Stoute papa, stoute mama! Nee, ik wil niet in den hoek! Néé, ik ga niet in den hoek! ‘k Wil een koek met chocolade en geen melkje van de koe, maar zo’n blikje als bij oma en dan in de zetel springen, liedjes van K3 meezingen Stoute mama, stoute papa! Ik wil in de regen lopen, want ik moet mijn botjes dopen ‘k Wil door diepe plassen rijden…

2 kinderen glimmend van geluk Rijdend op de pony's van de rondrit Een oude foto toont een gewezen Verkleurende zomerdag Zeldzame bonte wezens aanschouwelijk gemaakt door strakke gekooidheid Vervreemd achter slot en grendel verdampt ook levendige exotische schoonheid Op 2 paardjes van bij ons is hun geluk zoogdierlijk besmettelijk De dieren…

boeken gevelde bomen gevuld met dromen om te vertellen aan jou verhalen vol avontuur uit duim gezogen de prijs voor slaap gaap…

het rimpeltje was zo strak dat de lach nog niet geboren was een lichte lijn in de verfijnde mimiek van zachte babyhuid als licht en schaduw strijden neemt donzigheid de lach in contrast nog zijn de patronen niet geijkt is nauwelijks duidelijk op wie de jonggeborene lijkt pas als het hart de basis wordt voor de volle lach…

we wisten het zeker: jij zou voor altijd duren tot die lege uitgestrekte dag en het onwezenlijk stil werd in onze straat het licht ebde weg je kindertijd was even smal als de doodskist waarin wij jouw broze lijfje zachtjes legden…

het moet schreeuwen om de wil te tonen gelukkig, aan elke voet vijf teentjes honger naar melk, honger naar meer de smaak van alles een kusje, een krasje kijk uit! niet teveel! leren lopen, leren fietsen zonder handen de heuvel af stoere jongens ferme knapen leren schrijven, leren schaken leren lezen maar begrijpen, ho maar. tienduizend…

Stel je voor je word geboren zonder je het wist in een streek of land, waarin ook ongewild bent gestrand, niemand verlaat z’n eigen huis vrijwillig uit een gesloten labyrint van angst, geweld, op die vlucht bestaat een kind die ongewild van de ouders scheidt verloren op een helse tocht, bestaans- recht wordt betwist het recht…

Ze spartelden, nog in moeders buik ze trappelden in wieg en box werden opengehaald bij de eerste valpartij trapten de pedalen rond. Ze renden, holden, trapten en rusten ze bogen, strekten schopten soms ze gingen op zichzelf staan daarna was het opvoeden gedaan!…

‘k zou zo graag je hemel kleuren met pastel en blauw een oranje gloed bij de horizon een vredig schilderij om eindeloos te kijken voor als het leven je pijn doet jij hebt je schets allang gemaakt je potloden liggen klaar ik zie donker en licht er mogen wolken zijn ‘k zou zo graag je eeuwig beschermen voor donker en kou…

als een vrolijke melodie raakt ze, maakt ze momenten bewust zo kan ze gerust onomwonden de waarheid plaatsen eigenwijs een weerwoord kaatsen dan weer onhandig geheel zelfstandig sorry zeggen, alleen oprecht ze leert, eert en motiveert zingend, soms dwingend ze opent je hart ze is mijn rots, mijn trots een prachtige verschijning…

Zonder aanstoot ‘des persoons’ vliegt al wat lief en toekomst heeft met de branding mee, het zout stolt de sproeten op haar wangen van die kleine dwaler aan de kust, ze klapt het kristallen gruis van jurk en handen, de parels van een groot verlangen, zij gaat verder in weer en wind, door menigeen bemind, langs wegen waar ik haar…

Er liggen twee gasten boven in bed, twee gasten en wat hebben ze een pret, hij en hij Twee gasten, jullie van mij, toch echt zonen van vlees bloed, gemoed, zij Zij zijn mij, zo ook zijn jullie, jij en jij Twee gasten, in bed mannetjes zo dichtbij Ben zo zonen blij!…

ik keek om en om zwaaide zwaaide mama stond buiten ze zwaaide zwaaide die lantaarnpaal die bleef gewoon staan mijn tollend hoofd zag mama niet meer zwaaien ik huilde zachtjes voor me uit maar dat deed ik al toen mama zwaaide ze zwaaide…

Poes doet poema en wij spelen de grote mensen na, zeulen verkleedkoffers en een zak (bewaard voor later) naar het bosje voor het feest met veel slootbier en zand- gebakjes, wortelen, limonade en ouderwetse gezelligheid oom Frans flirt met de meisjes de bakker lacht om zijn grappen mama is de baas aan de bar en de buren geven commentaar…

JIJ EN IK NIET BELAST Het kind in je voelen groeien een olifant mogen zijn, groot en sterk mooie woorden zorgvuldig spaart, omdat zij zo mooi klinken en niemand nog hen vergaart…

Mijn kind aan de keukentafel, eet niet uit mijn hand, zelfs het mooiste speelgoed laat het staan, samen buiten spelen even van de baan. Het telt de dagen met houten kralen, op de eerste regel is het leven pas begonnen, de volgende regels hebben nog geen naam, afhankelijk van de kleur heeft het een eigen verhaal, het blijft een…

Wat is een mens nog waard wanneer hij niet meer werken kan? Wanneer hij loslaten moet hetgeen hij grijpen moest. Wanneer zelfopgebouwd begrip niet meer begrepen worden kan. De dichter die niet meer dichten kan. De man die broos en kwetsbaar werd. Een vrouw achter haar rollator. Wat is een mens nog waard wanneer hij oud geworden is?…

zacht bijna onhoorbaar zweefden je woorden langs haar lach die in het vertolken van klinkers het grootste genoegen had waar ademen nog de melodie bepaalde begonnen gebaren het ritme te steunen van een nog lang niet helder uitgebalanceerde lichaamstaal lief is het hoopje plezier dat zingt met haar ogen dwingt tot close…

Ik had zo veel meer wijsheid in mij Om jou een en ander uit te leggen Jij had zo veel meer kunde in jou Om een en ander aan te pakken. Het draaide anders uit: Wij bleven bij de pakken zitten En bekten mekaar af Status quo en bekaf ……

Nadat we de boerderij hadden verpatst Verkasten we van het vlakke land Naar een flat in de grote stad Kon vader weer aan de slag Bij zijn reeds lang gewezen kantoor Want hij had het met het pezen wel gehad Toch bleek de hoogbouw zo traumatisch Dat mijn broertje psychosomatisch Zowaar de trap niet meer op wou En moeder die de grapjas…