De zondvloed duurt maar voort: 't regent reeds eeuwen Abels. Blijft er wel een Noach over, veel mensen hebben niet gegeten van de appel met kennis, of ... zwijgt hun verdrongen geweten? Torens van Babel, gebouwd voor verrijkende rijken, op het zweet van armen, in één wartaal: de ik-heb-zucht. David versloeg Goliath niet. Het gouden…

Als het kerstavond is dan zullen we de kaarsen ontsteken, gedenken het lichtende teken, de glans van hemelgloed tot in verre streken Bethlehem waar Gods Woord heeft geklonken voor een duistere wereld in zonde gezonken de Koning van ‘t heelal geboren in een kribbe in een schamele stal de hemel openging en herders kwamen toegesneld…

Zacht is het, de winter moet nog komen de kerstboom gaat gebukt onder vrachten van onechte sneeuw, van onder die deken wordt alles met elkaar vergeleken, we blikken terug naar het nu of naar het verleden straks vieren we de kortste dag en keert het licht in onze ogen terug. We zingen een eindeloze deun die met de kandelaars elk…

laat je niet gevangen houden door wettische gebouwen met ogen vet en wil is wet die noch van mens of broeder houden de getrouwen hun woord de strot in douwen roofzuchtig hun aardse huisje bouwen de begerige ogen astraal gaan ze keer op keer met dat wat een ander toebehoort aan de haal met een hart van staal…

sierlijk glinsterend domineert de glazen engel al jarenlang onze kerst haar voeten stralen sterrenlicht uit het verre heelal naar krib en stal het evenement is al eeuwen onveranderd maar de sleet heeft nu een slachtoffer geëist de engel is in duizend flitsen gebroken vervlogen naar van waar hij ooit gekomen is de stal oogt…

Er komt een man die zijn luie stoel verlaat, zich kalm verheft, zich naar believen kleedt, z’n baard herschikt en zich verdiept naar eigen traktaat en met zijn hand de uitstoot van het jaar behoedzaam van de rode mantel slaat, hij maakt zich even vrij om een nieuwe gesp aan zijn broekriem te maken, elk jaar komt er een gaatje…

het is een troost jou naast mij te weten door de kuilen van de nacht beroofd van kracht terwijl de wolven huilen als wij bij elkaar schuilen in de met sneeuw bedekte winternacht rondom witte sparren pracht een moeder met een kindje in de kribbe herdacht Hemelse Vader heeft aan een in schuld verloren…

witte sneeuw hard glinsterend onder de stekende zon al wat zolang al treurt en kermt knarst onder Goliaths voet in nederlagen in de donkerste dagen een brug over het ravijn de ster het lied van leven een kerstgeschenk aan jou gegeven het paradijs herschiep berg en dal weer juichen liet rondom de zon…

ik zag licht het vege lijf redden toen de deur het donker buitensloot nog rammelden vage flitsen smekend om entree uitdovend in nee er was balans in sterkte en kleur het vormenspel verleidde geur in manueel contact deelden wij warmte vrede onttrokken wij aan ieder gezag de wereld was weer toe aan huizen van stilte dieren…

vandaag is het lichtjes dag de internationale vlag van rouw hangt uit: de kaarsjes aangestoken het overleden kind herdacht: de sneeuw valt in de kerstnacht rondom een warme stal een kribbetje in 't hooi met 't kindje ons geboren rondom de engelen koren Jezus Christus onze Here de troost voor wie gelooft de vreugde…

Vrees niet... dat er schaduw komt als de zon gaat stralen: weet dat in de lommerte ook warmte neer kan dalen Vrees niet... dat het onkruid wordt als het zaad gaat groeien: weet dat op de…

het duister onherroepelijk mensen haasten zich huiswaarts ginds klinkt de midwinterhoorn binnen branden kaarsjes en krijgt de tijd iets van weleer twee kerstdagen lang sluiten wij de ogen voor al het zeer warmen ons aan het haardvuur en hopen op zoveel meer zoals vrede bijvoorbeeld de opperste vorm van welbehagen kan zijn…

zij zomerde met wilde bloemen in een paradijselijke wei waar vrijheid kleur en vormen bloeiden werd ieder hemels blij ook zij wist van de volle oogsten de rijkdom zo dichtbij later nog het land met kale stronken als verlate herfstpartij in helder schemeren deden vorst en gladheid al even van zich spreken het…

grijze wolken verdringen elkaar in de verte klinkt een luide knal vuurwerk, of wellicht toch misschien een afgeschoten haas die ergens de dis zal sieren net als vele andere dieren in deze sterkst consumerende tijd van 't jaar…

de geur van een gebakken tulband een schijnsel van waxinelichtjes zilver en rode glimmende versiering die hartverwarmende binding er is een stil moment een diepe wens voor vrede het Goddelijk kindje zo dichtbij de belofte van de hemel naar de aarde in een stal er is het streven de wil van vriendschap toch om elkaar geven dit feest…

zacht klingelt illusie in de top van de boom schitteren sterretjes in alle kleuren van je mooiste droom golft engelenhaar op de weerkaatsing van geweven licht versluiert en warmt zij de plaats waar het kindeke nu is magisch is de zang waarin het diepgevoeld verwachten klinkt tot eindelijk ontsluiting de tijd verdrijft met…

het geluid zong stilte weg vulde lucht met een aangename sensatie golfde in een zachte hypnotiserende frequentie bespeelde het brein met een rustgevend refrein het ontwaakte in lang rustende altruïstische lagen van de bezielde natuur dit was het uur na eonen verwachting waarin gods vuur de schepping ging warmen met de geboorte…

Als we naar een kaars staren kunnen we dan het licht ervaren geeft de geur van een dennentak ons zielenleven meer gemak Kunnen we het in ballen vangen met jingle bells muzikaal behangen in kerstkaarten misschien of willen we toch iets diepers zien Het leven opnieuw beginnen die vlam zit bij ons binnen je vindt deze bij hem en bij haar…

flakkerende kaarsjes flikkerende lichtjes vrolijke kaartjes olijke gezichtjes oogjes die fonkelen een sprankelende lach vele mooie momenten is wat ik wensen mag.…

Van onze knusse woonst naar de kerststal, we leven in vrede en goed. De weinige sneeuw is wit, zoals altijd, als hij valt, hij blijft wit. Ook wangen kleuren niet wanneer de nieuwssprokkel doordringt, onversierd. De Drie Koningen zijn opgehouden rond Aleppo, twee werden gedood. We verloren de onschuld. Ons maal smaakt verkruit.…