De dood heeft onze liefde onafscheidelijk gemaakt omdat je in mijn hart woont is er geen afscheid of vaarwel het blijft in de herkenning je leeft gewoon in mijn herinnering jouw andere stem tekent mijn rivieren blijft bestaan in mijn levensmaanden verwelkomt mijn nachten ademt in serene sfeer en laat jouw doodse zwijgen niet ongehoord…

tussen de wimpers van mijn ogen schemeren onaffe stamelende woorden het sussen tussendoor ik hoor je neuriën graag de wervelingen van de wind een weefsel van geluk ik weet: nooit zal het volmaakter zijn dan nu…

Ze knipt mijn haren voor de spiegel en weet nog van barmhartigheid haar handen werkzaam en lieflijk zoals zij was in die vroege tijd, toen wij als jonge wilde honden elkaar besmuikt verkenden. Wat waren wij toen ongeschonden. Haar ogen bleven weergaloos sprekend en zelfs beloken van het helderste groen. Wat heeft de tijd onze liefde vertekend…

Het geluk dat we kunnen delen, is onze scherven samenvoegen, tot een veel groter verband, dan we ongebroken waren. Is ontdekken dat we meer delen, dan dat we verbroken liefde zijn. Is uitzoeken of het muziek is, dat we in verdriet herkennen. Of het hetzelfde verlangen is, dat mensen eeuwig samenbindt. Hetzelfde stromende water. Dezelfde…

Behalve de seizoenen die wij kennen Kwam er een vijfde bij ons aangewaaid Dat heeft de andere vier voorgoed verfraaid Het was voor de bevolking even wennen De indertijd inheemse Indianen Waren met het verschijnsel opgegroeid De landverhuizer werd erdoor geboeid En droomde al van roodgeelgouden lanen De Indian Summer, langzaam dringt het…

En weer word ik wakker gemaakt, door stemmen die verstaan willen. Opnieuw voel ik diepe vrede. Een lichaam praat rustig, met een geest. Ik luister stil. Het leest. Ons lichaam heeft aandacht, geen zoet voedsel nodig. Mijn geest vrij baan. Mijn ikje zwijgt. Rust nog wat. Schrijft. Het is holst van de nacht nu. De liefde kent eigen wegen…

Kom laten we van liefde genieten in de schuilhut van de tempelzee waar kabouters het gereedschap dragen de duinen gevoelig voor zoveel zand ver weg van alle vaccinaties enge ziekten en menselijk leed om ons te louteren in naaktheid wulps en welig als de liefde dat wilt we hebben er niet voor gekozen ons als wollige schapen te gedragen…

Voor E. Als Principessa zingt zij mij haar lied In een Mathildekrans vocabulaire Autodidactische My Lady Fair Is mijn mysterieuze belle de nuit Ik ben haar medeklinker, consonant Zij mijn vocaal, als diepe zielsverwant…

Steeds dichter komen ze nader. Een jonge moeder en een vader. De vrouw, die me bij haar droeg. Bij wie ik melk uit liefde dronk. Een man, die me niet kende. Ik luisterde verlangend naar haar, wanneer ze mooi piano speelde. Zonder te weten toen, maar nu. Ik hoorde toen ik in haar was, het lieve wijsje van haar stem. Ze was een gevoelige pianiste…

Ooit sprong de vonk Al werd het niet geloofd Het vonkje doofde niet Maar was, en bleef We zijn het niet kwijt Nóóit verloren geraakt Toen was daar de tijd De woorden geschreven gewaagd Uitgesteld verlangen Wegen te ver gegaan Zielsgebondenheid Eindeloos verbonden Waar het altijd was Kwam het samen En de reis gaat…

Het worden dagen vol van verdriet, wanneer kisten gesloten worden. Wanneer we los moeten laten, hetgeen verankerd leek. Wanneer tranen vloeien, Lijden overlijdt. Er volgen dagen vol van vreugde, wanneer er hemels open breken. Ons vertrouwen groeit. Tranen vloeien weer. Van liefde en geluk. Het worden levens vol van liefde, wanneer we…

Een heel ontnuchterende Goede morgen middag avond Mijn woordenwijze Sara Thustra Liaison très dangereuse Mijn lief, dierbare Sheherezade Van duizend sproken min een nacht Op wie de dichter op jouw portrait Langer niet dan nodig wacht Ons wachten is geen smachten Maar respectvol mededogen Als ik u zie, mijn poetessa Principessa…

In het oog van de liefde, klopt levenslang ons hart. Kunnen we wat werkelijk is, aandachtig zien en voelen. Met de liefde in onze ogen, kunnen we elkaar begrijpen. Kunnen we stil laten voelen, wie we ten diepste zijn. Met tranen in onze open ogen, kunnen we woordeloos zeggen. Ik hou van ons leven liefde. Aan de liefde zijn we trouw.…

Ik kijk graag naar je wil nog steeds de handdoek wegtrekken nat op nat in jou opgaan Vroeger kon het vaker altijd wel, het is bijna alles wat we nodig hebben Nu strelen mijn gedachten jouw lichaam in het gouden midden tussen verlangen en ontvangen, tam liggen we tegen elkaar tot het te warm of ongemakkelijk wordt Mijn hand strijkt…

Zijn het zaadcellen, die eicellen zoeken? Is het een ronde cel, die vraagt om zaad? Of zijn het hemels, in een hels heelal? Is het een vrouw? Een Godin? Is het man? Een God? Een kind? Zijn het hemeldragende mannen, die lieve vrouwen nodig hebben? Is het een ster, die onze zon is, en om schone aarde vraagt? Bodem, die voeding wil?…

Geliefden van de eeuwigheid, ontmoeten in de vrije ruimte, waar ze elkaar herkennen. Ze zwerven door vrije tijden, waarin ze vol van liefde, samen worden opgelicht. Vrijgevochten beminnen ze, lief en in gebondenheid, zoals ontwaakte mensen, het liefste samen doen.…

Etiketten laten weer los gelukkig maar het leven trekt en duwt zich uiteindelijk vrij, wil zien en laten zien: het lichaam slechts gekleed in zijn ziel de mens die we zijn het leven dat we leiden in het echt niet te onderscheiden van elkaar, verbonden met het Allergrootste dat te groot voor ons is te…

Ik wil zijn gezicht mooi naar mij het niet openscheuren want hij kiest dit weekend voor mij Ik wil zijn stoppels zijn wasverzachter hij is zo anders dan de mannen van mijn vriendinnen met hun kriebelzaad Ik wil zijn woorden zijn ingehouden liefde gereserveerd voor mij onder kleren onbereikbaarheid…

de dag zwelt open in licht de oerbron van het leven hier en daarginds naar de verlaten rivieren…

We hebben een lief voertuig nodig, dat ons in vervoering brengen kan. Dat veel sneller vliegen kan, dan onze angsten kunnen. Dat ons veilig brengen kan, naar gelukkiger oorden, waar de liefde woont. Liefde voor levens. Liefde voor dieren. Liefde voor elkaar. Chitty Chitty. Bang Bang. Plof Plof. Puf Puf.…