De trieste muziek raakt het onderbewustzijn  heel voorzichtig aan…

De oven knettert vol geurige houtblokken: het keukenduister leeft op door luide tonen van een vlammensymfonie.…

Onder hemels blauw tonen witgrijze wolken blije tegenkleur.…

de bloesemdief blaast de geur van de hemel in het rond the blossom thief blows the scent of heaven around…

ik blaas wensen door pluizige parapluutjes zaad danst op aarde…

De stier kuiert rond, ontziet smakelijk grazend alle bloempollen.…

In een schelp leven als bewegingloos weekdier; soms de zon voelen, dan dat verkwikkende schuim: wensloos tevreden bestaan!…

Merel zingt solo voordat zon zal opkomen een nieuwe morgen.…

Vroeg in de morgen  glinsterende dauwdruppels  parels in het gras…

Hemelster zo ver De wolken schrijven je naam Mijn hart zwaait terug…

Verdwaald, zoekend, zweeft de blauwe waterjuffer langs huisdeuren.…

Lentetraan schittert als een ruwe diamant zo puur en zuiver.…

De wereld voelt koud Zonder jouw aanwezigheid Zelfs als de zon schijnt Je bent er nog wel Maar niet zichtbaar, niet tastbaar Niet zoals jij bent Dat leven is klaar Je bent nu een hemelster Dus zoek ik je daar…

Olifant en mug: beide zijn in Gods oog als zwevende zaadjes.…

Het late zonlicht speelt een licht- en schaduwspel met de boomblaadjes…

Noten en tonen prachtig vertolkt door merel bij zonsondergang.…

Met elf op de brug. Lentezon op ons gezicht. We lachen de toekomst in.…

Helemaal alleen daarginds zittend in het groen mooiheid om te zien.…

Het boerengrasland geurt, belooft toekomstig hooi; reeruggen golven sierlijk, met beheerste haast, boven de hoge halmen.…

Mei, eindelijk kan de vogel zijn ei kwijt. Knopsgewijs opent de natuur haar pracht een lust voor het oog. Het dak lekt tranen van god op mijn bordje. Stilte, ik luister de zee zingt een bruisend lied. Het is lente, de natuur voedt de aarde het werk is nooit af.…