ik ben geen dichter maar een ruimtebrenger bruggen wil ik over onbegrip slippend op beregend steen hakkend door verstrikte takken sleurend aan verbindingshaken die vanzelf verstrikt gaan raken in het oerwoud van het zijnsgevecht waaraan de mens nu eenmaal hecht als bij een zwaarbeladen jungletocht bevecht ik log de doorgangswegen…

Onze verantwoordelijkheid voor ‘t welzijn van de aarde wordt met de mond beleden warme adem zonder waarde de mens verstoort ‘t milieu geen auto die zichzelf rijdt Gaat ‘t om materiele zaken zoals olie op de noordpool planten we onze (geur)vlag renoveren gelijk de vloot schuwen geen koude oorlog om het laatste restje…

Van onder naar boven En van boven weer naar onder Je zult altijd blijven steken…

rond de tafel van gebreken rollen stoelen af en aan wie lust heeft of wil spreken kan zich hier te buiten gaan aan thee met een biskwietje smachtend naar het blonde bier of cuba libre met een rietje tapt men uit and’re vaatjes hier kom kwezelen en klaverjassen doe handarbeid of gymnastiek op donderdag is ‘t bingo krassen en rond de…

rond de tafel van gebreken rollen stoelen af en aan wie lust heeft of wil spreken kan zich hier te buiten gaan aan thee met een biskwietje smachtend naar het blonde bier of cuba libre met een rietje tapt men uit and’re vaatjes hier kom kwezelen en klaverjassen doe handarbeid of gymnastiek op donderdag is ‘t bingo krassen en rond de…

Een plein Vergeven van vreemdsoortige tweevoeters Die zichzelf ‘mens’ plachten te noemen Belachelijke clowns Weerzinwekkende glimlachjes Vergeefse hoegaathetmetjous Een groen blaadje Geschonken Aan een geile, ouwe zak Soldaten in Irak Oejgoeren en melkveeboeren In het getouw Tegen het ouwehoeren Van een regering Die maar niets wil leren…

Een dagje Amsterdam, auto buiten de stad, lekker met zijn tweetjes met de vouwfietsjes op pad, racen door de straten een heerlijk vrij gevoel gezellig samen praten dwars door het stadsgewoel, hier een patatje eten daar een blikje fris maar wat ziet mijn oog nu, lollies van cannabis? Zomaar hier te koop op het Waterlooplein ze lonken in…

Iedere dag weer aardappelen schillen ajuinen stoven citroentjes persen kleertjes aandoen de dans inspringen stoofpot allemaal kut en peer vruchten van alweer dezelfde scheppingsdrang woordjes persen op papier vruchteloos want ze hangen nooit gelijk die contra-gewichten werken als een aarding zoals een stemvork je plat op de buik krijgt geen…

de regels worden, steeds weer, aangepast de elite laat ons een stem en past daarna het beleid aan de staat laat ons begaan en lacht vervolgens in de vuist verdeel en heers geef het volk brood en spelen alles is voorgeschoteld, de heerser weet wat goed voor u is en dat is de waarheid…

ik zweer bij Apéllôn de genezer neem alle goden tot getuige om naar beste oordeel en vermogen jouw leven als mijn voornaamste bekommernis te beschouwen laat geen oligofrene orde van dwazen terwijl het geld wegrot in hun zakken bedenken wat ik zal doen tweeduizend vierhonderd veertig jaar na nu wanneer jouw leven eindigt in een overleg…

kranig ingezet viel het in de grond tegen schade gebleven senryu…

Goed en kwaad is relatief cultuur en tijd afhankelijk een medaille in een oorlog vrijheidsstraf in vredestijd voor hetzelfde vergrijp - het goede doet ons plezier kwaad berokkent verdriet het evenwicht tussen beide ligt daar waar lands norm in stand gehouden wordt - het volk, de echte macht streeft naar het goede als die zwijgt…

de buurman is aan het verbouwen hij hakt en slaat de spaanders in het rond schuim staat op zijn mond terwijl hij klopt, boort en vloekt sjouwt, sleept en zoekt naar zijn gereedschap en handigheden om met een elektrische zaag van de juiste diameter af te zagen en dan net een centimeter te kort, zak!…

ach goden, sterkste aller goden, vergeef me, vergeef me, vergeef me mijn verlangen naar een lief lijf, vergeef me dat ik mijn verstand heb uitgeschakeld, dat ik niet meer wil denken, mag denken, maar slechts verlangen wil, verlangend denken, filosofie heb ik gestudeerd, gepromoveerd ben ik, en moet, mijns ondanks, erkennen dat mijn ratio niet…

Als aankomen aan komt betekent dan komt er iemand aan, maar als zij aankomt, te zwaar bevonden wordt, komt ze liever aan, zodat ze afgehaald kan worden, toch?…

Kleine vogel, pek met veren. zeg het woord en ik zal je leren. Over stijve kragen, vieze schonen. Over hoge lagen en valse tonen. Over lege zalen, ouwe sokken. Over vergeten verhalen en gebroken stokken. Over zure geuren, droge koeken. Over kille kleuren en natte doeken. maar ook over volle glazen, gulle buien. Eigen bazen…

De spot laat zien, dat we steeds asocialer worden, maar heeft U het ooit minder gezien? Waar woont U dan?…

Ik lees in jouw zinnen het verscheiden van de duistere mens er is geen gelaat meer kant noch wal vel tegen vel puist en steencyste alle individualisme bloot gelegd in een poel van naakte aanschijn het gaat oeverloos ophemelen van ziektebeelden ingebeeld opgedrongen sociaal rond draaien theatrale empathie van een generatie want…

Er waren bloemen en kado’s op de receptie, felicitaties voor haar man voor veertig jaar. Ze stond vlak naast hem maar haast niemand kende haar. Een jubileum blijft een kwestie van perceptie. Hoewel ze zelf ook al die tijd haar steentje bijdroeg en sinds haar jeugd voor iedereen had klaargestaan, werd hij gelauwerd als de man die zelfs zijn baan…

verdomde behoedzaamheid laat mij je confronteren de waangedachten weren waarin jij gedijt ik wil je vatten isoleren maak voorgoed de sleutels kwijt pas dan kan ik mijn leven leiden en nog meer bevrijd zijn zoals ik van nature ben met echte zelfverzekerdheid…