mijn
ziel en mijn lichaam
uit elkaar
we transformeerden
in twee doornige
entiteiten
verwerden tot
overwoekerde
verhandelde
eilanden waar
striemende pijnen
smeulen
we moeten
klein beginnen
zachtjes landen
in jouw
serene
onbedorvenheid?…
blauwzuur
netgedicht
3.5 met 2 stemmen 135 de zon zoekt
zijn steile weg
naar boven
cassave brood
op het
open houtvuur
een vleug van
fijne prikkelende
brandlucht
op de akker
struikjes met
handvormig blad
haar smalle
vingers strijken
langs het blad
ze zijn tot elkaar
veroordeeld: gif
en voedsel ineen
geen boom beweegt
in de donkerte
van het woud
als…
(n)ergens thuis
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 228 met een huis vol kinderen
blijft zij bidden voor het betere
dat hij als man en vader
haar en hen niet geven kan
het hoofd omhoog ondanks alles
zingt zij haar dapper lied
steeds het betere hopend
dat eens haar wereld keren zal
toch lijkt het telkens weer
dat ze nergens schuilen kan
dat geen plek te vinden is
waar zij en haar kroost veilig…