In de tuin staan duizend gerechten Als fruit en dood dier op hun eigen schavot Aan bomen Hangt blad dat het kauwen ontkomt In bomen Wachten gitzwarte vogels In de tuin staan ook duizenden stoelen Zachte zitting de ruggen in zwijgend gelid Alles onverwacht stil na dat alwilde spel In de tuin liggen greppels gegraven Rokende hulzen…

Romes wachtend arena 's hebben 's avonds in hun stenen kelderkamers lange rijen tafels waarover schaduwen uit fakkels en olielampen wild soms traag heen en weer dansen de zwaardvechters van morgen eten en drinken zich propvol genieten allemaal met smaak kauwen en slokken gulzig brullen grove grappen uiten speelse dreigementen vergeten…

Zijn pleidooi voor de literatuur Kwam voort uit geloof dat beschaving - ik citeer exegeet A. van Dis - Met intelligentie speelsheid cultuur De barbarij steeds overwint Ook al is het lichaam nog zo kwetsbaar en zwak Juist nu zal de geest overwinnen Als in die koortsdroom Waar beelden vertoond worden van de profeet Anders dan die…

wat is nu de betekenis van deze kleuren, zou wit de maagdelijkheid zijn waarachter dit preutse land zich schuilt, en blauw een zee van leugens die geen weerstand aanvaart, en rood, rood de kleur van liefde, maar zeker ook rood van het hellevuur waar wij ons Nederlanders in begeven waarom een volgorde die ordentelijk en zwierig je gedachten…

hij vertolkt de wederdiensten die zijn zelf gestroomlijnde effecten buiten het genormaliseerd volk naar de buitenrand van deze aarde duwen alles is hem vreemd, zelfs de tandheugel waar zijn slipkoppeling de riemen doet gillen van pijn deert hem niet, hij vervlucht telkens in zijn demonische lach hij is zelfs de tijd meester en draagt…

De wereld is een grote plek, nietwaar? De nacht valt met z’n vele zorgen Velen vallen met geluk in slaap Anderen sterven In Kabul wordt de overwinning gevierd Dar al harb wordt ingedamd Studenten schreeuwen dat hun jaar begint En ik, geplaagd door hitte Ik denk aan werk dat spoedig wacht Ik denk aan de mensen die denken Aan de rode…

Jan Klaassen was een troubadour van je liedjes en je hopsa, van je tralalala zo ging dat bij Jan, dag in en dag uit en het boeide hem geen fluit of men hem een clown vond een nar, een idioot: dit was zijn leven van nu tot de dood... En kijk, daar kwam Katrijntje aangehuppeld! Vrolijk en wel riekend naar roosjes en liefde danste zij door een…

‘Hey!’ het woord kwam uit t niets zwart omsloten - ingekaderd een verstikkende deken zoekend naar contrast of in ieder geval iets lichts - iets wat mijn ongelijk bewijst een knoop in mijn maag - baksteen de ogen - ‘Vantablack’ lijken mij te hypnotiseren doen vuren oplaaien waarvan ik het bestaan niet kende er worden geen woorden vuilgemaakt…

het kind mist de bus op smalle schouders draagt het de dood alleen achter de vergrendelde luiken de boze bittere mama het verdoolde kind draagt de schuld van alles met zich mee de pop aan een draadje veert op als iemand haar lege ziel doordrenkt met zijn kwaad een ontsnapping aan duistere eenzaamheid hij lokt zijn…

Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast, met de opdracht negativiteit weg te spoelen. Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen, hoog water in hartje zomer heeft ons verrast, Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert? Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen. Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen, maar voorkom dat…

de verschrikking is een ongelaagde vormeloze klomp een amorfe massa vijandig onooglijk ongenaakbaar je voelt het ongemak de pijnlijk stilte en je weet niet of het ooit genoeg zal zijn je blijft desondanks de klomp valt in duizend korrelige stukjes uiteen je bent gebleven…

‘wat doet het er toe wat ik ben. Ik ben wie ik ben en jij mag zijn wie jij bent.’ een kleine denkfout verwoord door een jonge nog onschuldige meid die de harde wereld nog onvoldoende kent tot hen die haar in elkaar hebben geslagen voorwaar geen kleinigheid lieve schat wat zij blijken dat kunnen we niet laten zijn vroeger niet en ook…

Er wandelt een vrouw in het Kronenburgerpark, raven vallen aan; Snavels pikken scherp, armen weren zich vergeefs, vleugels vliegen heen; Het is persoonlijk, felle haat gericht op haar: zij, die duiven voert.…

Focus was lastig gespleten als zijn gedachten waren in kwadranten om precies te zijn sinds hij gevierendeeld was Geen of slechts één been om op te staan. viel het hem zwaar moeilijk was het om zich bijeen te rapen door te gaan de som was niet meer dan de delen er leek zelfs wat te missen zijn hart waarschijnlijk aangezien er iets…

De winter is voorbij, de mannen willen actie als rammen zonder ooien en zonder herder Bij het vismeer beloof ik hun koning te zijn Het kost een vermogen, dagelijks voeren karren brood en vis aan de veldtocht begint, we trekken op door de buitengewesten Op de Zalvingsberg bij de hoofdstad kamperen we tussen de olijfbomen De heilige giet…

toen stenen en glas door de straten vlogen toen monden schreeuwden door de koude muren heen toen tollende lijven met groot lawaai de stad in stormden en alles tot puin was gewalst toen het licht begon te worden en een vreemde stilte binnensloop en jij je in gesnik verloor en duiven onverstoord koerden en je rondkeek naar wat over was en…

ze staan allemaal aan het Tijdenskanaal kazematten beton en staal maakten het helemaal als O-lijn verdedigingslinie radicaal tegen een Duitse aanval bruggen over het kanaal opgeblazen vanuit de kazematten schieten maar over het kanaal vertraagt in elk geval de Duitse aanval er zijn nog tal van verdedigingslinies in het binnenland…

wind en wolken jagen blaadjes ritselen vlagen smoren ochtendrood wolkenflarden vlagen het licht uit de dagen langs de Grenzweg de Westweg waait de dood de Walchumer Schloot doet de grens voor oneindig rechtdoor vanaf Sustrum Moor somber verlaten lopen de straten al maar rechtdoor gevangenen zwoegen een meter diep ploegen met schoppen…

Kerf getrokken langs een lineaal totaal kaarsrecht zo ver ik kijken kon en het loopt door achter de horizon zo eindeloos recht dat voelt slecht waar ben ik terecht gekomen nergens troost in mijn dromen heeft een water bochten Stadskanaalsters kochten drugs en drank om dat kanaal recht als een plank te vergeten niet langer door hun…

volg MIJN pad alleen veeg de straten schoon een kind doet de was dans naar mijn pijpen het is een simpele wals hoor het 1-2-3- klappen van de zweep doorbijten is het devies mijn wil is de wet een blok aan je been al die toxische mensen iedereen heeft wat wie niet horen wil zal snel spoorloos verdwijnen in nor kist of kuil 1…