met de vreugde van kinderen die spelend hun dag beginnen zo zijn ze hier gekomen reizigers als wij van zover weg en ons nabij met de adem die draagt wees welkom onder ons stem die ons aanspreekt tot leven gericht op ons hart weet van verborgen pijn in donkere nachten als duisternis de aarde dekt in morgenlicht verlaat…

de kleur die jou werd toegedicht droeg je met schaamrood op de kaken of deze aantijging waar was of niet je was op jouw hoede nimmer veilig in de stad waar je ter wereld kwam, waar houden van jouw eigen sekse een doodzonde betekent werd je opgepakt, geschopt, geslagen gemarteld, tot je iedere naam zou hebben genoemd van elke zondaar die…

schatje weet je wat ik wat ik appen wou ik wou je appen dat ik dat ik iets niet zeggen kan en dan wou ik liefje dat je nou dat jij nou natuurlijk dat je hetzelfde appen zou en dan wou ik als je het ook niet zeggen kan met je zoenen als je dat ook zou willen en dan nou dan kuste ik je kuste jij me overal en dan zou ik nee dan zouden…

Die liederen herinneren het eraan dat het de zang vergeten is. Het wou alleen LAIS die het bemint, want dat is sluitsteen voor het duister van zijn wil, voltooiend niets en van het niets de schil. Haar blik verbrandt het, haar lijf is vuur, haar lach is gong en slaat zijn laatste uur. Tijd is sluier waarin zij slinks verdwijnt. Dat schrijven…

Nu in duizend ongedane daden in klaarte oplicht al geheel het pad met de uitgesponnen levensdraden en niets nog wijst naar vrijheid die het had verborgen in het draaien van het rad, nu het haar licht als git ontvangen heeft en er geen hoop meer in zijn duister leeft, nu feit de nood opheft aan menig woord, nu rust de spin gevangen in haar web…

Op het eindpunt van haar stralen, waar tijd de mens verlaat, aan het raakpunt van haar schijnen waar ’t menselijk betrachten zwicht, in loden stilte achter hemels klaar: de gouden lichtval in heur ochtendhaar. Haar ogen wijken niet, haar lach klinkt klaar, haar hand herhaalt het denken als gebaar, het haar omkranst haar woordeloos gebaar en…

beter dan het luisteren naar bizarre verhalen is het kijken in ogen die van wijsheid en liefde stralen de zon op zien gaan in donkere tijden van het leven de dagen om bang van te zijn we willen niet op geven in ziekte verdriet en pijn maar moedig onze levensweg gaan de blauwe geopende deur van leven en liefde waar we naar binnen…

Waarom bestaat liefde? Als saamhorigheid? Als vriendschap? Waarom bestaat liefde nooit, zonder zelf lief te doen? Zonder liefdadigheid? Alles hangt met alles samen. Eigen kan niet zonder anders. Alles wat leeft is afhankelijk, van onszelf en van elkaar. Waarom liefde bestaat? Daarom, meen ik te weten. Hierom, geloof ik graag.…

je hebt het leven gewogen negatieve lijnen verbogen om in balans te blijven kende het peilloos diepe ravijn voelde de greep van verwurging nabij in uitzichtloze tijden tussen het werk van je handen en de blikken in je ogen heb jij liefde gegeven in mededogen het heeft je gesterkt de rug gerecht jouw aanpak was uiterst subtiel…

Bliksems boven de stad ik wil naar huis, naar jou waait liefde door de bomen ze spoelt in de goot vliegt soms met ingehouden adem ergens naar binnen waar ze welkom is om klaar te staan in een droom sterker dan zorgen en ze bliksemt maakt mensen bang (soms wijs) ze beschermt mij brengt me thuis en raakt me aan…

Mijn gebed bezit geen woorden Het behoeft ook geen cliche’s Het betreed geen platgetreden paden ‘T is geen gebed van dominees Mijn gebed woont in mijn hart En het spreekt een eigen taal Het is boven tijd verheven Het vertelt een oud verhaal Mijn gebed is eens begonnen Zomaar midden in een zin Het heeft angsten overwonnen Nu zit er weer…

De perfectie eisende tiran in mij kijkt niet met zijn hart. Hij is gewend hout te schaven tot het glad en zacht is. Maar hij herkent het niet wanneer het zich voor zijn ogen aandient, de zachtste zachtheid. Toen de wijn hém zacht had gemaakt, stopten de klokken met tikken. De ravissante Joodse nodigde hem in haar heiligdom. Er was een…

Het slotaccoord van een symfonie, is niet wat componisten motiveert. Wel het spelen met en van muziek. Uitslagen van voetbalwedstrijden, zijn geen heilige doelen. Wel spelen van een spel. De dood van een mensenleven, is niet waar ons leven om draait. Wel om sluiten van vrienschap. Om het dienen van de liefde. Om levenskunsten maken. Om…

Laat ontbeten, half de tafel afgeruimd omarming in de keuken Meer hoeft er niet te zijn: buik tegen buik, handen om ons heen Jij kleedt je langzaam uit en mij, vanzelf, we reiken naar liefde die er al is het gloeien en het uitstel de vervulling die er al is het grote geheim…

Ik lig in het lied, het lied van liefde en tijd – een stille uithoek.…

Toen het kind buiten speelde zonder mama en papa zonder wie dan ook, zelf met een bij en de pluis van een paardenbloem ja paarden waren er ook verderop in de wei zei het hardop tegen de liefde: Wat zijn we toch veel! Verrukt om zich heen kijkend met een diepe zucht zonder verlangen naar iets dat er niet was, riep het kind met…

O lotje dotje, bij jou is het toch altijd zo fijn Ik zou haast wel elke avond, en dat onder het genot van een goed glas rode wijn daar bij jou op de Boulevard willen zijn Peterdw. Groetjes en tot spoedig!…

Ik dicht mezelf niet zoveel toe ik dicht je liever bij me. Als al mijn letters kussen waren niet één viel doelloos op de grond. Ik gaf je ook mijn laatste letter mijn laatste letter op je mond.…

Met ronkende motor verdronk jij mij, verdronk ik jou in liefde. Zicht op Eendenveld. Een schim van werk in de verte. Een zachte mist op het land. En jij. Bij mij. Op de achterbank.…

de lucht is onbewolkt de rode zon maakt vrolijk; de sneeuwwitte tijd door het zingen een wonder gebeurd een meisje dat het getokkel op de harp heeft gehoord de muziek in eenheid gekleurd; zachte adem zachte adem liefde die in 't hart is gelegd onstuimige paarden op de kruissprong van de wegen amazone de zegen in de tweesprong; het…