1.071 resultaten.
Wanhopig verlangen…
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 153 Grauw
weerkaatst in leemte
slechts stoffige wind
waait in eenzaamheid
in ontelbare deeltjes
naar een stil ogenblik…
Dicht
deuren vastgenageld
aaneengesloten muren
voorbijgang in stilte
uiteindelijk niemand thuis
de invitatie crepeert…
Opvang
schepte hij in illusies
de schone schijn
reflecteert in het zwart
diep in de holst van de…
Codex Rondeniënsis IV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 Fragment
XVII Estampie
[ ]
Gods akker brengt leven voort
wij zwoegen daar het ons bekoord
alle dagen heiligen niet
dan ligt er rust in het verschiet
kom schone meid plezier mij
ik leg een hand op jouw dij
hop hop sneller rond
buiten zinnen laten wij ons gaan
hop hop sneller rond
ik huppel met jou over de maan
gans…
Bestiarium
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 120 vlakbij de stad waar ik woon
net erbuiten dus, niet tè afgelegen
in een bosgebied,
is een park aangelegd
waarin bedreigde of speciale creaturen
zijn ondergebracht
ter leering ende vermaeck
de hokken zijn goed beveiligd,
dacht men, maar soms ontsnapt er één
tot hilariteit van de modalen
hok 1: een uitgeblustte occupyer
hok 2: een bijbels…
Het Getto
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 98 verdwaalde huizen
met verloren zielen
bezetten de straat om de hoek
dat getto in deze stad
raakt steeds meer in het ongerede
de zwarte dood was nog mild
die bracht het sterven
deze vergetelheid is gruwelijker
het duurt en duurt
als zombies beroeren zij niet eens de lucht
weggedoken paria’s
ik woon in die stad
jij ook, want ik weet je…
Het kleine
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 115 Lange straten in mist gehuld
met sombere gestalten
zwijgend gelaten doods
diep in hun jas gedoken
en ogen bedekt met donker glas
daar tussenin een kleine snaak
vol leven lach en warmte
een zang uit volle borst
glanzend licht in zijn ogen
een straat die met zonlicht vulde.…
Bericht aan de reizigers
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 98 Slakken trekken sporen door het land,
schuilen in koepels van staal,
bijeengedreven door onzichtbare hand.
Te laat zijn ze, allemaal.
Blindgangers die zich afwenden
van elkaars aanwezigheid,
zij die elkaar niet kenden,
doden zwijgend de tijd.
Vanaf hier scheiden elkanders wegen,
eindelijk verlost van stremming.
Zij hebben nu lang genoeg…
De rode waas
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 184 zijn armgebaar
geeft geestdrift
aan de menigte
hij zwiept
de moloch op
tot willoos volgen
uit de gebalde vuist
dreigt ongeremde
agressie te ontladen
de rode waas
ziet eigen falen niet
op rationeel gebied
offert ziel en geest
om een te worden
met de leider
geniet de
overwinning in
de roes van samenzijn
pas als de voorman…
Wereldverwachting
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 Tijd van verwachtend komen
hoop op verbetering
voor vrede vriendschap
in mijmerend dromen
stil verlangen
naar begrip
dagen steeds weer eender
troosteloos en grauw
in wereld vol materie
afgunst haat en nijd
geef de vrede
ban de strijd
laat het licht weer schijnen
er komt nog zoveel tijd
ieder tot steun te wezen
in een samenleven
die…
Fluistervinken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 155 Flûsteraar
Luister naar JHWH
luister niet
naar
die buurman
of buurfrolje
sy benne
dyn freonen net
benne sy de betweters
weten sy
altijd meer
als een ander
hest 't al vernomen
die het ditte
en
die het datte
hest 't
ek al vernomen
ik ben ien flûsteraar
heb het zelf gezien
ze zeggen het allemaal
je kan 't van een ieder horen…
woud vol lange tenen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 251 Groen licht betovert me
Feest voor de ogen
om rond te kijken
in dit woud
Gladde slangen
Dubbele tongen
Lilaroze heggen
Glinsterende stenen
Maar genieten doe ik niet
Elke pas berekend
ieder woord gewogen
op de gouden schaal
Ze kruipen langs mijn schenen
Dit niet doen dat niet zeggen
Wee o wee er niet op staan
Wie verlost mij…
één van de laatste taboes
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 112 wij creëren taboes
de meerderheid dan
is er één die wil doorbreken
staat die openlijk aan de schandpaal
toch zijn er tijden
waar meer aanvaard wordt
in golfbewegingen
gaan die door de maatschappij
zelfs bestaan ze naast elkaar;
aanvaarden en verwerpen
opeten of cremeren
begraven of bakken
ik heb nog wat kadavers
in mijn…
geen titel
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 137 heel de wereld!
ik geef u uw maagd!
aanschouw!
wit trad aan het voetlicht
onschuldige luchtigheid ontwapende
onbevangen schreed maagdelijkheid
als een uitdijende rimpel de invloedssfeer
de tabula rasa die het is
klaar om de zonde op te nemen
zo gebruikt de mens…
vastgenageld of volgepompt
de misdaden vergeten
maar de verkrachte maagd…
Observatie - in de Klap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 puzzelende man met grijzend haar
op het puntje van zijn neus de bril
blauwe trui streepjesboord
zo zit hij daar
in gedachten verzonken
omvouwt de linkerhand 'n zilveren pen
glimlachend drinkt hij kopjes thee
niet dat ik hem ken
op rechts twee Amerikanen
zij spreken veel te hard, zij
overstemt hem overduidelijk
wit topje haar rokje pikzwart…
Perplex
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 164 hoe zal ik woorden vinden
voor jongeren
die zelfmoord plegen,
sterven door drugs
of jaren alcohol
ik weet het niet
sta machteloos
in ontoereikendheid
in mijn lege handen
druipen vragen
van ouders en geliefden
waarom wordt een zwarte mantel…
eenzaam
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 137 een waas van blekend blad
de geur van oud geworden lucht
onaangenaam en bitter stil
bewegingsloze ruimte
zijn wereld is op slot
hij lijkt vergrendeld
voor alles wat naar binnen wil
slechts flarden van rumoer
dringen angstaanjagend door
vreemdheid gevend aan de ruimte
hij zit daar stil en bijna stijf
hij is alleen zijn oude lijf
zijn geest…
oh oh Den Haag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 202 de pakken zijn wit
gezichten zonder lach
op handen wordt gewacht
zelden geeft een stem
nog antwoord op een
zacht gefluisterd goedemorgen
verzorgen is een klus
die ook met minder geld
geklaard zal moeten worden
het werk gaat voor
maar dat men hem vergeet
kan hij maar niet begrijpen
hij mist de ogen die verstaan
een zachte hand die…
de zwerver
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 133 stroomopwaarts in een drukke straat
zijn woorden hoorde hij alleen
hij sprak ze uit
in zacht geluid
en vielen snel uiteen
als letters op een witte steen
gescheiden van hun zin
en zwijgend ging hij verder
en dan
stroomafwaarts
kwam hij terug
vermoeid
maar bij de witte steen
sprak hij ze toe
en reeg ze weer aaneen
en sprak ze uit
in mooie…
Werkdag
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 136 Op straat hangt nog
de onrust van een feestdag
ergens wordt
een aambeeld afgeranseld
met gespannen rust
een arts stopt zijn wachtkamer
vol fondspatiënten
de werkdag is begonnen tikt
op de spreekkamer
van mijn bestaan…
Occupy
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 161 geef elkaar een hand
voel de warmte
van gelijkgestemden
de band van het hart
heeft nog geen ideologieën
concepten zijn zo groen als gras
trotseer de arrogantie
van de maaiers
negeer hun geld en macht
de woorden zullen komen
groeiend uit het occupy
werkelijkheid in plaats van dromen…
onbevangen
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 129 de wereld draait door
angst regeert
bifudus, rimpels
het moet linksom
het moet rechtsom
want we zijn het waard
daar sta ik dan
in mijn blote uppie
oud genoeg voor
een gratis griepprik
ik wijs alle, al dan niet
goedbedoelde adviezen af
en laat alles
op mij af komen
ik ben ik
*voor Monique, je vroeg erom*…