604 resultaten.
Kolk
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
310 In een leeg, kleien vlakte
Rijzen ijle bomen omhoog, populieren denk ik
Rechte wegen, een geometrisch oppervlakte
Ik stop en denk, een ogenblik
Dit achtergelaten lichaam van de zee
Omsingeld door koude voren klei
Ontlokt aan mij een gevoel van heimwee
Mijn jeugd is nabij
Hier viste ik als kind
Aan de rand van de kolk gezeten
Een oog zo…
KOMST VAN LENTE....
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
460 Misschien
hoef ik me
geen weg te banen
Geen pad
of steeg
meer in te slaan
Om lente
met het blote oog
te zoeken
Misschien
komt lente
op m'n pad
Ontmoet ik haar
als ik langs
veld en akker dwaal
Van het seizoen
de taal
leer spreken.…
De tweehonderdjarige eik
netgedicht
4.3 met 7 stemmen
1.287 onbeweeglijk staat hij al
tweehonderd jaar
stil te staan
geen soortgenoten
om hem heen
mistflarden draaien rond
zijn kale bol
twee kraaien krijsen
plotseling zijn naam
op de smalle landweg komt
een bestelauto aan
vormt al jaren een
richtpunt voor
't verkeer in de zon,
de regen en de
grauwe, natte duisternis
gespaard voor
de open…
Sporen in zand
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
357 Sporen in zand
Door golf, wind gewist
Op strand
Door niemand gemist.
Sporen in zand
Door zon, wind gewist
Op land
Door niemand gemist.
Sporen in zand,
Resten van leven
Zijn al vergaan
Voor zijn kon geven.
Dieho…
Zeeland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
323 Westerstormen beuken op de dijk,
woedend sist het water in basalt.
Klompen klossen op de klinkers. Kijk,
scheldt de wachter tot zijn God, hier valt
geen strijd te winnen. Harder dan hard
is de steen, onwrikbaar blijft de sluis.
Doggen jagen ieder die mij tart.
Zeven vromen stierven in mijn huis.
Mijn goud ligt onder de haard, mijn hart
is U…
Droog
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
341 Op het strand van mijn gedachten
Lachen de kampioenen mij toe
Terwijl de zoogdieren de tepel
Van hun moeder tevergeefs zoeken
En het kinderknoeiend gelepel
Tot enthousiast volwassen
Gekir leidt maar zonder
Warm en hitsig
Gedonder in het vooronder
En ik me afvraag hoe
De bronstige avond
is verlopen in de kastcafés
De ruimte is gerond…
Binnenwegen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
333 in het binnenland, daar
slingeren de wegen nog
dwalend naar diepte
van binnenbestemmingen
naar verweesde bermen
pas op, maaien
ik dacht als kind
dat daar maden waren
maar dan casual gespeld
zoals bloemen in 't veld
nee, radarcontrole
onafwendbaar geld
om brood te kopen
en jouw gang te gaan
pas je wel op,
voor overstekend…
Land in wording
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
588 De strijd tussen de tijd
en de tijdloosheid
kent geen wortel en geen voleinding
de eeuwigheid is een ladder
zonder beneden of boven
het water en het gewas
hebben hun grensgeschil nog niet beslecht
ontoegeeflijk en hardnekkig
verschuiven dagelijks de linies
zo nu en dan valt er een donderklap
dan dreigt de hemel
schichtig zoeken struik…
vakantie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
460 In balans
Berg, rots, een ravijn
de tijd is van steen
de stenen zijn tijdloos.
De berg, een diep litteken,
zonder beweging
valt eeuwig het water.
Ik word bevangen
door onmetelijke rust,
steen op steen op lucht.
Voor mij de wereld
die zich ontvouwt,
onbeweeglijke zon.
Dan
even later......
Balans van duizeling
weegt mijn schaduw…
aardappelland
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
427 Drenteland, ik kan je niet bezingen
niet in je klein
en ook niet in het groot
je bent niet mooier
groener, stiller
dan waar ik eerder heb gewoond
je mist veel van de stadse reuring
er is geen zee die trekt
geen strand, geen grote stroom
maar in de late middagzon
op weg naar huis
kan ik niet méér genieten
dan van 't bloeiend veld…
Transplantatie
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
588 Ze kijkt beduusd rond
bukt en strekt haar hand
ze wil plukken
maar het lukt haar niet
een onzichtbare macht
verlamt haar hand
de adem vertraagt
en stokt in stuifmeel
ze hoort een gedempte stem
kleurrijk ruisen
de onuitgesproken mare
verbloemt niets
het open veld juicht
lenig vleit ze haar frêle lijf
tussen paradijselijke tinten…
Precursor
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
311 Ik besta in het uur dat wacht
Handpalmen wuiven mij van verre toe
Mijn ogen reiken duizend ramen tegemoet
Schampen langs heuvels van gebalde pracht
Er ritselt water
in kleuren van gesmolten lood
Een deining smoort
tegen de veilige oeverrand
Het gouden licht
getuigt van een afwezige dood
Ik mompel duizend namen op voorhand
Rollende kiezels…
Herinnering
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
425 Meeuwen vliegen sierlijk
boven de botenmasten
die fier staan
in de zilte lucht
Aan de kust van Westenschouwen
voel ik een
gestolde herinnering
aan de gekwelde grond van ‘53
In Brouwershaven lijkt
de tijd stil gestaan
Stilte overvalt
ja, het ontroert…
Rangschikking
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
287 nu volgt water het kanaal
door potsier en raaskal
langs dreven, leunend
op ‘t schut tegen verval
straks ordent het land
gewoonzaam
in stukken van stilstand…
Venus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
293 twee populieren misschien bij het hek
vandaar een zichtlijn
een beeldje zonder armen
naakt
zonder benen ook
het werkt alleen als de zon erop schijnt
zei hij
de huisbaas
van deze utopische staat
een landschap
met koeien op het bastion
ja, Veere
vanwaar de pont
niet meer gaat
in Syrië
aan de overkant
dus toch
in hokken
aan de scholeksterstraten…
Westkapelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
319 Zal hij die foto
maar niet maken.
Weer zo’n
boot.
Een doos van ijzer
met een vermoeden
vol
dat auto’s
nu naar Schotland gaan.
En hier op de dijk
zet de regen in.
Wordt zijn iPhone nat, de fietsers
en de vissers met de hengel en
wacht De Valk
op zijn zin in koffie
bij de bordkartonnen
Toorop.
De kont van het schip
al in de verte
snuift…
Oranjezon
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
287 Een volledige vergunning
in emaille.
Uit 1726
staat er in een pannenschrift
zelfs op het dak.
De varkens liggen buiten
in verdiende rust
om gezien te worden
in hun varken zijn.
De mensen schrijven er in krijt:
wafels met amaretto-advocaat.
En dat is ijs, met,
geschreven als een dubbele krul,
wat slagroom.
Hij bestelt een pannenkoek.…
Bij Oostkapelle
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
320 Hier staat een boom.
Hij groeit zo vreemd.
En al zo lang.
Wie legt hem uit
wat het ambacht
van een dichter is.
Wie commandeert hem
een volgorde
voor zijn takken
en een evenwichtig
bladpatroon.
Volgt hij soms
een masterclass
in de hallen van
de wetenschap.
Op een plekje in de stad
onder professoren
met een kat.
Ergens in uw buurt
een…
Massief
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
362 Loom land onder het strakke weefsel
dat alleen het diepste hemelblauw bieden kan
over de perkamenten huid
kruipt het geluid van rondtrekkende stammen
door wind en water
in de gelaagde aarde geëtst
de leegte is massief en hardnekkig
nodigt iedereen binnen
maar de aarzeling zoekt dralend een uitvlucht
voor de symfonie van exotische marktpleinen…
Samen vloeibaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
323 Rivier, kerk en
Hollandse lucht
mooie contouren
van toren
Decennia terug, leg-
de men hetzelfde
plaatje vast. Hoe-
wel de Dijk niet
was opgehoogd
bomen stukken klei-
ner waren
kribben nog in ontwikke-
ling en jij en ik
samen vloeibaar…