er schuurt iets in diepere lagen onrustig zoekt het in gepijnigd roepen naar erkenning laat zich niet verjagen begint kreunend te kruipen richting bewustzijn brengt aan het licht wat gewetenloosheid aanricht…

Soms weet ik echt niet wat gedaan: die bedelaar een aalmoes geven terwijl ik er haast zeker van kan zijn dat hij geen honger heeft maar drugs zal kopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: een klein bedrag aan geld toch overmaken terwijl ik weet dat 't goede doel met veel procenten zal gaan lopen. Soms weet ik echt niet wat gedaan: die…

Een hagelkoude wind doet de sparrenarmen huiveren. Een meeuw probeert vergeefs een schreeuw, want op ieder takje ligt nu sneeuw die geluiden dempt en het leven opzuigt. De winter gongt pijnlijk door het landschap, terwijl Terra trilt en lava hoest via haar vulkanen. De mensheid maakt immers te vaak een misstap. Men ontkent de ethers van de…

De haat om het te min zijn een heel leven; is geen voorrecht om evenwichtig haantje de voorste te wezen. Wanneer eenmaal de haan kraait voor een gelouterd resultaat; ontkent driemaal zijn echo die aan het haat zaaien gaat. De vrije keuze een te zijn met de maatschappij verliest zo zijn veren bij de uitgesloten partij. Jezus, een…

het goud glanst minder dan gedacht de zekerheid die altijd stralend lacht heeft nu wat schaduw meegebracht nog zit het edele in het hart kleurt onderscheid de exclusieve schijn van schaarsheid in de monetaire schrijn maar wat standaard is wordt onderuit gehaald vertrouwen gefileerd de maatschappij raakt ingekeerd en hangt zich…

heb in de wei gespeeld duizenden bloemen bekeken ze met elkaar vergeleken in vorm en bijzondere kleur voor ieder was licht vruchtbare aarde een plaats in de zon waar hun leven begon wij met alle talenten worden gestuurd en geduwd gemanipuleerd en uitgeprobeerd voor een plek in de maatschappij opgevoed en geleid om te leven op een…

Je bent het nergens mee eens; je bent overal tegen; je behoort niet tot de mensen die nuanceren en overwegen. Kortom een mens van de tegenpartij die afstand neemt van het anderen, maar nimmer ergens bij. Je behoort met die andere distantieerders tot die grote groep van beweerders die zich tegen de mening van de massa keert; en wacht…

oranje lippen ruiken naar kauwgom haar tere lichaam viel vederzacht tegen me aan toen de tram pardoes optrok de donkere zonnebril verbergt haar ondeugende ogen glimlachend duikt ze in haar telefoon…

Weg met het geweld weg met de pijn zijn dagen zijn geteld zijn bos is geveld niemand gelooft toch meer wat hij heeft verteld zijn dagen komen niet weer maar toch loert zijn ideologie nog op iedere hoek een ander neemt het roer en zie hem geloven ze deze keer het gaat sluipend, heel achterbaks mensen gaan erg laks met vrede om…

zal ik je vermommen schutkleuren zien ze niet wel de rode bladeren op de stoep je hoeft niet te vechten verderop is een agenda schrijf er maar in wil je hier blijven alles is goed maar weet je ik verhul mij voor de soldaten die mij willen kelen…

de brood en spelen carrousel draait weer op volle toeren omdat leegloop en verveling op alle hoeken staan te loeren het massaal vermaak heeft platvloerse attitudes rivaliteit en bendevorming hebben het helemaal gemaakt waar geld en macht victorie kraaien is er het gewetenloze graaien spelen voor de eer halen zij neer op hun eindeloze…

een meisje van 10 Je was het kind dat ouder leek het kleintje dat op kleintjes paste en luiers legde op de bleek een meisje dat de piepers jaste een meisje van 16 je wist van armoe en van oorlog het harde werken zonder loon een warme maaltijd en een bed dat was toen heel gewoon een meisje van 90 je weet van armoe en van oorlog…

blikken zijn veranderd ogen lichten op in schermblauw zien gauw een stukje wereld verdwijnen weer in virtuele kou open zicht is een zeldzaam fenomeen geworden vreemd het kijken naar elkaar geen klikjes toch een paar het voelt als een gemis naakt omdat er geen verbinding is zonder kudde lijkt het kil en leeg omdat niemand je een like-je…

Oud, het rimpelt uit de hand. Weg van wijsheid en gezond Verstand. Het vraagt om inzicht En nuance, na een leven van Uitdagingen en kansen iets van Het goud te willen delven van de Nieuwe tijd. Een tijd die niet aan De weemoed van de ouderdom lijdt. Oud oogst wijsheid in respect, Maar mist soms het geduld te Gedogen wat nieuw zaait En…

Ik wurm me er maar weer eens in. Dankzij een handreiking van thuis. Hopend dat ik sneller genees. Want lopen wordt mijn uitvinding... Ben al op zoek naar een fysio. Stiekem denk ik aan een prothees. Als mijn netwerk nog maar beweegt: 'Slimme Leen neemt weer de benen.'…

Sterke verhalen, verhalen bij een glas. Een zeeman die ooit een drakendoder was; Of een buurman die fotografist die ooit in Schotland het monster van Loch Ness met zijn Camera op een haar na heeft gemist. Dan al Die vissers langs de waterkant die zich graag Laten voorstaan op hun enorme vangst. De hoogste bergen; de grootste helden; Sterke…

Een publieke relatie, een schaduwloos Bestaan. Voor het middelpunt telt slechts De gratie, en het applaus vooral zo verder te gaan. Schaduwen die jagen, iedere keer maar Weer. Het succes uit te dagen, te Overschaduwen zonder eer. Schaduwen houden van middelmaat Die behoeven geen excellentie. De Middelmaat strijdt niet voor het licht, Vindt…

De straat is blind, heeft blinde muren. Een enkel raam, zo hier en daar, lijkt zich bewust van het gevaar, dat er met Alle blindheid nog iets valt te gluren voor Het onbeminde kind dat er achter nog iets Van zijn gading vindt. De straat kent enkel passanten, blind Voor elkaar en de wereld om hen heen. Een verborgen glimlach troont zich…

Ooit heb ik iemand gekend uit een verafgelegen vroeger ik kan hem slechts nog in oogwenken herinneren Zo weet ik nog - als ik heel diep graaf - dat hij voor mij een immense ballon aandikte die me meevoerde naar veiligzalige oevers En op een propere avond, het moet in de zomer zijn geweest, bakte hij broden voor iedereen van ingrediënten…

ik ken de beelden niet waar hij van geniet in zijn onrustig kijken de lach is verworden tot een grimas van wat vroeger blijdschap was hij laat nooit blijken waardoor hij wordt geraakt in de veelheid van impulsen zoekt zijn eigen pad tussen voor ons vaak onbestaanbare wegen hij is niet mensenschuw maar komt een ander nooit echt…