zoveel ballen zijn er al gevallen in het tuigen van de boom weer een droom in duigen de kinderhand van toen is nu een oom raap altijd de scherven in drukte van belang veeg herinnering bijeen en weet hun glans zal volgend jaar niet erven maar ik laat ze nooit alleen zo sier ik mijn boom met schijnbaar leegte aan de winterharde…

Ik drink weer hop en gerst verveel me, dus ik dicht is dat dan nu de kerst die ik me heb verplicht Ik ken ze nog frapanter een meisje veel charmanter Is twee dagen alleen met niemand om zich heen Eindelijk eens tijd voor zich alleen Geen debiteurenlijsten om haar heen Is dat allicht de kerstgedachte Waar elk mens ooit eens naar smachte…

kerst is jaarlijks de tijd om je diep te vervullen breeduit bij het tafelen door hoogdravende gedachten zoals van ouds aan de noodzaak tot spreiding van hogere waarden zoals eerbied en nederigheid voor onze meerdere op aarde of aan de prioriteit voor ruimtelijke ordening van zwervers en mohammedanen vermits ze zich tijdig bekeren tot…

Vrede op aarde is er nog nimmer geweest zal ook niet komen tot de tijd dat iedereen vrede heeft in eigen hoofd…

Jij draagt mijn huid in warme handen geeft mijn zicht een roze gloed laat ijzig koud in heet belanden flambeert de taal soms vurigzoet brengt al spelend vlammen voedsel blaast de rook in kringeltjes rond sprokkelt houden van langs lange nachten maakt ijzige dagen gevoerd, wintersbont jij maakt vlokken dagen simpel houdt de…

zou ze het geweten hebben, maria wat haar kind te wachten stond dat hij geboren werd om te lijden overal haat en onbegrip vond zou ze hem even teder hebben bemind gevoed , gekoesterd en beschut had ze beseft welk kruis dit kind nog dragen moest doorheen zijn leven of was ze liever weggegaan naar verre onbekende landen waar niemand wist…

er is iets stils in winters luchten een zacht verwachten straalt de huizen uit in licht en overvloed en toch hoor ik de zuchten nog is de boodschap niet goed aangereikt misschien zijn het slechts dromen of zijn het de cadeautjes die onder vele bomen hun commerciële macht weer hebben uitgebreid…

De herders en de wijzen gingen op zoek naar 't pasgeboren Kind. Heel lang is dat alweer geleden... maar niemand die echt vrede vindt. De armoe blijft en eenzaamheden, conflict en pijn, een hart dat schreit, maar er is hoop: woestijn zal bloeien, er kiemt al iets van nieuwe tijd. Er straalt al licht doorheen het duister, al duurt het wachten…

ze blaast tegen de ballen schrikt zich een duikeling van de vervormde kattenkop op afstand kijkt ze verontwaardigd naar de concurrentie in de boom laat zich niet kennen broedt al spinnend een nieuwe aanval uit die laaghangende kerstslinger ontglipt haar klauwtjes niet meer het groene gevaar zal buigen maar nu de vijand haar overal…

Witte mist versiert het landschap, de dagen die in gedachten gekleurde momenten verzamelen. Een eendenkoor beweegt tot duizenden tranen melodieus en eensgezind in plasjes toekomst. De winterwind waait de nachtkaars niet uit, zij waakt over sterren, groot en klein waar zij ook zijn.…

schaarser wordt het dennengroen schraler ook de takken kunst gaat nu éénkleurig dat vervangen wat een levenlang mocht blijven hangen in kerst wordt rage en de hype geboren het stalletje kan weinigen bekoren daar kribt het kind onder een eeuwenoude ster het straalt voor ons misschien van iets te ver…

Er lopen massa's mensen door de straten Gehuld in jassen, handschoenen en sjaals Ze spreken allen een soort koeterwaals En houden alle lichtjes in de gaten Ze drinken glühwein, raken uitgelaten Het licht verbroedert zelfs het Vlaams en Waals Het stedelijks en het provinciaals Het roept een kerstbestand uit voor soldaten De bomen zijn verlicht…

in een gezellig en rustiek kader laten wij u genieten van de laatste uren die dit jaar nog telt.. neem uw lief mee en uw vrinden door onze beperkte capaciteit zal er geen mogelijkheid tot dans zijn maar reden te meer om te blijven plakken wij stellen voor het voorgerecht met de kort geschroeide tonijn in een symfonie van smaken het specifieke…

je bent niet te stuiten sprankeltje van de nacht blijf zwijgend zien wie de vlam zal dragen heel anders dan verwacht wint niet de tijd maar leven de verhalen we raken je niet kwijt…

in wit rijpen van de bomen ben je gekomen in sprookjessfeer de tijd verstilde wilde niet dat wij ontdooiden want jij was daar ik paddestoelde vuur in open haard dichtte de gordijnen jouw handen in de mijne buiten wintert het we hebben samen maar de kerststal opgezet ja jozef en maria zo gaan we naar de kribbe het kind als…

Bij deze kerstavond hoort een mijmering over -hoe kan het anders- VREDE. Je kan je verdomd opwinden... Neen, dit gedicht -nou ja- vlot niet. Waarom niet denken aan het huppelende kind op de rustige straat, een kakelende kip en een fietsende boer, die meent dat het mooi weer is voor de tijd van het jaar. Je vrouw bezig zien, ijverig…

Elk jaar weer geeft Voorwinter in december Hoop op witte kerst; Schaatsen in kerstvakanties In winterse landschappen In de laatste eeuw Hadden we slechts zeven keer Een witte kerst; Maar denkend aan kerst vroeger Zie ik ons spelen in de sneeuw…

Kind van de zon zomaar gegeven uit welke verlichte bron? Kind van de maan op dié ene nacht geboren om een eigen weg te gaan. Kind uit onze dromen uit de nevelen gekomen om jouw wereld te bewonen. Kind van morgen om de aarde kleur te geven in alle goedheid te verzorgen maakt ons, al is het even, een klein beetje vrij.…

Heilig in de stilte van deze nacht De dag die sluimerend op haar ontwaken wacht Vier vandaag de geboorte van dit bijzondere kind In wiens onschuld ieder iets van zichzelf vindt Voel de vrede en het geluk die van hem uitgaat De warmte en de kracht die u tegemoet straalt Laat dit gevoel gerust bij u binnen komen Opdat gelukzaligheid in uw aderen…

buiten is het ijzig binnen aangenaam warm het leven is prijzig edoch je bent niet arm je hebt je naasten lief schenkt dat wat je kan veel aan je hartendief maar ook aan alleman geluk en gezondheid zijn echter niet te koop dat is een vaststaand feit en een vriend geeft je hoop ga vlug aan het krabben pak snel die envelop met je nagel…