inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten over heelal

306 resultaten.

daar gebeurt het

netgedicht
2.8 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.148
tussen het vuur van de sterren daar gebeurt het waar land land zich uitstrekt over eindeloze zeeën waar schikgodinnen geschiedenis breien de draden van leven verweven in kunstige taferelen en anderen weer uiteenrafelen…
jdtunzi29 juni 2003Lees meer >

mateloos

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 955
ik heb geen maten per minuut en ook geen beker het is meer eb en vloed en ik lig in het water tussen het mateloze schuimbekken van de golven…
jdtunzi19 juni 2003Lees meer >

Twee-eenheid

netgedicht
4.6 met 82 stemmen aantal keer bekeken 1.654
Tintelend mysterie Twinkelend kristal Lieflijke materie Spiegel van ’t heelal Bikkelharde gratie Tedere cesuur Simpele creatie Edel avontuur. ’t Magisch beeld der sterren bracht ons samen hier riep ons tot twee-eenheid: rozekwarts en stier. -------------------------------------------------------------------- Toelichting: Met dit…

hemel in verpulverde staat

netgedicht
3.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.309
de lucht brak in talloze scherven we ademden hemel in verpulverde staat straten trilden wegen schokten overbodig gewicht doelloos uit zicht aarde verstilde in het doolhof van tijd de nacht was de dag in de schemering kwijt handen vatten de dood als geluk stervenden schreeuwden hun werkelijkheid stuk met de zon in de hand, ogen…
wil melker24 februari 2003Lees meer >

Het heelal

netgedicht
3.3 met 19 stemmen aantal keer bekeken 1.527
angsten doen het duister winnen vallen de sterren bij nacht ter buit schijnt de maan echt buiten zinnen schreeuwt de zon het brandend uit beweegt tussen de hemel en aarde veroorzaakt springvloed in de zee draait zo om normen en waarden trekt iedere planeet met zich mee de regenboog spant haar snaren het wezen dat het nog niet bevat…
pandorra9 januari 2003Lees meer >

Serenade

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 993
de maan glijdt op de toppen van mijn uitgestrekte vingers naar een hoogtepunt bloost zich geel de hemel in na die rakelingse bevingering en streelt de zwarte stilte zon van de nacht maar zo gehavend dat ze eeuwig ootjes vormt van pijnlijke herinnering…
Meer laden...